Τα bytes έχουν άλλη άποψη: Internet και επωνυμία

Πολλά ακούγονται και συζητούνται τελευταία για την ανωνυμία στο internet, ειδικά των bloggers. Ακούγονται πολλές διαφορετικές απόψεις. Αλήθεια είναι ότι η ανωνυμία στα blogs έχει κάνει καλό, αλλά και κακό. Όπως παντού, τίποτα δεν είναι μαύρο και άσπρο. Δεν θα σταθώ όμως εκεί. Θα μιλήσω για την ανωνυμία στο internet -αν υπάρχει- από τεχνική οπτική γωνία. Όχι, δεν θα σας κουράσω, απλά θα τα πω. Καθόλου ψιψιψόνια και κοκοπσίνια.

Υπάρχει ανωνυμία στο internet;

Ναι. Με προϋποθέσεις. Αν ξεκινήσει κάποιος γνώστης των πραγμάτων, να στήσει ένα blog ή ένα website, έχοντας από την αρχή στο μυαλό του να παραμείνει ανώνυμος…τότε ναι. Proxies, public WiFi, WiFi του γείτονα, internet cafe, επιλογή webhosting όπου δεν χρειάζονται πραγματικά προσωπικά στοιχεία (δύσκολο αν χρειαστεί να πληρώσεις με credit card) και άλλα τέτοια. Και κυρίως πολύ προσοχή και στη συνέχεια. Είστε απολύτως σίγουροι ότι θα τηρήσετε με αυστηρότητα τους κανόνες που θα σας επιτρέψουν να παραμείνετε στην ανωνυμία;

Αυτός είναι ο... κύριος λόγος που πολλά παράνομα download sites, συνεχίζουν να υπάρχουν ή αργούν πολύ να βρουν τους διαχειριστές. Προφανώς ένα μικρό λαθάκι και… αυτό ήταν.

Και…όχι. Πολλοί είναι αυτοί που διαθέτουν blog ή website και πιστεύουν ότι είναι ανώνυμοι. Τα στοιχεία τους (p.x. IP) τα γνωρίζει ο hosting provider, ο internet provider και πιθανώς άλλοι τόσοι και ακόμα παραπάνω που είχε κάποια συναλλαγή μαζί τους. Για παράδειγμα, κάποιοι bloggers, έχουν αγοράσει domains, templates για τα blogs τους, έχουν διαφημίσεις κλπ.
Ειδικά το θέμα του domain, είναι πανεύκολο να βρεις σε ποιον ανήκει, εκτός αν έχει επιλέξει να παραμείνει κρυφό, με κάποια extra χρέωση.

Ή ακόμα πιο απρόσεκτα, κάνουν comments σε άλλα blogs και websites, αφήνοντας το ψηφιακό ίχνος τους….

Εγώ πιστεύω αυτό...

Ο διαχειριστής του blog όπου αφήνουν το comment, ξέρει πλέον -εκτός από το ποιος είμαι, έστω ψευδώνυμο, γιατί το έγραψα- και κάποια στοιχεία του (ανώνυμου) χρήστη. IP, internet provider, OS, Web Browser και κ.α.

Τότε γιατί γίνεται ο ντόρος για την ανωνυμία;

Προφανώς για να τρομοκρατήσουν κάποιους, ειδικά τους bloggers που έχουν κοινό και επηρεάζουν απόψεις, ώστε να είναι πιο “προσεχτικοί” στο τι γράφουν. Μια απόφαση εισαγγελέα και η ταυτότητά τους είναι διαθέσιμη από τους hosting providers (π.χ. Google) και στη συνέχεια και από τον internet provider (π.χ. Otenet) αν χρειαστούν περισσότερα στοιχεία. Μη ξεχνάτε ότι εκτός από το email η Google δεν επιβεβαίωνε αν τα στοιχεία που δώσατε ισχύουν.

Έγραψα “επιβεβαίωνε”, γιατί αν δοκιμάσατε τελευταία να φτιάξετε ένα νέο blog στο Google – Blogger.com, θα σας ζητήσει να εισάγετε το κινητό σας τηλέφωνο… και επιλέγετε αν προτιμάτε sms ή να μιλήσετε προσωπικά με κάποιον εκπρόσωπο της Google.
Με sms, σας έρχεται ένας κωδικός επιβεβαίωσης. Με την άλλη μέθοδο δίνουν τον κωδικό προφορικά, φαντάζομαι. Δεν γνωρίζω αν συμβαίνει μόνο για την Ελλάδα λόγω των τελευταίων γεγονότων.

Άλλος ένας λόγος για την επιμονή κάποιων στη κυβέρνηση περί άρσης ανωνυμίας στην Ελλάδα, ακούγεται ότι είναι η άγνοια. Δεν το βρίσκω παράλογο ότι κάποιοι δεν γνωρίζουν τις βασικές τεχνικές αρχές του Internet. Ίσως νομίζουν ότι πρόκειται για ένα μαύρο κουτάκι κάπου στην Αμερική, άρα ελεγχόμενο από τους φίλους μας τους Αμερικάνους.
Αν και κατά κάποιο τρόπο, η άγνοιά τους οδηγεί στο ίδιο συμπέρασμα με την πραγματικότητα. Δεν είναι κανείς πραγματικά ανώνυμος.



Συμπέρασμα

Σήμερα μπορεί να επιτρέπεται η ανωνυμία, αύριο όμως; Κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι στο μέλλον δεν θα αλλάξει η νομοθεσία εις βάρος της ανωνυμίας.

Ότι και αν κάνετε στο Internet, να θυμάστε ότι δεν είστε πραγματικά ανώνυμοι.

Και ναι, ο νόμος περί ανωνυμίας έχει μεγάλη σημασία. Άλλο να γνωρίζει κάποιος ποιος είσαι… και άλλο να τον υποχρεώνει η δικαιοσύνη να αποκαλύψει τα προσωπικά σου στοιχεία.

Ακολουθεί υποκειμενική άποψη…

Προσωπικά, υποστηρίζω την ανωνυμία στο Internet. Αλλά θέλω να είμαι και ειλικρινής. Το ότι δεν υπάρχει πραγματική και εγγυημένη μακροχρόνια ανωνυμία, είναι δυστυχώς αλήθεια.

Είμαι της άποψης ότι περισσότερα κακά, πιθανώς, θα προκύψουν με την άρση της ανωνυμίας στο Internet, παρά το αντίθετο.

Η άρση ανωνυμίας στα blogs και websites, θα εξαπλωθεί και στην άρση ανωνυμίας του απλού χρήστη στο Internet, του απλού επισκέπτη. Τα ίδια που μπορώ να γράψω στο blog μου, μπορώ να τα γράψω σαν σχόλιο σε κάποιο άλλο blog.
“Ποιος είσαι εσύ που με συκοφαντείς με τέτοια σχόλια στο τάδε site; Μήνυση!”. “Δεν γνωρίζεις διαχειριστή ποιος έκανε το σχόλιο; Μήνυση σε σένα… ή δώσε μας τα στοιχεία του… ή και τα δύο”.
Και πολλά άλλα παραδείγματα. Πρόκειται για φαύλο κύκλο.

Το Internet είναι το τελευταίο οχυρό. Το τελευταίο τοίχος του Βερολίνου, μόνο που αυτή τη φορά είμαστε με τους άλλους. Το εικονικό τοίχος προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση απόψεων… όσο λάθος και αν είναι αυτές. Η αντίθεση απόψεων και ο διάλογος επιφέρουν μόρφωση. Αν δεν αντιπαραθέσεις τις απόψεις σου με τα αντίθετα πιστεύω κάποιου άλλου, τότε παραμένεις στάσιμος. Εκτός αν έχεις κατακτήσει την απόλυτη αλήθεια και γνώση, οπότε δεν χρειάζεσαι κανέναν. Μπορείς να ξεκινήσεις να γράφεις τη αυτοβιογραφία σου με τίτλο “Ζώντας μόνος μου στον πλανήτη”, ώστε να την διαβάζεις για παρέα.

Γιατί κάποιος με εξουσία ή χρήμα, που διαφωνεί με αυτά που πιστεύει κάποιος άλλος ή τον θίγει άμεσα, να μπορεί να του επιβάλει την σιωπή; …ίσως και με τον χειρότερο τρόπο όπως είδαμε να συμβαίνει τελευταία. Γιατί να μπορεί να επιβάλει τα θέματα προς συζήτηση;

Η ανωνυμία φοβίζει τους λίγους, τους επώνυμους, τους βολεμένους… και κάποιους ατυχείς -παράπλευρες απώλειες- που απλά δεν εξυπηρέτησαν σε 2 λεπτά τον πελάτη αλλά σε 3 …συμβαίνουν και αυτά. Σε γενικές γραμμές, φοβίζει αυτούς που δεν χρειάζονται τρωκτικά να δημοσιεύσουν το πρόβλημά τους για να βρεθεί λύση ή έστω να μην νιώθουν μόνοι διαβάζοντας τα σχόλια συμπαράστασης του κόσμου. Έχουν όμως στα contacts του κινητού, τους μισούς υπουργούς και δημοσιογράφους που ευχαρίστως θα ανταλλάξουν εξυπηρέτηση.

Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται… λέγανε κάποτε.

Άραγε, με την άρση της ανωνυμίας επωφελούνται οι πολλοί και χάνουν οι λίγοι;

Καλησπέρα

ΥΓ1. Κάποιο blog κατηγορούσε κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο. Τις κατηγορίες του blog -σωστές ή λάθος δεν γνωρίζουμε, δεν έγινε ποτέ “δίκη”- τις υιοθέτησαν κάποιοι και τις είδαμε ξανά να αναφέρονται σε μία πρόσφατη προκήρυξη. Το θιγόμενο πρόσωπο δεν ζει πλέον. Το blog, χωρίς να το θεωρώ υπεύθυνο για κάτι, προς θεού την άποψή του έγραφε… είναι επώνυμο. Αν ήταν ανώνυμο όμως, είμαι σίγουρος ότι ακόμα θα ήταν πρώτο θέμα στις ειδήσεις.

ΥΓ2. Θυμάμαι δύο περιπτώσεις που οδήγησαν σε αυτοκτονία κάποιους, επειδή τους κατηγορούσαν μέσω τηλεοπτικών εκπομπών για εγκλήματα που αποδείχτηκε στη συνέχεια ότι δεν διέπραξαν. Οι δημοσιογράφοι ήταν επώνυμοι.

ΥΓ3. Πολλοί δημοσιογράφοι έχουν καταστρέψει και εκβιάσει κόσμο και κοσμάκι, γράφοντας ανώνυμες στήλες σε επώνυμες εφημερίδες.

Το ήθος και η αξιοπρέπεια του καθενός, είναι άσχετο με την ανωνυμία ή όχι.
από το pleonasxetos