Πάρε τα λεφτά και τρέχα...

Αν κινδυνεύει από κάτι ο κόσμος, είναι από μια απροσδόκητη αρνητική εξέλιξη που θα λάβει χώρα πάνω σε μια κλειστή στροφή με οριακή ταχύτητα.

Η οριακή ταχύτητα στην προκειμένη περίπτωση είναι αυτή που ορίζει η κατακόρυφη άνοδος κατά 83% από τον Μάρτη του 2009 μέχρι τον Απρίλη του 2010 όταν o S&P 500 σκαρφάλωσε από τις 666 στις 1.212 μονάδες. Αυτό μπορεί να σημαίνει ανάγκη για διόρθωση...

Είναι πολύ απότομη και πολύ μεγάλη άνοδος για ολοκληρωθεί μια διόρθωση της τάξης του 10%. Για την ακρίβεια δυο φορές στο παρελθόν που είχαμε αναλόγου μεγέθους ράλι είχαμε διορθώσεις 40% και 34% αντίστοιχα.

Οι περιπτώσεις ήταν μεταξύ 1ης Ιούνη και 7ης Σεπτέμβρη 1932, 112% και 2ας Μάρτη 1933 με 18ης Ιούλη 1933, 116%. Σαφώς μικρότερα διαστήματα μεν αλλά είναι τα μοναδικά που επιδέχονται σύγκριση.

Τα αρνητικά νέα...
Υπάρχουν αρνητικά νέα που μπορούν να σκάσουν σε μια περίοδο διόρθωσης των αγορών όπως αυτή που φαίνεται να έχει ξεκινήσει ήδη;

Η χρεοκοπία της Ελλάδας, των PΙIGS, όπως και η διάλυση του ευρώ έχουν προεξοφληθεί στην παρούσα συγκυρία και αν δεν συμβούν, που είναι και το πιθανότερο, θα αποτελέσουν καύσιμο για την αντίστροφη φορά. Αυτά δεν είναι αρνητικά νέα. Ο κάθε επιφυλλιδογράφος ή οικονομολόγος που θέλει ακροατήριο αναφέρει και τη βεβαιότητα ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει...

Τι απομένει να μας εκπλήξει αρνητικά;
Ένας πόλεμος που θα είναι κάτι παραπάνω από μια συνηθισμένη τοπική εκδοχή ή μια κατάρρευση μεγέθους Κίνας, η απόβαση των εξωγήινων με εχθρικές διαθέσεις;...

Το μετά έχει ενδιαφέρον…
Μετά πάντως από τις μεγάλες διορθώσεις που ακολούθησαν τα ράλι του 1932 και του 1933, ακολούθησε και άλλο ράλι της τάξης του 100%. Οπότε αν είναι κάποιος να πάρει τα λεφτά και να τρέξει προς κάπου κατά την διάρκεια της επόμενης κρίσης, που έχει προαναγγελθεί και κατά πολλούς έχει ξεκινήσει ήδη, είναι να τρέξει προς τις μετοχές.

Πρόσφατα η στήλη είχε διατυπώσει την άποψη ότι στη φάση που έχουμε εισέλθει, όπου τα ομόλογα και οι καταθέσεις μοιάζουν αρκετά επισφαλή καταφύγια, οι μετοχές και ο χρυσός μοιάζουν με βάση την κοινή λογική πιο ασφαλή σημεία διαφύλαξης της περιουσίας. Ο χρυσός σε πρώτη φάση και οι μετοχές σε δεύτερη.

Δεν θα μακρηγορήσω, είναι γνωστά αυτά, σε μια περίοδο κρατικών χρεοκοπιών τα κρατικά ομόλογα και οι καταθέσεις κινδυνεύουν από μια στάση πληρωμών.

Και η χρεοκοπία να μη συμβεί στο τέλος, η συγκυρία διεθνώς προσφέρεται για ένα πανικό όπως ακριβώς το 1999 προσφερόταν για το τελευταίο στάδιο της «φούσκας». Η τιμή του χρυσού όπως και των μετοχών το 1999 ανέβαινε επί δέκα χρόνια. Άρα, έχει συσσωρεύσει αρκετό καύσιμο για την λαϊκή φαντασία.

Η τελική λύση…
Τώρα αν πραγματικά κάποιος πιστεύει ότι θα μας προκύψει ο Αρμαγεδδώνας, φοβάμαι ότι ούτε ο χρυσός μπορεί να τον σώσει. Αρμαγεδδών δεν σημαίνει απλώς δέσμευση καταθέσεων ή αναλήψεων πέραν ενός ποσού, ή επιστροφή στη δραχμή μετά Βαΐων και κλάδων. Αρμαγεδδών σημαίνει στάση εμπορίου.

Αυτά που είδαμε στην Αργεντινή δεν θα είναι τίποτα. Η Αργεντινή ήταν μια χώρα που εξήγαγε τρόφιμα και πείνασε. Μια χώρα που εισάγει τα περισσότερα από αυτά που τρώει θα λιμοκτονήσει.

Στην κατοχή ένα τενεκές με λάδι κόστιζε μια χρυσή λίρα. Τι νόημα να αλλάζεις τις λίρες με τενεκέδες και σακιά με ρεβίθια. Μερικά στρέμματα αγροτικής γης με καρποφόρα και λαχανόκηπο είναι η επένδυση για όσους πιστεύουν στην έλευση της δευτέρας παρουσίας.

Οι άλλοι ας βολευτούν με περισσότερο ειρηνικά και φιλοπρόοδα περιουσιακά στοιχεία.
του Κώστα Στούπα στο capital