Η επανάσταση των αμνών...

Όταν τον περασμένο Απρίλη γινόταν ο καθορισμός των περιφερειών, σε ανοιχτή μου επιστολή προς τους Βουλευτές, είχα, μεταξύ άλλων, γράψει τα εξής:

«Κύριοι Βουλευτές

Οι Αιτωλοακαρνάνες, όπως και όλοι οι Έλληνες, είμαστε, όπως είναι ευνόητο, θύματα του αμοραλισμού των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων…
Πέραν όμως της κοινής, με όλους τους άλλους Έλληνες, αυτής μοίρας, έχουν οι αξιότιμοι πολιτικοί μας φροντίσει να φορτώσουν, πρόσθετα, εμάς τους Αιτωλοακαρνάνες, με δύο ιδιαίτερα οδυνηρούς σταυρούς:

Ο ένας τους είναι η καταλήστευση των υδάτινων πόρων μας, που προωθείται με το κακούργημα της εκτροπής του Αχελώου.

Στο όνομα της, πέρα από κάθε λογική και ηθική και νομική συνείδηση, εκτροπής της δικής τους αντιπεριβαλλοντικής πολιτικής…
Όταν ο Αχελώος, για μας τους Αιτωλοακαρνάνες, είναι, όχι απλά πηγή ζωής, αλλά η ίδια μας η ζωή! Οι φλέβες μας, που θέλουν να τις κόψουν, για να μας αποτελειώσουν. Αφού το 40% του εδάφους της Αιτωλοακαρνανίας δεν ποτίζεται….
Με αποτέλεσμα να θυσιάζονται οι Αιτωλοακαρνάνες στο βωμό της τσιφλικάδικης απληστίας και του πολιτικού αμοραλισμού!…..

Ο άλλος, εξίσου, επαχθής, για μας, σταυρός είναι... η διοικητική συνύπαρξη με το δοβλέτι των Αχαιών.

Είναι πασίδηλο ότι ζούμε στον, πολύ επαχθέστερο του θρησκευτικού, καπιταλιστικό Μεσαίωνα.
Στο θρησκευτικό μεσαίωνα τα απολυταρχικά και φεουδαρχικά καθεστώτα πωλούσαν ή αγόραζαν ή έδιναν προίκα τους λαούς σαν κοπάδια αλόγων ζώων.
Στον καπιταλιστικό μεσαίωνα αντιμετωπιζόμαστε κι εμείς από τους τσιφλικάδες πολιτικούς μας παρόμοια: Για χάρη του ΔΝΤ ή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, του αχαϊκού δοβλετιού!…

Ποιοι και με ποια στρεβλή σκοπιμότητα δεν θέλουν την ανεξαρτητοποίησή μας απ’ την ασύμβατη αυτή συζυγία;

Ασφαλώς αυτοί, που θέλουν να μας έχουν «του χεριού» τους.
Ώστε να μη μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι. Όπως πολλαπλά, μέχρι τώρα έχει αποδειχθεί…

Γι’ αυτό ζητούμε (έγραφα τότε) εδώ και τώρα οριστικό διαζύγιο απ’ την τόσο αταίριαστη και ζημιογόνα για την Αιτωλοακαρνανία ετεροβαρή αυτή συζυγία!

Επιτέλους βαρεθήκαμε την κατάσταση πολιορκίας απ’ τους τσιφλικάδες της Θεσσαλίας και τους κοτζαμπάσηδες της Αχαΐας, όπως το Μεσολόγγι απ’ τον Κιουταχή και τον Ιμπραήμ.
Η έξοδός μας είναι απαραίτητος όρος για την περαιτέρω επιβίωσής μας.

Διαφορετικά, κύριοι βουλευτές, η περιβαλλοντική σας πολιτική (περίπτωση Αχελώου) θα είναι για μας Πιτυοκάμπτης.
Και ο Καλλικράτης σας (πείπτωση περιφερειών) θα είναι, για μας, απλά ληστοκράτης»!

Αυτά, μεταξύ άλλων, έγραφα τότε…

Τι έγινε στη συνέχεια;

Ο, τι συμφέρει και αρέσει στους Θεσσαλούς τσιφλικάδες, αφενός.
Αφού το κακούργημα της εκτροπής του Αχελώου προωθείται αναφανδόν απ’ τον αρειμάνιο Πελοποννήσιο Υπουργό Υποδομών.

Και ο, τι αρέσει στους κοτζαμπάσηδες της Αχαΐας, εξάλλου. Ιδιαίτερα, μάλιστα, αφού ο ηγεμόνας της χώρας μας τυχαίνει να είναι Αχαιός.

Θα μπορούσε, στην προκειμένη περίπτωση, να μετριαστεί, κάπως, η καταφανώς σε βάρος της Αιτ/νίας δυσμενής πολιτική τους με την επιλογή ως υποψήφιου περιφερειάρχη του κατά πάντα άξιου Ατωλοακαρνάνα κ. Σώκου.
Όμως ο αδηφάγος τοπικισμός των Αχαιών κοτζαμπάσηδων υπήρξε και στην περίπτωση αυτή ακατάσχετος.

Ε, λοιπόν, ακατάσχετη θα πρέπει να είναι και η δική μας αποδοκιμασία.

Έτσι ώστε να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να μας αντιμετωπίζουν σαν κοπάδι…
Είναι καιρός πια τα αρνιά, αντί να προσφέρονται για σφαγή, να κάμουν τη δική τους επανάσταση.
Κι άμποτε όλα τα αρνιά της Ελλάδας να βγουν απ’ τη νάρκη της παθητικότητας και της αδράνειας.
Και να επαναστατήσουν εναντίον των ντόπιων και διεθνών λύκων, που τα κατασπαράζουν….

Άλλωστε και η Αποκάλυψη μιλάει για το θρίαμβο του Αρνιού απέναντι στον Αντίχριστο…

παπα-Ηλίας