Η γύμνια και τα ψέμματα του «συστήματος» για τον εργασιακό μεσαίωνα που έρχεται…

Όποιος παρακολούθησε τη χθεσινή εκπομπή του Ν.Χατζηνικολάου στον τηλεοπτικό σταθμό Alter θα έβγαλε πολύ εύκολα το συμπέρασμα ότι τόσο οι εργοδότες, όσο και οι πολιτικοί συνεχίζουν να ζουν στο μικρόκοσμο και στην μικροκοινωνία τους, χωρίς να έχουν αντιληφθεί το παραμικρό από όσα συμβαίνουν γύρω τους.

Οι προσεγγίσεις για την οικονομική κρίση σε σχέση με τους εργαζόμενους, έχουν τόση διαφορά μεταξύ τους που είναι απλά χαοτικές και αγεφύρωτες. Εκείνο που καταγράφεται αβίαστα είναι το γεγονός ότι με το πρόσχημα του μνημονίου, της τρόικας, του ΔΝΤ και πάει λέγοντας, βρήκαν την ευκαιρία ορισμένοι να εξωτερικεύσουν ότι τόσο καιρό κρατούσαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, φοβούμενοι ότι οποιαδήποτε δημοσιοποίηση των σκέψεων τους θα προκαλούσε το λιγότερο κοινωνική έκρηξη.

Φτάσαμε όμως στο σημείο, με... τη μεγαλύτερη δυνατή και εξοργιστική απάθεια, να παρακολοθούμε τους εκπροσώπους της Πολιτείας ή των εργοδοτών να μας λένε ότι σωστά μειώνεται αποζημίωση που δίνεται σε εργαζόμενο όταν αυτός απολύεται. Το καλό είναι ότι μέσα από τέτοιες συζητήσεις αποδεικνύεται η γύμνια και το ασύστολο ψεύδος με το οποίο «ταΐζεται» ο λαός. Η Κυβέρνηση διαρρηγνύει τα ιμάτια της ότι ο μισθός δεν είναι 593 ευρώ πλέον, αλλά 700 τόσο, γιατί υπάρχει και το επίδομα που θα δίνεται από τον ΟΑΕΔ. Πότε όμως θα δίνεται αυτό το επίδομα; Όταν η επιχείρηση που προσλαμβάνει ένα νέο δεν έχει απολύσει έναν εργαζόμενο σε μεγάλη εργασιακή ηλικία. Δηλαδή, εάν πραγματοποιήσει μία τέτοια απόλυση μία εταιρεία, επίδομα δεν θα παίρνει ο νέος εργαζόμενος, και όχι η επιχείρηση. Αντιλαμβάνεστε τον παραλογισμό; Τιμωρείται ο εργαζόμενος και όχι ο εργοδότης.

Με την ίδια συλλογιστική, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσπαθούσε να πείσει το πανελλήνιο ότι δεν μειώθηκαν οι αποζημιώσεις απολύσεων. Για την ακρίβεια δεν τις άγγιξε καν η Κυβέρνηση. Απλά… μείωσε το χρόνο προειδοποίησης του εργαζομένου από την επιχείρηση ότι απολύεται κατά … 20 περίπου μήνες. Αυτοί όμως οι μήνες μετατρέπονται σε χρήμα, χρήμα που ήταν η αποζημίωση του εργαζόμενου, όταν έχανε τη δουλειά του. Με τέτοιους βερμπαλιστικούς ακροβατισμούς μπορούμε να πάμε μπροστά; Μπορεί να πεισθεί ο κόσμος ότι τα μέτρα που λαμβάνονται είναι για… το καλό του;
από το newsblog