Το τέλος της πολιτικής μαφίας και το τέλος ακινήτων

Δεν έχω καμμία αμφιβολία πλέον ότι το πολιτικό μας σύστημα διακονείται από μία ξενόδουλη μαφία, η οποία έχει τις ρίζες της στον δοσιλογισμό της περιόδου 1940-1944 ανδρωθείσα με το σχέδιο Μάρσαλ. Η νομοθεσία που έκτοτε κοσμεί τον νομικό πολιτισμό μας [εξαιρετικό παράδειγμα οξύμωρου σχήματος προς διδασκαλία στη μέση εκπαίδευση] είναι ένας απέραντος αχταρμάς αλληλοσυγκρουόμενων διατάξεων που ψηφίζονταν και εξακολουθούν να ψηφίζονται από τον κομματικό λόχο της εκάστοτε κυβερνώσας παράταξης για να υπηρετείται λυσιτελώς το σάπιο σύστημα διακυβέρνησης της χώρας.

Διερωτάται κάθε νομικός πώς είναι δυνατόν να... λειτουργεί σωστά ένα κράτος που στηρίζεται σε μία πολυδαίδαλη νομοθεσία με άπειρες εσωτερικές αντιφάσεις. Ελλείπει πολιτική βούληση; Καθόλου. Υπάρχει πολιτική βούληση και βασιλεύει. Είναι αυτή που επιτάσσει: «Μη θίγετε τα κακώς κείμενα. Αφήστε τα πάντα να κινούνται μέσα στη θολούρα. Έτσι, ο καθένας θα έχει κάτι να κάνει πασχίζοντας να βρει άκρη.»

Θυμίζει το σύνθημα που επικρατούσε στο στρατό: «Δίνετε στους κληρωτούς να κάνουν μία δουλειά. Οποιαδήποτε δουλειά. Αποψίλωση και ξανά αποψίλωση, αρκεί να είναι απασχολημένοι και να μη σκέφτονται». Έτσι και ο λαός είναι διαρκώς απασχολημένος από την πολιτική μαφία που ρίχνει το ένα μετά το άλλο τα συνθήματα, ώστε ο πολίτης να μην προλαβαίνει να σκεφτεί οτιδήποτε άλλο και να περιορίζεται στην εξιχνίαση των δηλώσεων των εκάστοτε μικρών Λουδοβίκων που τον κυβερνούν και έχουν εσχάτως αναλάβει, χωρίς να τους το ζητήσει κανείς, να τον σώσουν από την καταστροφή, στην οποίαν οι ίδιοι τον έχουν οδηγήσει.

Τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα είναι το τέλος ακινήτων που θα εισπραχθεί μέσω της ΔΕΗ. Γέμισαν οι σελίδες των εφημερίδων, κατακλύσθηκαν τα τηλεοπτικά προγράμματα και στόμωσε το διαδίκτυο με δημοσιεύσεις επί δημοσιεύσεων και δηλώσεις επί δηλώσεων. Πολλοί σπεύδουν, γράφεται, να διακόψουν την ηλεκτροδότηση του εξοχικού τους, ώστε να μην επιβαρυνθούν με το τέλος. Ωραίος εξυπνακισμός, ως αυτός τον οποίον έχουν καλλιεργήσει επί δεκαετίες οι κυβερνώντες.

Όλοι αυτοί δεν σκέφτηκαν ότι το τέλος επιβάλλεται στο ακίνητο και απλώς θα εισπραχθεί δια της ΔΕΗ ως του αποτελεσματικότερου τρόπου είσπραξης; Δεν σκέφτηκαν ότι όποιο ακίνητο δεν διαθέτει μετρητή ΔΕΗ ή άλλου παρόχου ηλεκτρικής ενέργειας θα φορολογηθεί και αυτό, αλλά το τέλος θα εισπραχθεί με άλλη διαδικασία; Δεν σκέφθηκαν π.χ. ότι αν αύριο αποφασίσουν να μεταβιβάσουν το ακίνητο στο παιδί τους λόγω γονικής παροχής, θα πρέπει να επισυνάψουν στο συμβόλαιο και βεβαίωση περί εξόφλησης του νέου τέλους, όπως ακριβώς γίνεται σήμερα με το υπέρ Δήμων τέλος ακίνητης περιουσίας; Ακούστηκε, επίσης, ότι μισθωτές που έχουν τον μετρητή στο όνομά τους σπεύδουν στη ΔΕΗ για να επαναφέρουν τον μετρητή στο όνομα του εκμισθωτή, ώστε να μην επιβαρυνθούν οι ίδιοι με το τέλος. Δεν σκέφτηκαν το εξής απλό πράγμα, το οποίο, άλλωστε ισχύει εκ του νόμου για το υπέρ Δήμων τέλος ακίνητης περιουσίας: θα πληρώσουν τον λογαριασμό της ΔΕΗ με το νέο τέλος και θα αφαιρέσουν το τέλος από το μίσθωμα που οφείλουν στον εκμισθωτή.

Και ας υποθέσουμε ότι κατορθώνουν να μεταφέρουν τον μετρητή στο όνομα του εκμισθωτή, ο οποίος δεν πληρώνει τον λογαριασμό. Τι θα συμβεί; Θα κοπεί το ηλεκτρικό και δεν θα έχει ρεύμα ο μισθωτής. Με λίγα λόγια: δεν βρέθηκε ούτε ένας από τους ιθύνοντες να εκδώσει μία ανακοίνωση, με την οποία θα παρέχονται οδηγίες, ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες πώς ακριβώς θα εφαρμοσθεί το μέτρο και να μην προβαίνουν σε σπασμωδικές κινήσεις, οι οποίες είναι ατελέσφορες. Αντιθέτως, άφησαν ελεύθερους τους μυαλοπώλες [Χαρρυκλύνειος όρος] να αναλίσκονται επί ώρες στα τσοντοκάναλα, στον Τύπο, στο διαδίκτυο αραδιάζοντας κοτσάνες για το πώς θα αποφευχθεί η καταβολή του τέλους.

Νομιμοποιείται ή δεν νομιμοποιείται η ΔΕΗ να εισπράξει το τέλος; Και νάσου οι προσφυγές του Δικηγορικού Συλλόγου και νάσου οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και χίλιες δυο γνώμες, απόψεις κ.λπ. Και σαν να μην έφτανε αυτό, βγαίνουν τα κο-κοράκια του κυβερνώντος κόμματος και κάνουν ντα την κυβέρνησή τους που δεν πορεύεται καλώς. Τεράστιο θέμα και πάλι. Τι είπε ο κ. Σαλαγιάννης, ο κ. Αμοιρίδης, ο κ. Πάγκαλος, ο κ. τάδε, ο κ. δείνα κ.ο.κ. Και μόλις έλθει το επόμενο νομοσχέδιο, όλοι τρέχουν μέσα στο κοτέτσι-μαντρί και υπερψηφίζουν το νομοσχέδιο, διότι δεν μπορούν με την ψήφο τους να ρίξουν την κυβέρνηση. Την ψήφο, βλέπετε, δεν την έχουν για να ρίχνουν κυβερνήσεις που ληστεύουν τον λαό και κάνουν κακές επιλογές. Την έχουν για να στηρίζουν τις κυβερνήσεις, μολονότι κατά τους ίδιους κάνουν κακές επιλογές, ώστε οι ίδιοι να διατηρήσουν όσο περισσότερο μπορούν τα προνόμια που τους παρέχει η βουλευτική έδρα και να μη στιγματισθούν ως «αποστάτες».

Και δω στου ξανά μανά οι αρθρογράφοι να αναλύουν με κάθε σοβαρότητα τα τεκταινόμενα προσπαθώντας να διαγνώσουν τι κρύβεται πίσω από την τάδε ή την δείνα δήλωση του κάθε πολιτικού, ώστε να επιτελέσουν το ιερό καθήκον της ενημέρωσης των πολιτών. Δεν χρειάζεται, όμως, καμμία απολύτως ανάλυση. Όλα είναι ξεκάθαρα και απλά. Από τη στιγμή που ψηφίσαμε αυτή την κυβέρνηση, με αυτήν θα πορευτούμε μέχρι τέλους. Το είπε, άλλωστε, όσο πιο ωμά γίνεται ο Πάγκαλος λίγο μετά την 04.10.2009: «Εκλογές έγιναν και τις κερδίσαμε. Τώρα σκάστε και τα ξαναλέμε σε 4 χρόνια». Κι’ ας διαμαρτυρόμαστε. Οι φωνές της διαμαρτυρίας καταπνίγονται από τα ΜΜ"Ε".

Τόσες και τόσες σημαντικές ειδήσεις δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητος, διότι δεν συμφέρουν την κυβέρνηση και κατ’ επέκταση τους «επιχειρηματίες» που τη στηρίζουν και περιμένουν από αυτήν να πάρουν κρατικές δουλειές ακόμη και τώρα, την περίοδο των ισχνών αγελάδων, ή να οικειοποιηθούν τον πλούτο αυτής της χώρας.

Και μέσα στην αναμπουμπούλα νάσου και η τρόικα να επισκέπτεται τον προϊστάμενο του Πρωτοδικείου Αθηνών. Τι θα μπορούσε, άραγε, να συζητήσει η τρόικα με τον εν λόγω δικαστή, το οποίο δεν μπορούσε να συζητήσει με τον Υπουργό Δικαιοσύνης; Γιατί θα έπρεπε να ενημερωθεί π.χ. για τη διαδικασία ηλεκτρονικής υποβολής δικογράφων, όπως γράφτηκε, από τον προϊστάμενο του Πρωτοδικείου Αθηνών; Γράφει πουθενά το μνημονομεσοπρόθεσμο ότι για να πάρουμε την 6η ή την 7η δόση θα πρέπει να έχουμε εγκαταστήσει σύστημα ηλεκτρονικής υποβολής δικογράφων; Το μόνο που θα μπορούσαν να συζητήσουν είναι γιατί είναι τόσο βραδύς ο ρυθμός εκδίκασης των φορολογικού και τελωνειακού ενδιαφέροντος ποινικών υποθέσεων. Αυτή την πληροφόρηση, όμως, αδυνατούσε να τη δώσει ο υπουργός; Ναι, αυτός ο υπουργός που είπε στη συνέχεια ότι ως προς τους προγραμματισμούς του βρίσκεται αρκετά βήματα μπροστά από όσα απαιτεί η τρόικα. Γιατί άραγε το είπε αυτό; Μάλλον θεωρεί καλό πράγμα την τρόικα και έσπευσε να δηλώσει ότι αυτός είναι καλλίτερος από την τρόικα στον τομέα του. Έδωσε εξετάσεις και αρίστευσε σε δουλοφροσύνη. Το μόνο που απομένει πλέον είναι να δούμε στις δικαστικές αίθουσες εκπροσώπους της τρόικα να παρακολουθούν πώς διευθύνουν της διαδικασία οι δικαστές και αν είναι τόσο παραγωγικοί όσο επιτάσσει το μνημονομεσοπρόθεσμο.

Έτσι, με τούτα και με τ’ άλλα δεν γράφει και δεν λέει κανείς τίποτε για τον κ. Ράιχενμπαχ και την εκ 50 στελεχών κουστωδία του. Ναι, για τους «μπάστακες» που δεν θα δεχόταν στο υπουργείο του ο κ. Σκανδαλίδης, αλλά τους κατάπιε πριν αλέκτορα φωνήσαι τρεις μήνες. Ούτε, βεβαίως, για τον κ. Μίχα που εξακολουθεί να προΐσταται του ΕΦΕΤ, αν και έχει προσλάβει την ιδιότητα του κατηγορουμένου για ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα κατά του ελληνικού λαού: τις μίζες των υποβρυχίων, για τις οποίες ο γίγαντας σοσιαλιστής και αρχιμπουρδολόγος Άκης, ο τα μέγιστα συμβαλών στην ανοικοδόμηση της δημοκρατίας μετά το 1974 [Μπόλαρης έφα], παρεδόθη στην κοινωνία άμωμος και άσπιλος ως πάλλευκη περιστερά.

Το τέλος ακινήτων, λοιπόν, θα το χρεωθούμε και θα το πληρώσουμε όλοι εκόντες άκοντες. Ακριβώς όπως πληρώνουμε τόσα χρόνια τα λαμόγια τους πολιτικούς μας και τις παρέες τους, το τέλος των οποίων δεν θα έλθει μαζί με το τέλος των ακινήτων. Για ένα πολύ απλό λόγο. Διότι δεν έχουμε ανεξάρτητη δημοσιογραφία και ρωμαλέα δικαιοσύνη. Όταν αυτοί οι πυλώνες της δημοκρατίας νοσούν, όλα τα άλλα είναι πτώματα οδωδότα και τυμπανιαία πασπαλισμένα με ολίγον Αθανασιάδη, Αντωνίου, Βενιζέλο, Γιαννακά, Καρατζαφέρη, Λυντζέρη, Μπακογιάννη, Όθωνα, Πάγκαλο, Παπαδημητρίου, Παπούλια, Ρομπόπουλο, Σαμαρά κ.λπ.
γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Δικηγόρος

από το taxalia