Αποκάλυψη τώρα: Πώς γλίτωσε η Κοκκινοσκουφίτσα!

Σήμερα σκέφτηκα να πούμε κάτι χαρούμενο. Πώς η Κοκκινοσκουφίτσα τα κατάφερε και ξέφυγε από τα όσα της είχανε γράψει οι μοίρες. Διότι, ανεξάρτητα από το τι μας λένε τα επίσημα βιβλία, υπάρχουν και τα απόκρυφα παραμύθια, στα οποία αναφέρεται καθαρά ότι η Κοκκινοσκουφίτσα «έφαγε» τον κακό το λύκο και όχι ο κακός ο λύκος την Κοκκινοσκουφίτσα. Επίσης, καταρρίπτεται ένας ακόμη μύθος, ότι ο κακός ο λύκος έφαγε την καημένη τη γιαγιά της παιδούλας. Η αλήθεια είναι ότι η παιδούλα είχε «ξεφύγει» λιγουλάκι και ο λύκος κλήθηκε για να επιβάλλει την τάξη...

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Η Κοκκινοσκουφίτσα έζησε καλά παιδικά χρόνια, καθώς η γιαγιά της υπέκυπτε σε όλα της τα παρακαλετά και της ικανοποιούσε και την πιο ακραία της επιθυμία. Με τον καιρό η Κοκκινοσκουφίτσα έγινε ένα δύστροπο και κακομαθημένο παιδί. Θεωρούσε ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε για να την υπηρετεί και δυσανασχετούσε ιδιαίτερα όταν κάποιος επιχειρούσε να της χαλάσει την εικόνα που είχε ήδη φτιάξει για τη ζωή.

Μία μέρα, για παράδειγμα, η κυρία κότα κλείστηκε έντρομη στο κοτέτσι της για να γλιτώσει από την οργή της παιδούλας, επειδή τόλμησε να την παρατηρήσει που της πήρε το αυγό δίχως να τη ρωτήσει. «Τι λες κότα; Εσύ γεννήθηκε για να κάνεις αυγά και εγώ για να τρώω», της είπε εξοργισμένη...

Μια άλλη μέρα, η δασκάλα Κουκουβάγια έγινε έξαλλη, όταν η Κοκκινοσκουφίτσα σηκώθηκε και έφυγε από το μάθημα, επειδή λέει είχε την ίδια ώρα κλείσει ραντεβού για πεντικιούρ.

Φόβος και τρόμος η Κοκκινοσκουφίτσα. Απειλή για την κοινωνία του δάσους, Με το ένα και το άλλο μαζεύονται οι κάτοικοι του δάσους σε μυστική συνέλευση και αποφασίζουν να πάνε στη γιαγιά και να ζητήσουν την βοήθειά της. «Εσύ φταις που ήσουν τόσο γενναιόδωρη μαζί της. Την κατέστρεψες και τώρα απειλούμαστε κι εμείς. Τι να πούμε στα παιδιά μας, όταν μας λένε ότι η Κοκκινοσκουφίτσα έκανε αυτό ή εκείνο»;

Η γιαγιά δεν είχε μάτια να αντικρύσει την επιτροπή που της κουβαλήθηκε νωρίς – νωρίς στο σπίτι. Τι να πει; Είχαν δίκιο και έπρεπε να βρεθεί γρήγορα μία λύση, πριν το κακό έπαιρνε διαστάσεις.

Γι΄ αυτές τις περιπτώσεις οι κάτοικοι του δάσους είχαν ακούσει ότι μπορούσαν να καλέσουν έναν ειδικό από ένα άλλο μακρινό δάσος. Τον λύκο. Είχαν, μάλιστα, δημιουργήσει και έναν ολόκληρο μύθο, ότι ο λύκος ήταν κακός και έτρωγε παιδιά, έτσι ώστε όταν χρειαζόντουσαν να μπορούσε το ζωντανό να παίξει σωστά τον ρόλο του.

Το σκηνικό ετοιμάστηκε με ευλάβεια. Η γιαγιά αναχώρησε για ένα ταξίδι αναψυχής και ο λύκος φόρεσε τα ρούχα της και ξάπλωσε στο κρεβάτι της. Στο μεταξύ έστειλαν μήνυμα στην Κοκκινοσκουφίτσα ότι την ζητούσε η αγαπημένη της γιαγιά.

Όταν η Κοκκινοσκουφίτσα μπήκε στο σπίτι, κατάλαβε αμέσως ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Μπήκε, λοιπόν, στο δωμάτιο με προφύλαξη. Ήταν υποψιασμένη...

- Ποιος είσαι εσύ;
- Η γιαγιά σου.
- Δεν αφήνεις τα σάπια, λέω εγώ; Μάλλον είσαι ο λύκος. Δεν σε έχω ξαναδεί, αλλά ξέρω ότι έχεις μακριά αυτιά και άσχημη μουσούδα. Είναι αλήθεια ότι είσαι αιμοβόρος και τρως παιδιά;
- Κοίτα, έχω αλλάξει. Δεν είμαι ο λύκος που ήμουν.
- Εγώ έχω ακούσει ότι ο λύκος κι αν γέρασε δεν αλλάζει συνήθειες. Τέλος πάντων, ας το δεχτούμε. Έχω ένα καλό deal να σου προτείνω για να βγούμε όλοι κερδισμένοι...
- Είμαι όλος αφτιά...

Την επόμενη ημέρα όλοι έμαθαν στο δάσος ότι η Κοκκινοσκουφίτσα δεν συμμορφώθηκε και έτσι ο λύκος με βαριά καρδιά αναγκάστηκε να την φάει. Το δάσος είχε βυθιστεί στο πένθος. Ήθελαν να πάρει ένα καλό μάθημα η κοκκινοσκουφίτσα, αλλά όχι κι έτσι! Μήπως τελικά, ο λύκος ήταν τόσο κακός όσο τον ήθελαν οι φήμες; Μήπως έκαναν λάθος και τον φώναξαν;

Πέρασαν μέρες και ξαφνικά κάνει την εμφάνισή της στο δάσος η Κοκκινοσκουφίτσα! Ντυμένη σεμνά, χαμηλοβλεπούσα. Οι κάτοικοι τρόμαξαν, αλλά η ίδια έσπευσε να τους καθησυχάσει: «Με έφαγε ο λύκος, αλλά ο καλός θεούλης δέχτηκε τη συγνώμη μου και με έφερε πάλι κοντά σας. Ο λύκος με βοήθησε να δω την αλήθεια. Ο λύκος με έκανε να σκεφτώ για την προηγούμενη αμαρτωλή ζωή μου».

Οι κάτοικοι ενθουσιάστηκαν και αποφάσισαν να φωνάξουν τον λύκο να μείνει κοντά τους για πάντα, έτσι ώστε να μην τολμήσει να παραστρατήσει άλλο παιδί τους.

Εκείνο το βράδυ ο λύκος συνάντησε την Κοκκινοσκουφίτσα κρυφά στη ρεματιά.
- Χάρη σε εσένα Κοκκινοσκουφίτσα εξασφάλισα μία σταθερή και αποδοτική εργασία για τα επόμενα χρόνια. Στο άλλο δάσος με είχαν βαρεθεί, δεν πήγαιναν καλά οι δουλειές τελευταία.
- Δέκα τοις εκατό, είπαμε, αγαπητέ φίλε λύκο. Δέκα τοις εκατό, μην το ξεχάσεις!
Θανάσης Μαυρίδης στο capital