Το τρένο που χάθηκε...

Τρεχάτε Ελληναράδες, εθνικιστές, αντιευρωπαϊστές και θύματα της Παγκοσμιοποίησης. Μαζί με τους γνωστούς Οίκους, βρέθηκε και ο ηθικός αυτουργός της οικονομικής, κοινωνικής και ηθικής κατάρρευσης της τίμιας Ελλάδας. Πρόκειται σαφέστατα για ... την Γερμανία.

Προς γενική εκτόνωση των λαϊκών συναισθημάτων θυμού και απελπισίας, τώρα που οι επίτροποι ήρθαν και στην Αθήνα, τα ΜΜΕ επιστράτευσαν τον συναισθηματισμό και κατασκεύασαν μια αντιγερμανική κρίση υστερίας. Ο νέος εχθρός του ελληνισμού είναι η Γερμανία, και εκεί θα εκτονωθούμε. Αγανακτισμένη η κ. Τρέμη με το άρθρο του Focus που τσουβαλιάζει όλους τους Έλληνες στην κατηγορία των "απατεώνων", χωρίς τις απαραίτητες εξαιρέσεις. Ομοίως έξαλλος, και ο συνοδός του δελτίου κ. Καψής, που συνεχώς μας πληροφορεί συνωμοτικά πως "από την ευρωζώνη, η Γερμανία είναι η πιο κερδισμένη". Αν είναι δυνατόν, να γράφεται τέτοιο άρθρο κατά της τίμιας ελλάδας, και μάλιστα με την Αφροδίτη να μας χώνει δάχτυλο!

Ο κ. Καρατζαφέρης θυμήθηκε τις... πολεμικές αποζημιώσεις, ο κ. Κακλαμάνης τα ίδια (αυτός θυμήθηκε και τα Καλάβρυτα), ενώ ο κ. Πετσάλνικος ανέφερε πως άμα λάχει η Ελλάς έχει και δύο νομπελίστες ενώ η Γερμανία δεν έβγαλε ακόμα έναν δεύτερο Μπετόβεν. Παυλόπουλος και Ευθυμίου δεν μπορούσαν να κοιμηθούν το βράδυ τσακισμένοι από τις προσβολές. Ακολουθεί βέβαια και ο πρόεδρος της δημοκρατίας κ. Παπούλιας που θα καλέσει τον Γερμανό πρέσβη για επίσημο διάβημα διαμαρτυρίας. Φανταστείτε τον Ομπάμα να καλεί τον Έλληνα πρέσβη σε διάσκεψη, διαμαρτυρόμενος πως ο Ριζοσπάστης χαρακτήρισε τους γιάνκηδες "φονιάδες των λαών"...

Λυπάμαι αλλά δεν θα συμμετάσχω στην αντιγερμανική υστερία, ούτε και θα μποϊκοτάρω τα γερμανικά προϊόντα. Δεν το επιτρέπει ούτε η προσωπική μου φιλοσοφική αντίληψη περί κόσμου, ούτε η βιωματική μου εμπειρία. Εχω ένα τεράστιο σεβασμό για την Γερμανία, την οποία θεωρώ σοβαρή χώρα, και στυλοβάτη της Ευρώπης.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η Γερμανία, είναι η χώρα με τα μεγαλύτερα επιτεύματα τα τελευταία 60 χρόνια. Κατάφερε να αφήσει πίσω της μια ιστορία ρατσισμού και πολέμων, ξεπέρασε απίθανα ιστορικά συμπλέγματα (κοιτάξτε την Τουρκία που δεν τα ξεπέρασε), ξαναδημιουργήθηκε από τις στάχτες με δικό της κόπο και στρατηγικό σχέδιο, έγινε η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, διαθέτει τεράστιες οργανωμένες επιχειρήσεις (με τον πλούτο των οποίων χρηματοδοτεί ένα πολύ καλό κοινωνικό σύστημα), διαθέτει μια έμπρακτα θαυματουργή συνεργασία μεταξύ κυβέρνησης και εργατικών συνδικάτων, απορρόφησε την τριτοκοσμική Ανατολική Γερμανία, και χρηματοδότησε και την δημιουργία ολόκληρης της Ευρώπης ρισκάροντας το μεγαλύτερό της επίτευγμα - το γερμανικό μάρκο.

Στον αντίποδά της, η Ελλάδα, κατασπατάλησε το σχέδιο Μάρσαλ δημιουργώντας λίγους επιχειρηματίες - ολιγάρχες, διατήρησε τις εσωτερικές της πελατειακές παθογένειες, δεν προσέφερε ποτέ τίποτα στην ιδέα της ενωμένης Ευρώπης, και παρότι δεν πήρε πολεμικές αποζημιώσεις (που ούτε τις διεκδίκησε), βρέθηκε εν τούτοις αποδέκτης κοινοτικών αναπτυξιακών πακέτων αξίας 60-100 δις ευρώ, τα οποία "ετίμησε" δεόντως, δημιουργώντας ένα απίθανο πολύπλοκο σύστημα λαϊκής Κλεπτοκρατίας όπου τα κοινοτικά πακέτα μοιράζονταν σε μίζες και "σοσιαλιστικά δωράκια". Αυτά, καμία εξεταστική επιτροπή δεν θα τα αναζητήσει.

Προσωπικά μου είναι παντελώς αδιάφορο αν η Γερμανία έβγαλε έναν δεύτερο Μπετόβεν (μου αρκεί ο ένας), αν ο Ελύτης πήρε το βραβείο Νόμπελ ή αν το Focus μας είπε μαλάκες. Στο μπλόγκ αυτό δεν έχω τίποτα περισσότερο να προσφέρω, από την προσωπική μου (πάντα υποκειμενική γνώμη). Και κατά την ταπεινή μου γνώμη, η Ελλάδα δεν θα ξαναβρεί ποτέ της τα αναπτυξιακά εκείνα κεφάλαια που αφειδώς της χαρίστηκαν τα τελευταία 30 χρόνια, μια επενδυτική ευκαιρία που σπανίζει στην παγκόσμια Ιστορία. Η Ελλάδα, φίλοι μου,(με θλίβει που το λέω), έχασε για πάντα το τρένο της ευρωπαϊκής σύγκλισης και ανάπτυξης. Για το τι θα επακολουθήσει των μέτρων και των επιτρόπων δεν γνωρίζω, και έχω άσχημες προαισθήσεις. Χωρίς ιδεολογία ηθικής, κανένα οικονομικό και κοινωνικό σύστημα δεν διατήρησε την συνοχή του. Και κάτι τέτοιο, ούτε διαθέτουμε, ούτε διαβλέπεται στο μακρινό μας μέλλον.
από το Locus - Editorium