Σε λίγα εικοσιτετράωρα ανοίγουν οι κάλπες των πιο κρίσιμων ίσως εκλογών απ' τη μεταπολίτευση και μετά. Παρότι αυτοδιοικητικές αυτές οι εκλογές απέκτησαν μεγάλη πολιτική σημασία και ο αυτοδιοικητικός χαρακτήρας τους, υποχώρησε κάτω απ' το βάρος των ιστορικών στιγμών που ζει η χώρα.
Οι εκλογές αυτές αποτελούν επίσης, μια μεγάλη ευκαιρία για τους πολίτες να πάρουν μια ιστορική απόφαση και να εκδιώξουν με την ψήφο τους την πιο επικίνδυνη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης και μαζί τον πρωθυπουργό που υπέγραψε το επαχθέστερο κείμενο από καταβολής ελληνικού κράτους.
Αυτός ο πρωθυπουργός ή καλύτερα πρωθυπουργεύων, Γ. Α. Παπανδρέου προσπάθησε με τη διακαναλική του συνέντευξη αλλά και με δηλώσεις του στη συνέχεια να μας εκβιάσει, λέγοντας μας ότι αν δεν τον ψηφίσουμε η χώρα θα μπει σε περιπέτειες.
Σ' αυτό έσπευσαν να τον σιγοντάρουν - άνθρωπός τους γαρ - οι αγορές (δηλαδή οι δανειστές μας) ανεβάζοντας τα σπρεντ και κάνοντας παιχνίδια, πουλώντας στο ΧΑΑ μετοχές ελληνικών τραπεζών για να προκαλέσουν την πτώση του και μετά να αγοράσουν χαμηλά για να βγουν (ξανά) κερδισμένοι. Μ’ ένα λόγο δηλαδή οι ίδιοι οι δανειστές μας ΚΑΙ παίζουν πολιτικό παιχνίδι στις πλάτες μας επιχειρώντας παρασκηνιακά να στηρίξουν την κυβέρνηση αλλά ΚΑΙ κερδοσκοπούν απ' αυτό.
Επανερχόμενος όμως στον εκβιασμό του κ. Παπανδρέου αναρωτιέμαι, σε τι είδους περιπέτειες θα μπει η χώρα αν τον καταψηφίσουμε;
Μήπως η χώρα δεν... βρίσκεται ήδη εδώ και ένα χρόνο σε περιπέτεια;
Μήπως εδώ κι ένα χρόνο δεν πλανάται το φάντασμα της χρεοκοπίας πάνω απ’ τα κεφάλια μας;
Μήπως με τα βήματα που ακολουθεί η κυβέρνηση δεν είναι σίγουρη η χρεοκοπία, όπως βεβαιώνουν διακεκριμένοι οικονομολόγοι;
Τι χειρότερο λοιπόν θα μπορούσε να μας συμβεί αν καταψηφίσουμε το ΠΑΣΟΚ;; Ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται.
Δεν έχουμε να πάθουμε τίποτα χειρότερο απ’ ότι πάθαμε μέχρι τώρα ή θα πάθουμε αν αυτός ο άνθρωπος παραμείνει στην κυβέρνηση. Γιατί ας μη γελιόμαστε. Ελάχιστο πολιτικό κριτήριο αν διαθέτει κανείς, μπορεί να καταλάβει ότι ο πρωθυπουργεύων απ’ τη στιγμή που εκλέχτηκε φαίνεται να εκτελεί ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ καταβύθισης της χώρας.
Αφού ενέπαιξε τον λαό λέγοντας του ότι "λεφτά υπάρχουν" και υφάρπαξε την ψήφο του, στη συνέχεια παρέδωσε τη χώρα στους κάθε λογής κερδοσκόπους και στην διαβόητη τρόικα, υπογράφοντας το κείμενο της ντροπής, το μνημόνιο και φορτώνοντας στο χρέος της χώρας άλλα 110 δισ.
Κι αυτά ενώ υπήρχε εναλλακτική λύση δανεισμού πιο συμφέρουσα κι αυτό δεν το λέμε εμείς αλλά διαπρεπείς οικονομολόγοι. Παρόλα αυτά εκείνος με μια ακατανόητη, όσο και περίεργη επιμονή κι αφού η κατάσταση έφτασε στο μη περαιτέρω, έπεσε «στις αγκάλες» της τρόικας, εμφανίζοντας τους «εκτελεστές» μας, ως σωτήρες κι ελπίζοντας ότι θα αποπληρώνει το δάνειο που πήρε (με επιτόκια καταναλωτικού δανείου), βάζοντας συνεχείς εμμέσους φόρους και πετσοκόβοντας τα εισοδήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Εγκληματική αφέλεια ή δόλος;
Το μνημόνιο της ντροπής συνυπέγραψε ο ΛΑΟΣ και φυσικά η Ντόρα Μπακογιάννη, που αφού το καθεστώς απέτυχε να την εκλέξει πρόεδρο της ΝΔ πέρσι το Δεκέμβριο για να ‘χει τα χέρια του λυμένα αφού έτσι θα μηδενίζονταν κάθε αντίδραση κι απ’ τη μείζονα αντιπολίτευση, τώρα προσπαθεί να τη βάλει ξανά στο παιχνίδι απ' την πίσω πόρτα.
Είναι τυχαίο άραγε που το κόμμα της Ντόρας αναγγέλλεται στις 21 Νοεμβρίου μία μόλις εβδομάδα μετά της εκλογές;
Είναι άραγε τυχαίο που ο πατέρας της την ώρα που ο πρωθυπουργεύων έδινε την διακαναλική αυτός την ίδια ώρα έκανε δηλώσεις στήριξής του τον Σκάϊ;
Για να προχωρήσουμε λίγο παρακάτω με τις «συμπτώσεις», θα αναρωτηθούμε επίσης:
Είναι άραγε τυχαίο ότι ο Γ. Δημαράς θυμήθηκε (στο ΜEGA) ραντεβού με πολιτικούς αρχηγούς, που ποτέ δεν έκανε, εκτός από μια τυχαία συνάντηση με τον Σαμαρά, που βαφτίστηκε μυστικό πολιτικό ραντεβού;;
Ας μην τρέφουμε αυταπάτες, το παιχνίδι είναι στημένο, ωστόσο είναι στο χέρι μας να τους το χαλάσουμε όσο είναι ακόμα καιρός, γιατί τα «κατορθώματα» της κυβέρνησης σε τομείς πολύ πιο ευαίσθητους (κατά την κρίση του γράφοντα) απ' την οικονομία, όπως τα Εθνικά θέματα είναι πολύ ανησυχητικά.
Ο άνθρωπος αυτός όχι μόνο κλείνει τα μάτια στην επιχειρουμένη Κοσσοβοποίηση της Δυτικής Θράκης, αλλά επιπλέον στηρίζει στην ευαίσθητη αυτή περιοχή, υποψήφια που προέχεται απ’ την μουσουλμανική μειονότητα κι επιμένει δημόσια να την χαρακτηρίζει τουρκική. Υποψήφια που έχει στενές σχέσεις με το διαβόητο προξενείο Κομοτηνής.
Ο κατάλογος των «κατορθωμάτων» του πρωθυπουργεύοντος τη χώρα είναι ατελείωτος. Θα μπορούσαμε να γράψουμε «σεντόνια» περιγράφοντας κι άλλες επιμέρους γκάφες, αστοχίες, παραλείψεις, ψεύδη, παλινδρομήσεις κλπ.
Στόχος μας όμως δεν ήταν αυτός. Στόχος μας είναι να υπενθυμίσουμε στον πολίτη που την Κυριακή θα βρεθεί πίσω απ' την κουΐντα μερικά πράγματα που έχουν να κάνουν με την κυβέρνησή του.
Ίσως πράγματι μερικοί χαρακτηρισμοί μας να είναι σκληροί, πράγμα για το οποίο μας έχετε κατηγορήσει κατά καιρούς στην «Παρέμβαση», αλλά εμείς είμαστε ιστολόγιο κι όχι αστικό ή καθεστωτικό μέσο ενημέρωσης σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Κι ότι είναι να πούμε το λέμε παστρικά, χωρίς περιστροφές με τ' όνομα του.
Ακόμα κι αν θέλαμε (που δεν το θέλουμε) να στρογγυλέψουμε τα πράγματα, οι ιστορικές στιγμές μπροστά στις οποίες βρίσκεται η χώρα δεν μας το επιτρέπουν. Κι επειδή αγαπάμε αυτόν τον τόπο, έχουμε μόνο ένα δρόμο, αυτόν της αλήθειας. Κι η αλήθεια ως γνωστόν δεν πατάει δυο βάρκες.
Για να κλείσουμε θα λέγαμε πως αυτές οι εκλογές της Κυριακής 7 Νοεμβρίου δεν είναι πια αυτοδιοικητικές, δεν είναι σε σημασία ούτε καν βουλευτικές, είναι κάτι περισσότερο: Ιστορικές.
Για το λόγο αυτό εμείς οι «απλοί», καθημερινοί άνθρωποι, η «μεσαία» και «κατώτερη» τάξη:
Φίλοι και φίλες
Οι στιγμές είναι ιστορικές κι οι αποφάσεις μας πρέπει να είναι αντάξιες αυτών των στιγμών.
Ας δείξουμε, ότι οι Έλληνες μπορούμε ακόμα να γράψουμε ιστορία.
Του Δημήτρη Κωνσταντίνου
Καλώς ήρθατε
2 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
ολοι τους ειναι προδοτες και εμμισθοι πρακτορες, τι να ψηφισουμε.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΨΗ http://alithinapsemata.wordpress.com/2010/11/06/%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%86%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%B9/
Δημοσίευση σχολίου