Δώστε τα πίσω... το μετανιώσαμε

Είναι νομίζω καιρός να αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι αρχίζει να εξοργίζει το θέατρο του δήθεν αιφνιδιασμού των οικονομικών υπουργών και των πολιτικών παραγόντων μπροστά στα φαινόμενα της σπατάλης του δημοσίου χρήματος, της φοροκλοπής και της απάτης σε βάρος των δημοσίων εσόδων μέσα από επιχειρήσεις μαϊμού.

Εξοργίζει γιατί όλα αυτά τα «κουβαρνταλίκια» δεν έγιναν με εκβιασμούς και πιέσεις. Ήταν αποτέλεσμα διαχρονικής παλαιομοδίτικης πολιτικής κομματικών και πελατειακών σχέσεων όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών. «Πολιτικής» που την ανέχθηκαν σιωπηρά και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης γιατί, απλά, έτσι τους συνέφερε.

Μην μου πείτε (για παράδειγμα) ότι οι... υπάλληλοι της Βουλής έγιναν μισθολογικά πιο ίσοι... από τους άλλους κρατικούς υπαλλήλους με απειλές. Η Βουλή ήταν παραδοσιακά τόπος βολέματος για τα συγγενολόια των βουλευτών καθώς και των κομματικών αφισοκολλητών που έπρεπε το κόμμα να «αναγνωρίσει» όταν γινόταν κυβέρνηση... Μην μου πείτε ακόμη ότι τα επιδόματα «μη κοπάνας» (γνωστά και ως επιδόματα παρουσίας) ή τα επιδόματα παραγωγικότητας και οι υπερωρίες δόθηκαν με το πιστόλι στον κρόταφο... Είναι σε όλους γνωστό ότι τα κόμματα φρόντιζαν πάντα τα δικά τους παιδιά... που βόλευαν και βολεύουν οι βουλευτές στο δημόσιο. Οι παλαιότεροι θυμόμαστε ότι τα επιδόματα «μη κοπάνας» καθιερώθηκαν μετά το 1981 στις κρατικές προβληματικές επιχειρήσεις που χρυσοπλήρωσαν οι φορολογούμενοι για να βολευτούν τα παιδιά των κομμάτων...

Τα χαρτζιλίκια λοιπόν στα δικά μας παιδιά που δουλεύουν για το κόμμα δόθηκαν από τις κυβερνήσεις αλλά και από τους βουλευτές που ψήφισαν ανάλογους νόμους και κυρίως τροπολογίες στη Βουλή.

Και τώρα που το κράτος χρεοκόπησε τα ζητάμε πίσω γιατί γίναμε ρεζίλι και στους δανειστές.

Πολύ σωστά συνεπώς κόβονται τα επιδόματα της «πλαγίας οδού» που διατηρούσαν και διατηρούν ακόμη και μισθολογική ανισότητα μεταξύ των εργαζομένων του τόπου.

Είναι όμως θέατρο και κοροϊδία να διαρρέουμε συνεχώς στα μέσα ενημέρωσης στοιχεία για την αθλιότητα των «χαρτζιλικιών» με τρόπο που να δείχνει ότι οι σημερινοί διαχειριστές της εξουσίας αιφνιδιάστηκαν από την κατάσταση αυτή.

Είναι επίσης θέατρο το ότι αιφνιδιάστηκαν οι βουλευτές όλων των κομμάτων όταν δήθεν ανακάλυψαν ξαφνικά ότι υπάρχουν αναπηρικές συντάξεις μαϊμούδες στην επαρχία.

Μα για όνομα του Θεού... οι ίδιοι οι κομπιναδόροι επαρχιώτες λένε ότι τους άνοιξαν τα μάτια οι κομματάρχες της περιοχής τους οι οποίοι και τους προστάτευαν, στην κομπίνα, με ανταλλαγή την ψήφο τους και των ελεγχομένων συγγενών τους...

Και ας περάσουμε στη δήθεν σύγχυση του οικονομικού επιτελείου για τους κομπιναδόρους με τις υπεράκτιες εταιρείες, για τους λαθρέμπορους πετρελαίου, όπως και στην δήθεν αγωνία τους για το τι θα γίνει με τους μικρομεσαίους.

Περισσεύει όμως η αναίδειά τους να μιλάνε για «σκαστούς» επιχειρηματίες και άλλους νεοέλληνες όταν όλες οι Ανεξάρτητες Αρχές (φορολογικές, τιμών, ανταγωνισμού, τελωνειακές, ελεγκτικές των τιμών και της αγοράς καυσίμων) που υποτίθεται ότι στήθηκαν για να τους κυνηγήσουν στην πράξη εξυπηρετούσαν και εξυπηρετούν εντολές μόνο για κυβερνητικά και κομματικά συμφέροντα. Γι΄ αυτό άλλωστε στελεχώθηκαν και στελεχώνονται με κομματικούς παράγοντες που αλλάζουν κάθε φορά που αλλάζει και η κυβέρνηση.

Για να το διαπιστώσετε είναι αρκετό να θυμηθείτε πότε και με ποιο τρόπο «αξιοποιούσαν» τα αρμόδια υπουργεία της «υπηρεσίες» των Ανεξαρτήτων Αρχών. Σας θυμίζω τις παρεμβάσεις των Επιτροπών Ανταγωνισμού και των «Ράμπο» της εφορίας κάθε φορά που οι κυβερνήσεις είχαν ανάγκη για λαϊκό προφίλ. Αν έχετε αμφιβολία ψάξτε να δείτε αν υπάρχουν στοιχεία για είσπραξη των προστίμων που εντελώς φαμφαρόνικα ανακοινώνονται από καιρό σε καιρό στα μέσα ενημέρωσης.

Απλώς ανακοινώνονται. Τίποτε άλλο.

Πως λοιπόν να τσακώσουν τους απατεώνες οι «ανεξάρτητες» Αρχές αφού η δράση τους ήταν και είναι με πολιτικές οδηγίες και συγκεκριμένες κατευθύνσεις;

Τώρα λοιπόν πήραμε χαμπάρι τις υπεράκτιες και τις άλλες μαϊμούδες επιχειρήσεις;

Και φθάνουμε στους μικρομεσαίους. Ξέχασαν οι σημερινοί «συγχυσμένοι» πολιτικοί πόσες εκατοντάδες χιλιάδες βιοτεχνίες στήθηκαν με δανεικά που είχαν εγγύηση του δημοσίου; Ξέχασαν τις δημόσιες σχέσεις που έκαναν με τους μικρομεσαίους είτε απευθείας είτε και μέσω Διοικήσεων Επιμελητηρίων (ελεγχομένων πολιτικά) πασάροντας δάνεια και σε σωρεία κομπιναδόρων επιχειρηματιών που με την εγγύηση του δημοσίου (δηλαδή με δανεικά και αγύριστα) αγόραζαν σκάφη και οικόπεδα στη Νέα Μάκρη, στη Λούτσα και σε άλλες γνωστές γειτονιές;

Ποιος τους έβγαλε στην πιάτσα τους «επιχειρηματίες» αυτούς που έκαψαν και την πραγματική παραδοσιακή τάξη των βιοτεχνών;

Ακόμη και πρόσφατα (η προηγούμενη κυβέρνηση) έσπρωχνε αγρότες και βιοτέχνες στην παραγωγή καυσίμων από παντζάρια...

Στη συνέχεια τους εγκατέλειψε στο έλεος του Θεού.

Αυτοί λοιπόν είναι και οι πρώτοι που βάζουν λουκέτο σήμερα παρασύροντας βεβαίως και όλο τον κλάδο και αυξάνοντας την ανεργία κατά 300-400.000 άτομα.

Καλώς λοιπόν κόβουμε ότι κόβουμε.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι γίναμε ξαφνικά και «χριστή πολιτεία».

Απλά δεν μας παίρνει άλλο να κάνουμε τη γνωστή μας άθλια πολιτική σπατάλης των χρημάτων των φορολογουμένων που μάλλον μοιάζει να είναι μόνο μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
του Γιώργου Κράλογλου στο capital