Η γλυκιά μελωδία του κ. Νταλλάρα

Όταν άκουσα για πρώτη φορά το όνομα του διεθνούς τραπεζίτη Νταλλάρα, έκανα το ίδιο λάθος που έκαναν και εννιά εκατομμύρια ακόμη Έλληνες: «Το τραγούδησε κι αυτό ο γίγαντας»; Μετά μάθαμε ότι ήταν άλλο πράγμα ο Τσαρλς Νταλλάρα, ο εκπρόσωπος του διεθνούς τραπεζικού κεφαλαίου και άλλο δικός μας ο Γιώργος Νταλάρας. Το τραγούδι, πάντως, από τον Τσαρλς θα το ακούσουμε. Κυρίες και κύριοι, η σκηνή σήμερα είναι αφιερωμένη στον κύριο Νταλλάρα. Πάγωσε η τσιμινιέρα; Όχι ακόμη, υπάρχουν καύσιμα...

Σήμερα πρόκειται να μάθουμε πολλά πράγματα ή καλύτερα ευελπιστούμε να ξεκαθαρίσει σε ένα σημαντικό βαθμό το τοπίο. Τα σενάρια είναι πολλά και συχνά αντικρουόμενα μεταξύ τους. Είναι η πρώτη φορά που έχω δει σοβαρούς και συνήθως καλά πληροφορημένους ανθρώπους να έχουν τόσο διαφορετική πληροφόρηση ο ένας από τον άλλον. Πρόκειται για ένα... ντέρμπι ή για ένα παιγνίδι με προκαθορισμένο αποτέλεσμα που όμως γνωρίζουν μόνο λίγοι; Σε λίγες ώρες, κατά πάσα πιθανότητα, θα γνωρίζουμε.

Παρ’ όλα αυτά θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι οι επόμενες εβδομάδες θα είναι δύσκολες, ακόμη κι αν γίνει κάποιο θαύμα και αποφύγουμε το πιστωτικό γεγονός. Απ’ ό,τι φαίνεται εισερχόμαστε σε μία περιοχή που θα μπορούσε να ονομαστεί και ως το κέντρο της καταιγίδας. Φυσιολογικά, τα φαινόμενα στην συνέχεια θα εξασθενίσουν.

Με άλλα λόγια, πάμε σε μία επικίνδυνη όξυνση που θα είναι όμως και η τελευταία πράξη στην κατρακύλα που ξεκίνησε την επομένη του «λεφτά υπάρχουν». Εκτός κι αν! Εκτός κι αν στις κρίσιμες τρεις - τέσσερις επόμενες βδομάδες βρουν αφορμή ορισμένες εξτρεμιστικές δυνάμεις να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν την συσσωρευμένη οργή του ελληνικού λαού.

Στο σημείο αυτό είμαστε βέβαιοι ότι θα υπάρχουν συμπολίτες μας που θα βρουν μία εξτρεμιστική εκτροπή ως απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη. Κάποιοι πιο προχωρημένοι ίσως την χαρακτηρίσουν και πολιτικά αναγκαία. Σε μία τέτοια περίπτωση θα επιβεβαιωθεί απλά ότι οι λαοί είναι άξιοι της μοίρας τους. Και σε όσους θέλουν να «επαναστατήσουν» ας σκεφτούν αν στην διετία που πέρασε έγιναν αρκετά πράγματα για να αναδειχτούν στο προσκήνιο νέοι πολιτικοί σχηματισμοί και αντίστοιχα νέοι άνθρωποι..

Αν στην ώρα της καταιγίδας έχουμε σχετικά μικρές απώλειες, τότε η συνέχεια μπορεί να είναι αρκετά καλή. Σίγουρα καλύτερη απ’ ό,τι θα ήθελαν οι θιασώτες της δραχμής. Σε διαφορετική περίπτωση θα μπούμε σε μεγάλες περιπέτειες. Ανάλογες έχουμε ζήσει και στο παρελθόν, δίχως, όμως, να βάλουμε μυαλό...

Όσο για το νόμισμα; Αν θέλουμε να μιλήσουμε με πιθανότητες, η παραμονή μας στο ευρώ συγκεντρώνει ποσοστά άνω του 90%. Αυτή την ώρα που μιλάμε και δίχως να έχουμε ακούσει τον Νταλλάρα. Τον Τσαρλς Νταλάρα, παρακαλώ...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital