Χώρα χωρίς πυξίδα με βάρκα την απελπισία...

Η ελληνική χρεοκοπία είναι χρεοκοπία πρωτίστως του κρατικοδίαιτου ελληνικού μοντέλου της αργομισθίας, της διαπλοκής και της διαφθοράς, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις ανεπτυγμένες οικονομίες με υψηλό χρέος οπού έχουμε χρεοκοπία της καζινοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Λυδία λίθος της ελληνικής χρεοκοπίας είναι ο εθισμός πολιτικών και ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας στο πελατειακό συντεχνιακό λαϊκισμό, τον άκοπο βιοπορισμό και τον εύκολο πλουτισμό της αρπαχτής.

Στο λαϊκισμό φαίνεται να ενδίδει και η κυβέρνηση, επιλέγοντας να παίξει το χαρτί της περήφανης πλην πτωχής Ελλάδας που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της και που όλοι οι άλλοι δεν έχουν άλλο σκοπό ύπαρξης παρά να την βλάψουν και να την εκμεταλλευτούν.

Πρόκειται για το κακορίζικο φτωχοπροδρομικό σύμπλεγμα που...κατά καιρούς γίνεται πλειοψηφικό στον τόπο μας, κυρίως σε εποχές που επωάζουν μεγάλες ήττες, οι οποίες στα μάτια του πλήθους πρέπει να περάσουν σαν νίκες...

Μετά την τελευταία επίσκεψη της τρόικα η κυβέρνηση φαίνεται να έχει εγκαταλείψει έστω και τις μεσοβέζικες μεταρρυθμίσεις και να περιμένει την σωτηρία από το εξωτερικό. Κάθε άνθρωπος που μπορεί να βγάζει λογικά συμπεράσματα ξέρει όμως πως απ’ έξω μόνο μια παράταση θα μπορούσαμε να πάρουμε... Τίποτα άλλο...

Το ελληνικό πρόβλημα
Η λύση του προβλήματος της ελληνικής χρεοκοπίας βρίσκεται κατά 80% στην Ελλάδα και κατά 20% στην απόφαση της ευρωζώνης. Αν μέσα στη δεκαετία δεν αντικαταστήσουμε το κρατικοδίαιτο αντιπαραγωγικό ελληνικό μοντέλο με ένα άλλο ικανό να παράγει πλούτο, ακόμη και να μας χαρίσουν το χρέος δεν έχουμε καμιά ελπίδα...

Το χρέος είναι η κορυφή του παγόβουνου, το παγόβουνο που βρίσκεται κρυμμένο μέσα στο νερό είναι το οικονομικό μοντέλο.

Η φράου Μέρκελ...
Ας υποθέσουμε πως είμαστε οι ίδιοι στη θέση της Γερμανίδας καγκελαρίου η οποία υποτίθεται πως κρατάει το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής λύσης στα χέρια της.

Αν αποφασίσει να δώσει μείωση επιτοκίων, επιμήκυνση, χρηματοδότηση για επαναγορά του ελληνικού χρέους και ευρωομόλογα με αναπτυξιακό χαρακτήρα αυτή τη στιγμή, είναι σαν δίνει μια παράταση στο μοντέλο της χρεοκοπίας και της διαφθοράς.

Η φοροδιαφυγή δεν έχει πληγεί, το κράτος συνεχίζει να σπαταλάει τους λιγοστούς πόρους της χώρας, τα συνδικάτα να διοικούν τις ΔΕΚΟ και οι πολιτικοί παραμένουν με τη σκανδάλη στο χέρι να αρχίσουν τους διορισμούς...

Από την άλλη πλευρά, αν η κα Μερκελ δεν αφήσει χαραμάδα ελπίδας για την Ελλάδα και το Νότο είναι σαν να βάζει δυναμίτη στην ευρωζώνη και στην επιβίωση του ευρώ. Κάτι τέτοιο δεν συμφέρει ούτε τους Γερμανούς αυτή τη στιγμή...

Κατά συνέπεια το πακέτο ριζικής λύσης θα περιλαμβάνει κάποια από τα παραπάνω μέτρα, αλλά θα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να ισχύσουν και κάποια από τα υπόλοιπα, ανάλογα με την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται...

Η επιλογή για το αν θα συγκλίνουμε με την Ευρώπη ή τη Λιβύη θα είναι δική μας επιλογή...

Αυτό που δεν έχουν καταλάβει...
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει οι συντεχνίες και οι κοντόφθαλμες ηγεσίες τους είναι το εξής: Πάρτε για παράδειγμα του φαρμακοποιούς, τους μηχανικούς, τους δικηγόρους κ.λ.π.

Αν πετύχει η μεταρρύθμιση χωρίς εγγυημένα περιθώρια κέρδους και κατώτερες νόμιμες αμοιβές, σε μερικά χρόνια θα κερδίζουν περισσότερα απ’ ό,τι θα κερδίζουν με εγγυημένα περιθώρια και νόμιμες αμοιβές στην περίπτωση που η χώρα και η οικονομία βαλκανοποιηθούν...

Ανάλογα, όμοια πράγματα ισχύουν και για τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ, το δημόσιο, τους δημοσιογράφους με τα αγγελιόσημα κ.λ.π. Το να αγωνίζεται κάποιος να διατηρήσει τα κεκτημένα στην Ελλάδα σήμερα, μοιάζει με κάποιον που αγωνίζεται να διατηρήσει την Πόρσε που αγόρασε με δανεικά ενώ οι τράπεζες έχουν ξεκινήσει τους πλειστηριασμούς από το σπίτι...

Η άποψη μου είναι πως όσο καθυστερούμε τις μεταρρυθμίσεις, τόσο περισσότερο άδικο και ανεξέλεγκτο γίνεται το πιθανό αποτέλεσμα.

Αν τις είχαμε ξεκινήσει πριν δέκα χρόνια, όταν δίστασε και υποχώρησε η κυβέρνηση Σημίτη στις αντιδράσεις του βαθέος κόμματος, όπως έκανε π.χ. η Γερμανία, θα ελπίζαμε σε ένα μοντέλο που θα είχε λιγότερες αδικίες και θα έμοιαζε στο μέσο ευρωπαϊκό όρο...

Όσο καθυστερούμε τόσο πιο απρογραμμάτιστα και βίαια θα γίνουν και το αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων θα μοιάζει με τα αποτελέσματα ανάλογων εξελίξεων στη λατινική Αμερική.

από το capital