Τα παιχνίδια με την λάσπη...

Πολλοί αμφισβητούν την δυνατότητα του πολιτικού συστήματος να αντέξει την κρίση και να μας οδηγήσει έξω από αυτή. Υπουργοί και βουλευτές της κυβέρνησης, αμφισβητούν τις ικανότητες συναδέλφων τους, να διαχειριστούν τα χαρτοφυλάκια που τους έχουν ανατεθεί. Μέσα σε όλη αυτή τη λασπολογία και σκανδαλολογία, η κυβέρνηση έχει το χρέος να κάνει τις απαραίτητες κινήσεις - τομές, ώστε η κατάσταση της οικονομίας να αλλάξει...

Η αγανάκτηση των πολιτών είναι διάχυτη. Όχι μόνο για την οικονομική κατάσταση, αλλά και για την διαπλοκή μεταξύ των πολιτικών και διάφορων συμφερόντων, π.χ. εκκλησία, επιχειρήσεις.

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες για τα θέματα της Siemens & του Βατοπεδίου. Και για να είμαι ειλικρινής, μακάρι να ήταν τα μόνα φαινόμενα διαπλοκής. Όλοι επίσης γνωρίζουμε ότι οι προμήθειες στο δημόσιο ακολουθούσαν το γνωστό τρόπο λαδώματος, είτε σε διευθυντές, είτε σε υπεύθυνους αγορών. Ας μην λέμε μπούρδες λοιπόν...

Δεν περιμένει κανείς μας, από τις εξεταστικές να "βγάλουν λαβράκι"... Θα βρεθούν 2-3 βουλευτές που τα πήραν και θα μας το παρουσιάσουν σαν κάθαρση... Απλά θα έχουν βρει ακόμα μία ατάκα για να μας διαφημίσουν στις επόμενες προεκλογικές περιόδους... Δεν θα έχουν βρεθεί όμως όλοι όσοι τα πήραν. Δεν γίνεται να καθαρίζεις το σπίτι σου, πετώντας λάσπη στα παιδιά που παίζουν...

Όμως αυτό που πρέπει να αντιληφθούν είναι ότι μόνοι τους δημιούργησαν την σημερινή κατάσταση. Μόνοι τους "έφθειραν" τον θρόνο της εξουσίας και τώρα μας ζητούν να τους δώσουμε την άδεια να τον διορθώσουν...

Πόσο αληθής μπορεί να είναι η κάθαρση? Καθόλου... Δεν πιστεύει κανείς ότι οι βουλευτές δεν ήξεραν ποιος τα έπαιρνε και ποιος υπέγραφε απαράδεκτες συμβάσεις... Ακόμα όμως και αν ισχύει η άγνοια, δεν είναι άλλοθι. Ο ρόλος της Βουλής είναι ελεγκτικός προς την κυβέρνηση... Αν δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν στον ρόλο τους, είναι ανίκανοι και επικίνδυνοι.

Οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν μία μοναδική ευκαιρία μπροστά τους. Αν θέλουν, μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες περισσότερου ελέγχου και διαφάνειας, περισσότερης ισότητας, περισσότερου αισθήματος δικαίου...

Κάποιοι πολιτικοί λένε ότι όταν οι συνδικαλιστές ενός κλάδου αντιδρούν, τότε τα μέτρα είναι σωστά για την πλειοψηφία των πολιτών. Συμφωνώ, εν μέρει... Όμως για τα μέτρα της κάθαρσης και της διαφάνειας δεν είδαμε να αντιδρούν οι βουλευτές... Ενώ όλοι λένε ότι πρέπει να αλλάξει το σύστημα, δεν βλέπουμε καμία κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση...

Οι πολίτες που φώναζαν και χειρονομούσαν έξω από την Βουλή, δεν το έκαναν μόνο για την κατάσταση της οικονομίας. Το έκαναν περισσότερο για την συμπεριφορά και τον τρόπο δράσης των πολιτικών... Αυτό το πολιτικό σύστημα που περιλαμβάνει την ασυλία, την παραγραφή και τον περιορισμό της ευθύνης των υπουργών, είναι καταδικασμένο και πνέει τα λοίσθια..

Ένα πολιτικό σύστημα που διεκδίκησε και εδραιώθηκε με την υπόσχεση της δημοκρατίας, έχει εκτελέσει το έργο του... Είναι γεγονός ότι η σημερινή πολιτική γενιά πέτυχε τον στόχο της να ισχυροποιήσει την δημοκρατία στην χώρα. Πέραν όμως αυτού, απέτυχε σε οποιοδήποτε άλλο τομέα.

Θα μου πείτε, ποιο είναι το πολιτικό σύστημα που πρέπει να διαδεχθεί το υπάρχον? Δεν ξέρω ποιο είναι το σύστημα, ξέρω όμως ποια είναι τα μέλη του: οι νέοι άνθρωποι, η νέα γενιά... Μία γενιά που δεν ευθύνεται για την σημερινή κατάσταση, που έχει περισσότερη όρεξη για να δημιουργήσει, που έχει περισσότερες γνώσεις και που μπορεί να ανταποκριθεί στα σημερινά δεδομένα.

Τρόποι υπάρχουν πολλοί για να δημιουργηθούν οι συνθήκες όπου θα λειτουργεί η δημοκρατία και ο έλεγχος στην εξουσία. Π.χ. μέγιστη βουλευτική θητεία σε 2 τετραετίες, άρση ασυλίας, δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών για υπουργικές αποφάσεις...

Δεν μας λείπουν οι ιδέες και οι απόψεις, μας λείπει η θέληση και η όρεξη για να πάμε μπροστά...
Γιώργος Φακίτσας στο Πολιτική Ανάλυση