Όταν η δίψα για ελευθερία συνάντησε τα συμφέροντα

Ελληνική γειτονιά, γειτονικά συμφέροντα, ένα άγνωστο σε φιλόδοξους "προφήτες" γειτονικό μέλλον. Δε θα μπορούσε να μας άφηνε ασυγκίνητους το κλίμα επανάστασης που λαμβάνει χώρα στον όμορο νότο. Η αλήθεια είναι πως για τα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα μόνο έκπληξη προκαλεί στον παρατηρητή.

Αρχίζοντας από το τέλος, θα ασχοληθούμε με την περίπτωση "Μουμπάρακ". Δηλαδή, αναφερόμαστε στο σύμμαχο του κάθε πλανητάρχη στην περιοχή της μέσης ανατολής, ο οποίος κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του "περιούσιου" λαού του Ισραήλ.

Τόσο πολύ έχουν αδρανήσει τα...καλο-οργανωμένα κλιμάκια της CIA που απλά παρατηρούν τις εξελίξεις στην περιοχή των -κοινών συμφερόντων- φίλων τους; Δε φοβίζει το σενάριο ανάληψης εξουσίας της Αιγύπτου από τυχόν φονταμενταλιστή ηγέτη; Το τελευταίο γεγονός θα προκαλούσε σοβαρές ανησυχίες στην κυβέρνηση του Τελ-Αβίβ, δεδομένης και της θρασύτητας του Ιράν....

Πόσο ανεξέλεγκτη είναι η κατάσταση στην Αίγυπτο; Πάντα από τη σκληρή οπτική της ενεργειακής σκακιέρας, δύναται να παρατηρήσει οιοσδήποτε ότι όλα τα σκηνικά κοινωνικής εξέγερσης λαμβάνουν χώρα σε περιοχές που βρέχονται από τη μεσόγειο θάλασσα. Μοναδική εξαίρεση η χώρα της Υεμένης που δημιουργεί συχνά προβλήματα στην ασφαλή διέλευση των φορτίων-εμπορευμάτων από και προς την ερυθρά θάλασσα και ακολούθως στη Μεσόγειο, με την σχεδόν αποκλειστική ισχύ στον κόλπο του Άντεν.

Στους πονηρούς καιρούς της ολοένα αυξανόμενης αναζήτησης κοιτασμάτων πετρελαίου στη θάλασσα που μας περιβάλλει, είμαστε θεατές μιας παραπληροφόρησης σχετικά με ντόμινο εξεγέρσεων καταπιεσμένων λαών μουσουλμανικών χωρών με το ίδιο ως άνω κοινό χαρακτηριστικό ή με το παρόν δημιουργείται ένα ακόμα βήμα συνομωσιολογίας; Αυτό σημαίνει ότι θα δούμε να εξεγείρονται και χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Μαυριτανία και το Μάλι που έχουν απολυταρχικά καθεστώτα, είναι μουσουλμανικές, αλλά δεν έχουν επαφή με τη Μεσόγειο;

Όταν ο -κατά τα άλλα σύμμαχος- της υπερδύναμης αντιδρά σε ενδεχόμενη εκμετάλλευση της ΑΟΖ της χώρας του από πολυεθνικές των Η.Π.Α. ή γίνεται μεγάλο παζάρεμα στην απόδοση των κερδών αυτής χωρίς αποτέλεσμα, αναμένει κάποιος κάτι το διαφορετικό; Μήπως τα καθημερινά προβλήματα του Έλληνα τον έκαναν να ξεχάσει γρήγορα τον αντιαμερικανικό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και την τιμωρία του Δεκέμβρη του 2008; Μπορείτε να φανταστείτε τι σημαίνει για τη χώρα μας μια σχετική διαφωνία με τους Αμερικάνικους κολοσσούς; Από τη στιγμή που παρατηρήσατε τη Χίλαρι Κλίντον (υπ.εξωτερικών των Η.Π.Α.) να μη λαμβάνει ξεκάθαρη θέση υπέρ του Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, θα έπρεπε να πονηρευτείτε με το θέαμα των συνεχόμενων εξεγέρσεων.

Εννοείται πως οποιαδήποτε επιδοκιμασία σε αυταρχικά καθεστώτα θα ήταν ατυχέστατη, αλλά αν προσπαθήσετε να δείτε πίσω από την κουρτίνα θα διαπιστώσετε πως στις ίδιες χώρες έρχονται νέα αυταρχικά καθεστώτα ή αυταρχικά εν είδει ελεγχομένων δημοκρατικών πολιτευμάτων. Άραγε τι να είναι αυτό που αλλάζει και θυσιάζεται τόσο αγνός κόσμος; Υπήρχε ουσιώδης διαφοροποίηση στο ύφος των νέων προοδευτικών καθεστώτων σε Αφγανιστάν και Ιράκ; Με διαφορετική -πάντοτε καταπιεστική - βιτρίνα και με όφελος ,πλέον, των Η.Π.Α. διοικούνται οι ίδιοι λαοί.

Επαναστάσεων συνέχεια λοιπόν, αλλά όταν με τις χώρες αυτές έχουμε κοινά γεωπολιτικά συμφέροντα και ιδίως την ΑΟΖ, όλα αρχίζουν να έχουν διαφορετική σημασία και εξήγηση. Εάν η κυβέρνηση ήδη δε συμπλέει επακριβώς με τις φιλοδοξίες των εταιριών εξόρυξης πετρελαίου της "συμμάχου" μας Η.Π.Α. , ας έχει το νου της….

«Η τύχη των μεγάλων δυνάμεων δεν παίζεται ποτέ ολοκληρωτικά. Το πολύ-πολύ ν’ αντιμετωπισθεί ένα πρόβλημα ηγεμονίας επί της μεσογειακής λεκάνης". (...) Αλλά των μικρών η αδυναμία έγκειται ακριβώς σε τούτο: Ότι ο κλυδωνισμός της τύχης τους θέτει εν αμφιβόλω αυτήν ταύτην την ύπαρξή τους!» (Άγγελος Τερζάκης , "Η ΜΕΝΕΞΕΔΕΝΙΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ").

από το μάτι