Και όμως κάποτε... υπήρχε μια ψυχή ψυχούλα που μας συγκίνησε και μας έκανε να ασχοληθούμε με αυτό που σήμερα λέμε blogging...Ένα από τα τελευταία της κείμενα παραθέτουμε σήμερα σαν ελάχιστο φόρο τιμής για αυτή την γλυκεία ψυχή που με συγκλόνισε και με έκανε να σηκωθώ από τον καναπέ... να φωνάξω ....να ουρλιάξω...
Η Αμαλία Καλυβινού σαν... σήμερα στις 25 Μαΐου 2007 έσβησε... αιωνία σου η μνήμη κοριτσάκι μου.
Εξ αιτίας σου Γιατρέ μου
Αναρτήσεις
2 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Αδικος χαμος γιατι καποιοι δεν καναν καλα την δουλεια τους οι παραδοπιστοι αδιανοητο και απανθρωπο ο χρονιος της βασανισμος απο ενα νευρινωμα το οποιο ευκολα θα γινωταν διαγνωση αν γινοταν μια βιοψια αδικο καλο παραδεισο Αμαλια μακαρι να ηταν η τελευταια φορα που καποιος χανεται αδικα μακαρι να ησουν ακομη εδω και να τους τα εχωνες αγρια..
ζει ακομα στις καρδιες μας, φωτεινο αστερι να μας δειχνει το δρόμο του αγωνα, της μαχης , της διεκδίκησης
ας αναπαυεται η ψυχη της απαλαγμενη απο τις επιγιες ταλαιπωριες
Δημοσίευση σχολίου