Οι βάσεις και η... Αννούλα

Και να που η κατάργηση της βάσης του 10 το έκανε το θαύμα της, κι εκεί που δεκάδες τμήματα ΑΕΙ και κυρίως ΤΕΙ χαμηλής ζήτησης που κινδύνευαν να κλείσουν απειλώντας τις οικονομίες των τοπικών κοινωνιών που τα φιλοξενούν, μπορεί τώρα να πάρουν μια παράταση ζωής. Τα περισσότερα από αυτά τα τμήματα βέβαια δεν έχουν λόγο ύπαρξης – δημιουργήθηκαν για την τόνωση της εμπορικής κίνησης σε διάφορες περιφερειακές πόλεις - και είναι ήδη στοχοποιημένα για κλείσιμο ή συγχωνεύσεις. Στο μεταξύ, με την σημαντική πτώση των βάσεων που προκάλεσε η κατάργηση της βάσης του 10, σε σημείο τμήματα να δέχονται εισακτέους με βαθμολογίες κάτω του 10, η απαξίωσή τους γίνεται ακόμη πιο κραυγαλέα. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.

Μπορεί η θεσμοθέτηση της βάσης του 10 επί Γιαννάκου να δέχτηκε καταιγισμό πυρών ως επικοινωνιακό μέτρο χωρίς επιστημονική και παιδαγωγική τεκμηρίωση, αλλά με τον ίδιο ατεκμηρίωτο τρόπο καταργήθηκε κιόλας και μάλιστα λίγες εβδομάδες πριν τις πανελλήνιες. Ούτε η θεσμοθέτησή του ούτε η κατάργησή του βοήθησαν σε τίποτα την βελτίωση του επιπέδου των εισακτέων, ούτε σκόπευαν άλλωστε.

Αρχικά η θεσμοθέτηση του μέτρου εξυπηρέτησε τον... αποκλεισμό υποψηφίων από την δημόσια ανώτατη εκπαίδευση αφού η κατεύθυνση ήταν οι περικοπές πιστώσεων, τώρα η κατάργησή του, χωρίς να έχει αλλάξει η κατεύθυνση μείωσης των κονδυλίων, εξυπηρετεί τις ανάγκες των εντυπώσεων αφού χάρη στη μεγαλοψυχία της υπουργού ξαναγεμίζουν τα ΤΕΙ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε χθες η πολιτική ηγεσία του υπουργείου περήφανη για το κατόρθωμά της, φέτος στα ΑΕΙ και κυρίως στα ΤΕΙ της χώρας θα μείνουν μόνο 4.000 θέσεις κενές εκεί που πέρυσι ο αριθμός έφτανε τις 20.000. Μάλιστα η υπουργός έφτασε να ισχυριστεί ότι σε ορισμένα τμήματα διαμορφώνονται συνθήκες ελεύθερης πρόσβασης, αφού σε ορισμένες σχολές οι υποψήφιοι μπαίνουν με αμελητέες βαθμολογίες, σχεδοόν μόνο με το απολυτήριο λυκείου. Γνωρίζοντας ότι έτσι το υπουργείο εμφανίζεται ότι απαντά (διαστρεβλώνοντας την ουσία του) και σε ένα πάγιο αν και αμήχανο καθότι προβληματικό, αίτημα της αριστεράς (την ελεύθερη πρόσβαση).

Και το ίδιο περίπου συμβαίνει και με το αίτημα για την κατάργηση της βάσης του 10 το οποίο η υπουργός ικανοποίησε και αξιοποίησε επικοινωνιακά εν μέσω της λαίλαπας του ΔΝΤ. Παράλληλα η υπουργός πετάει από πάνω της τις κατηγορίες ότι στέλνει τους αποκλεισμένους υποψηφίους στα κολέγια. Κάτι βέβαια που δεν αποκλείεται ούτε και τώρα, καθώς πολλοί υποψήφιοι που δεν πέτυχαν σε τμήματα της πρώτης τους προτίμησης μπορεί να επιλέξουν να σπουδάσουν το ίδιο αντικείμενο σε κάποιο κολέγιο στην πόλη τους.

Ψιλά γράμματα κι αυτό καθώς επίσης και το ότι δεν είναι βέβαιο πως οι εισακτέοι στα τμήματα χαμηλής ζήτησης θα γραφτούν κιόλας όταν θα έρθουν αντιμέτωποι με το κόστος διαβίωσης σε μια ξένη πόλη εν μέσω γενικευμένων περικοπών των εισοδημάτων των γονιών τους και καλπασμού του πληθωρισμού.

Το σίγουρο είναι ότι εκείνοι που πέτυχαν την πρόσβασή τους σε κάποιο τμήμα φυτεμένο στην κάθε Κολοπετινίτσα, χωρίς συγκεκριμένο επιστημονικό αντικείμενο και κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα, θα πρέπει να προσέξουν πολύ τι θ’ αποφασίσουν. Κι αυτό γιατί όπως είπε και η υπουργός χθες, εν όψει του νέου θεσμικού πλαισίου για την τριτοβάθμια, "η φετινή χρονιά είναι πολύ σημαντική για τις τελικές αποφάσεις που θα ληφθούν για τον επανακαθορισμό των Σχολών".

Κοινώς, σε ένα δυο χρόνια κάποια τμήματα ή και ολόκληρες σχολές μπορεί να μην υπάρχουν, κι εν μέσω λιτότητας οι οικονομίες κάποιων θα έχουν ξοδευτεί μόνο και μόνο για να καθυστερήσει η εκδήλωση της κοινωνικής δυσαρέσκειας...

Από το Μαρικάκι

Το Ποντίκι