Αν τα ΜΜ"Ε" ρίξουν τον ΓΑΠ, μετά τι;

Η ιστορία όταν επαναλαμβάνεται είναι «φάρσα».

Παρακολουθούμε εδώ και λίγο καιρό τα ΜΜ"Ε" να αρχίζουν σιγά-σιγά να διαφοροποιούνται, όχι προς το παρόν ανοιχτά αλλά η αλλαγή είναι ευδιάκριτη. Μέχρι και ο Καψής!!! έχει απορίες και ενστάσεις.

Το δημιούργημά τους (ΓΑΠ) αφού θα επιτελέσει το «σωτήριο» για το έθνος έργο του, αφού θα έχει υποστεί το λεγόμενο πολιτικό κόστος, θα τον «κάψουν», προετοιμάζουν την έλευση του «σωτήρα» που θα μας παρουσιάσουν με έντεχνο τρόπο σαν την μοναδική πολιτική λύση των οξυμμένων προβλημάτων.

Η δυνατότητα των ΜΜ"Ε" σ’ αυτά είναι...επιβεβαιωμένη αν κρίνουμε απ’ το ότι ο «Γιωργάκης» μας προέκυψε «Γιώργος» και σύμφωνα με μερικούς προπαγανδιστές «Γιώργαρος».

Το πρόβλημα του οικονομικοπολιτικού συστήματος είναι ότι ακόμη δεν έχει αποφασίσει ποιον θα προτάξει σαν «σωτήρα» δεδομένου ότι απ΄το υπάρχον πολιτικό προσωπικό κανένας δεν έχει τα «εχέγγυα».
Οι σημερινοί ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν έχουν την εμπιστοσύνη του λαού και η πολυδιάσπαση των κομμάτων τους αποδυναμώνει.

Η ενδυνάμωση του ΚΚΕ, όσο αυτό αρνείται να κατεβάσει κυβερνητικό πρόγραμμα και παραμένει κόμμα διαμαρτυρίας, καλυπτόμενο πίσω απ’ τη λογική «εμείς θέλουμε αλλαγή του συστήματος γι’ αυτό δεν συμμετέχουμε σε κυβερνητικά σχήματα ούτε προτείνουμε λύσεις μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα», δεν πρόκειται να δώσει λύση στο πρόβλημα διακυβέρνησης που θα επέλθει μετά την πτώση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είτε με εκλογές είτε με δυναμικές κινητοποιήσεις.

Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με «ρετάλια» (κατά Πάγκαλο) της αριστεράς ή με τα γνωστά εξαπτέρυγα δεν θα έχει ούτε επιτυχία ούτε διάρκεια. Οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και πολιτικές έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού.
Μερικά μικροκινήματα από γνωστούς και πολιτικά φθαρμένους δεν έχουν αξιόλογη επιρροή στα πολιτικά πράγματα.

Επειδή τα προβλήματα είναι οξύτατα και υπάρχει περίπτωση να ξεσηκωθεί ο λαός όταν θα υποστεί τις επιπτώσεις της φτώχειας και της μιζέριας ο «σωτήρας» πρέπει να είναι «άσπιλος» και αμόλυντος» αλλά πλήρως ελεγχόμενος απ’ το σύστημα. Πολλοί πιστεύουν ότι θα μας έρθει απ’ το εξωτερικό, με τυμπανοκρουσίες και φανφάρες, κουστουμαρισμένος, με ένα «μπαούλο» πτυχία (απ’ το Χάρβαρντ φυσικά), ατσαλάκωτος, χαμογελαστός και αισιόδοξος, όπως στα παραμύθια. Τα ΜΜ"Ε" να ‘ναι καλά.

Το «κίνημα» των ιστολογίων αν και έχει δυνατότητες παρέμβασης και ενημέρωσης του λαού έτσι ώστε οι αποφάσεις του να είναι για το καλό του, δυστυχώς πολλοί κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας δεν έχουν πρόσβαση σ’αυτά. Υπάρχουν πολύ αξιόλογα ιστολόγια όπου γίνεται κατάθεση θέσεων, απόψεων και αναλύσεων που θα μπορούσαν να έχουν σημαντική παρεμβατικότητα στην Ελληνική κοινωνία.

Δεν συγκρίνεται η σημερινή κατάσταση με τις παλαιότερες πτωχεύσεις της χώρας ή περιόδους φαυλοκρατίας που οδήγησαν σε πραξικοπήματα και πολέμους σήμερα βρισκόμαστε ήδη σε πόλεμο, πόλεμο χωρίς τουφέκια και κανόνια, πόλεμο οικονομικό που δεν σκοτώνει ανθρώπους, (δεν συμφέρει χάνει καταναλωτές, θα χάσει τα τοκογλυφικά δάνεια), υποδουλώνει όμως ανθρώπους και τους οδηγεί στην εξαθλίωση.

Η ΕΕ δεν πρόκειται να μας αφήσει να πτωχεύσουμε, είμαστε οι πελάτες της σε εξοπλισμούς, αγοραστές των προϊόντων της βαριάς της βιομηχανίας, καταναλωτές των πολυεθνικών της, και οφειλέτες των τοκογλυφικών δανείων της.

Αφού έδεσαν το «γάιδαρό» τους, (ας είναι καλά ο ΓΑΠ, η παρέα του και τα εξαπτέρυγα), με το μνημόνιο και την υπαγωγή του κάτω απ’ το Αγγλικό δίκαιο θα μας ζώσουν με «καπίστρι» για πολλά χρόνια αφαιμάζοντας την Ελληνική οικονομία και καταδικάζοντάς την σε διαρκή στασιμότητα αφού δεν θα υπάρχουν πλεονάσματα για να χρησιμοποιηθούν για ανάπτυξη. Με λίγα λόγια θα δουλεύουμε (όσοι θα έχουν δουλειά) ίσα-ίσα για να ζούμε και να πληρώνουμε τα τοκογλυφικά δάνεια στις Ευρωπαϊκές τράπεζες και όχι μόνο.

Αν θελήσει κάποιος να γίνει ηγέτης και όχι «σωτήρας» (στηριζόμενος στα ΜΜΕ και όχι στο λαό) πρέπει να προτείνει κατάργηση του μνημονίου, άρνηση πληρωμής των τοκογλυφικών δανείων και επιστροφή στη δραχμή, επώδυνα και τα τρία αλλά μόνο έτσι μπορούμε να γλυτώσουμε απ’ την κατοχή της τρόικας και απ’ τη σκλαβιά μας στους διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους. Φτωχότεροι θα γίνουμε έτσι κι’ αλλιώς τουλάχιστον να μην είμαστε «σκλάβοι».

Αν έχει κάποιος τα «κότσια» να πάει κόντρα στο σύστημα και το νεοφιλελευθερισμό ας το κάνει και θα βρεθούν πολλοί να τον ακολουθήσουν. Ο Διογένης στην εποχή του με το φανάρι έψαχνε να βρει άνθρωπο, εμείς στην εποχή μας με τα «λέιζερ» ψάχνουμε να βρούμε ηγέτη.

γράφει ο Κλεισθένης στο Ιδεοπηγή