Η Ελληνική Κλεπτοκρατία

Ως πτυχιούχος οικονομικών, μελετώ μετά μανίας τα τελευταία χρόνια, τις διάφορες ιστορικές οικονομικές κρίσεις, τους κύκλους του Καπιταλισμού, και τα συστήματα που έχουν καταρρεύσει, σε μια προσπάθεια να βρω κάτι ανάλογο με την ελληνική περίπτωση.

Πολλές χώρες έχουν χρεοκοπήσει στην ιστορία, άλλες γιατί ήταν φτωχές, άλλες γιατί πήραν λάθος οικονομικές αποφάσεις, άλλες γιατί ήταν απλά διεφθαρμένες. Αλλά καμία από αυτές δεν είχε χρηματοδοτηθεί για 30 ολόκληρα χρόνια. H Ελλάδα αποτελεί μοναδική περίπτωση χρεοκοπημένης χώρας που ενώ οδεύει προς το ΔΝΤ και βρίσκεται υπό επιτήρηση, τελεί συγχρόνως και υπό ευρωπαϊκή χρηματοδότηση καταναλώνοντας το 4ο αναπτυξιακό της πακέτο! Τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει ακόμα στην παγκόσμια Ιστορία.

Από το 1986 μέχρι σήμερα, μέσα από 4 αναπτυξιακά πακέτα, η ελληνική πολιτεία έχει απορροφήσει τουλάχιστον 60 δις ευρώ. Αυτοί είναι οι αριθμοί του κακού Καπιταλισμού όταν ήρθε στην Ελλάδα. Καμία χώρα στην παγκόσμια Ιστορία δεν έχει χρεοκοπήσει αφού πρώτα κατανάλωσε τέτοιον τεράστιο αναπτυξιακό πλούτο.

Η "έλλειψη αξιοπιστίας" δεν... αφορά απλά την παραποίηση στατιστικών στοιχείων με σκοπό να μπούμε στο ευρώ, ή να ωραιοποιήσουμε κάποιους δείκτες. Αυτό το έκαναν όλοι. Σε μας, αφορά μια στρατηγικά οργανωμένη σύσταση ενός δικτύου κρατικοκεντρικής Κλεπτοκρατίας με αποκλειστικό σκοπό την αφαίμαξη του πλούτου των Ευρωπαίων πολιτών που χρηματοδότησαν το ευρωπαϊκό όραμα. Τα κεφάλαια του Καπιταλισμού που για πρώτη φορά στην ιστορία μας ήρθαν στην Ελλάδα, αρκούσαν για την ανάπτυξη όλης της χώρας. Το εγχώριο σύστημα της ελληνικής Κλεπτοκρατίας είναι εκείνο που κατέστρεψε την Ελλάδα.

Το σύστημα βούλιαξε από μια νοητή μάζα παρατρεχάμενων που άλλοι εμπορευόμενοι από τα κομματικά γραφεία, άλλοι κατοικοεδρεύοντες σε δήμους, πόλεις και υπουργεία (απ' όπου εκπορεύονται και οι προϋπολογισμοί), έπεσαν σαν τις σφήκες πάνω στα κοινοτικά πακέτα. Και η διαφθορά αυτή, (που καλλιεργήθηκε και ιδεολογικά μέσα από την οντότητα "ο λαός που δεν έχει ανάγκη θεσμούς"), μας οδήγησε στην εικονική πραγματικότητα του σήμερα. Διαφθορά είχαμε πάντα, αλλά από το 2000 και μετά, περάσαμε στην ωμή Κλεπτοκρατία.

Κατά τα πρότυπα της Κόζα Νόστρα, η κορυφή κρατούσε τα πολλά, αλλά τροφοδοτούσε τους υπηκόους της με μια ιδεολογία "κοινωνικού σοσιαλισμού", προικοδοτώντας τις λαϊκές μάζες με φανταστικά "κεκτημένα", και απίθανες παροχές, οι προσδοκίες των οποίων με τον καιρό γιγαντώθηκαν σε επίπεδο συνδικαλιστικού ληστρικού εκβιασμού. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διατήρησαν την ίδια λαϊκιστική πολιτική των παροχών, την ίδια ρητορική και συμπεριφορά, σαν να υπήρχε κάπου μια στρόφιγγα ατέλειωτου πλούτου.

Σε μια ψηφοθηρική υπερπαραγωγή παροχών για πολίτες ενός φανταστικού κόσμου: Δημόσια πανεπιστήμια (που επειδή ήταν μπουρδέλα χρειάζονταν άσυλο), μπάνια του λαού για εκτόνωση, μια ιδιωτική τηλεόραση μαζικής πληροφοριακής αποβλάκωσης, επιδόματα όλων των ειδών (αντιστασιακά, αναπηρικά), διάφορα σχήματα "εθελούσιων εξόδων", κρυφές και φανερές μετατάξεις στο δημόσιο, διορισμούς με κανονικό ή παρασκηνιακό ρουσφέτι (stage), ένα άνευ ορίων απάτης σύστημα δημόσιας υγείας (τύπου "λάδω και προχώρα"), συνδικαλιστικούς στρατιωτικούς τραμπουκισμούς τύπου Αραπατζή ("μαζί θα βουλιάξουμε"), και μυριάδες άλλες γραφικές μικρομαλακιούλες ("επίδομα προσέλευσης στην εργασία"). Για να υπάρχει ανοχή στην Κλεπτοκρατία, δεν τιμωρούνταν κανείς πουθενά. Καταργήθηκαν έτσι νόμοι, εισαγγελείς, δικαστικό σώμα, ιεραρχίες, αξιολογήσεις, κώδικες δεοντολογίας. Όταν η Κλεπτοκρατία ροκάνισε τα κοινοτικά πακέτα (και το ελληνικό κράτος μαζί), τα "κεκτημένα" άρχισαν να χρηματοδοτούνται με συνεχώς αυξανόμενα δάνεια δημιουργώντας ένα γιγαντιαίο χρέος που κρυβόταν επιμελώς.

Μέχρι που ένα πρωινό, μάθαμε πως εκτός από τα 60 δις των κοινοτικών πακέτων που δαπανήθηκαν (αλήθεια πού;), υπάρχει και ένα χρέος 300-350 ακόμα δις που δεν ήξεραν ("το νούμερο είναι μονοψήφιο και βαίνει προς διψήφιο"). Και μόλις ο κύβος ερρίφθη και φάνηκαν στη γωνία οι επίτροποι, η ελληνική Κλεπτοκρατία όρμησε αμέσως να λύσει το Εργασιακό, το Φορολογικό, το Ασφαλιστικό σε πέντε μέρες. Έτρεξε σε Αμερικανούς, Κινέζους, Ινδούς και Ρώσους. Ξεχνώντας τις "αποικιακές συμφωνίες "για το λιμάνι του Πειραιά και τους αγωγούς. Ξεχνώντας το αισχρό Παπανδρεϊκό οικοδόμημα του "ελληνικού σοσιαλισμού". Με μια λαίλαπα μέτρων που επανέφεραν τον αιθεροβατούντα σοσιαλίζοντα πληθυσμό στην ωμή πραγματικότητα του υπόλοιπου κόσμου. Φόροι παντού, αυξήσεις ορίων ηλικίας, καψούρα για τιμιότητα, πάθος για διαφάνεια. Τριάντα χρόνια ταμπού και ημιμάθειας εγκαταλείφθηκαν αμέσως. Εν μία νυκτί, οι προεκλογικές δηλώσεις εξανεμίστηκαν. Τριάντα χρόνια ψευτοσοσιαλισμού και αρλουμπολογίας στα σκουπίδια. Οι κλέφτες έφυγαν. Έμειναν μόνον τα θύματα...

Φανταστείτε τώρα φίλοι μου, μέσα σ' όλα αυτά, ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού προς τους Ευρωπαίους πολίτες που χρηματοδότησαν το ευρωπαϊκό όραμα, να απαιτήσουν οι Ευρωπαίοι επίτροποι μια αληθινή εξεταστική επιτροπή για άμεσα στατιστικά στοιχεία πού ακριβώς έχουν ξοδευτεί τα χρήματα των τεσσάρων κοινοτικών πακέτων τους...

ΥΓ: Εκφράζω βέβαια (όπως πάντα), μόνον τη δική μου γνώμη. Υπάρχουν και άλλες προσεγγίσεις. Ο Καπιταλισμός που κατέστρεψε την Ελλάδα διαλύοντας την βιομηχανική της βάση για να την υποδουλώσει, η ΕΕ που αδίκως τιμωρεί την Ελλάδα, οι κακοί Οίκοι που κερδοσκοπούν κατά μιας μικρής χώρας. Ας υπάρχουν όλες οι απόψεις. Κατά τη γνώμη μου, από το 1980 και μετά, το διεφθαρμένο ελληνικό σύστημα, βλέποντας πως οι αφελείς Ευρωπαίοι δεν είχαν πουθενά μηχανισμούς ελέγχου των χρημάτων που μοίραζαν, παρήγαγε στα γρήγορα (όπως και με το Χρηματιστήριο), ένα γρήγορο σχήμα πλουτισμού, βασισμένο στις κοινοτικές ληστείες. Για να διατηρηθεί η Κλεπτοκρατία (όπως όλες οι πυραμίδες), το σύστημα μοίρασε και λίγα "κεκτημένα" στη βάση. Αυτό το σύστημα κατέρρευσε στις 12 Φεβρουαρίου.
από το Locus Publicus - Editorium