Το αδιέξοδο του Βαγγέλη...

Είναι πλέον σαφές ότι ο Βενιζέλος έχει βρεθεί στο πιο μεγάλο αδιέξοδο της πολιτικής του καριέρας. Η κριτική που ασκούσε στους οικονομικούς και πολιτικούς χειρισμούς πριν λίγες εβδομάδες, τους έχει "λουστεί" τώρα καθ' ολοκληρίαν. Η πανθομολογούμενη ικανότητά του στη διαχείριση των νοημάτων και των σκέψεων, και η "άνευ όρων" αποδοχή τους από τα ακροατήρια ως προϊόντα και εκστομήματα σοφού και λαοπλάνου ρήτορα, δεν "μασήθηκαν" από τους Ευρωπαίους!

Το στοίχημα που είχε βάλει με τον εαυτό του να επιβάλλει στην Τρόικα αυτές τις αλλαγές που θα άλλαζαν το κλίμα και στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στις πλατείες απέτυχε. Ως υπουργός οικονομικών πλέον δεν έχει κανένα περιθώριο ούτε κριτική να κάνει ούτε να διαφωνήσει με όσα είχαν δρομολογηθεί προ της "αναβάθμισης" του. Η δυσαρέσκεια και το "μια απ' τα ίδια" κυριαρχεί στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και όλα δείχνουν ότι "καίγεται" πολιτικά. Το ενδεχόμενο να πέσει η κυβέρνηση ως αποτυχούσα με αυτόν να φορά το δακτυλίδι είναι πλέον ορατό!

Είναι όμως έτσι; Έχασε το στοίχημα ο Βαγγέλης, ή μήπως υπάρχει και... η παράγκα της πολιτικής που θα το κερδίσει ως στημένο;
Ξεκαθαρίζω εδώ ότι εκφράζω προσωπικές και όχι πληροφορίες.

Πως η "παράγκα" μπορεί να τον σώσει;
Έχουμε το δεδομένο της αποτυχίας του στο να πείσει τους Ευρωπαίους να πετύχει πιο δίκαιους όρους στο μεσοπρόθεσμο, και αυτό ότι του έχει δέσει τα χέρια ως υπουργού να το διαχειριστεί θεαματικά, π.χ. να παραιτηθεί. Είναι όμως γνωστό ότι υπάρχει η ομάδα των βενιζελικών η οποία παρότι σκιαγραφείται τα τελευταία χρόνια, δεν μπορεί να αποδοθεί ως θεσμική.

Αυτή λοιπόν μπορεί να λειτουργήσει ως παράγκα και να σώσει πολιτικά τον Βενιζέλο. Να μην ψηφίσει δηλαδή το μεσοπρόθεσμο και να ρίξει την κυβέρνηση! Θεσμικά αυτό δεν θα χρεωθεί στον Βενιζέλο, αλλά δημοσιογραφικά στο επόμενο διάστημα θα του αποδοθεί, ως ελιγμός σωτήριος για την μη υποθήκευση της χώρας στους τοκογλύφους...

Αναγνώστης