Πολλά ιστολόγια στο δρόμο της ενσωμάτωσης, δεν είχαμε καμιά αυταπάτη!

Αργά ή γρήγορα γνωρίζαμε ότι τα ιστολόγια που ακολουθούσαν τα πρότυπα και τους κώδικες της κατεστημένης δημοσιογραφικής λογικής γρήγορα θα ενσωματωνόντουσαν.

Γρήγορα θα βρίσκανε «χορηγούς» και «νονούς», όσο και αν ούρλιαζαν για το αντίθετο.

Είναι πολλά τα λεφτά που «κυκλοφορούν» στην μπλογκόσφαιρα για χορηγίες και «προσαρμογές» των ιστολογίων.

Πολλοί κατασκεύασαν, ιδιαίτερα δημοσιογράφοι, μπλογκ για να βρούνε χρηματοδότες και «νονούς».

Τα μπλογκ που ξεκινάνε από... ανθρώπους με ιδέες και απόψεις, από ανθρώπους που θέλουν να δώσουν μάχες γίνονται αμέσως ορατά και δεν υπόκεινται στους εξαναγκασμούς ούτε τις σκανδαλοθηρίας, ούτε της αναγνωσιμότητας, ούτε της δήθεν ουδέτερης παρουσίασης κομματικών απόψεων…

Το αισιόδοξο είναι ότι τέτοια καθαρά ιστολόγια υπάρχουν πολλά…

Κατακλυζόμαστε, όμως και από πολλά άλλα που ξεκίνησαν δήθεν πλουραλιστικά και ακόμα «πατριωτικά» και μόλις εδραιώθηκαν στο ιντερνετικό στερέωμα, έκαναν απότομη στροφή, και κάποια 180 μοιρών.

ΤΩΡΑ τοποθετήσανε πολλά φίλτρα στις ενημέρωσή τους. Τα φίλτρα των «νταβάδων» τους…

Έτσι όλο και αναπαράγουν τις αναθυμιάσεις των ΜΜΕ και τις κατευθυνόμενης πονηρής ενημέρωσης και σκανδαλοθηρίας…

Τα πρωτεία τα έχει βεβαίως το «ΤΡΩΚΤΙΚΟ»!!!

Φυσικότατο: Από την αρχή η λογική δεν είχε καμία σχέση με ιδέες και πεποιθήσεις. Ήταν ένα ακραίο κουτσομπολίστικο και σκανδαλοθηρικό μπλογκ, που έβαζε για γαρνιτούρα και κείμενα απόψεων…

Επίσης λειτουργούσε όλο σχεδόν το 24ώρο, που σημαίνει ότι ήταν δημοσιογραφική ομάδα με οικονομική εξάρτηση: Δεν δουλεύουν τέτοιοι άνθρωποι χωρίς σταθερές ιδέες και πιστεύω δωρεάν…

ΤΩΡΑ το «ΤΡΩΚΤΙΚΟ» δεν διαφέρει σε τίποτα από το δημοσιογραφικό υπόκοσμο που καταγγέλλει και προϊόν του οποίου είναι.

Φαίνεται ότι και κάποια άλλα μπλογκ, που το παίζανε «πατριωτικά», «αντικομματικά» και τα τοιαύτα, έχουν βάλει πολύ νερό στο κρασί τους. Τόσο που δεν υπάρχει κρασί…

Πλέον έχουν υποκλιθεί στην κρατούσα δημοσιογραφική κατάσταση: Ούτε για τα κυβερνητικά, νεοταξικά ανδρείκελα γράφουν, ούτε για «δημοψηφίσματα», ούτε για «εθνικά θέματα», ούτε για «Δραγώνες» και Σία.

ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ…

ΛΗΣΜΟΝΗΣΑΝ και αυτά που έγραφαν, επιλεκτικά έστω, πριν από λίγο καιρό…

Μπήκαν πλέον «δραστικά φίλτρα» στην «κυκλοφορία» της ενημέρωσης και της διαπάλης των ιδεών.

Μπήκαν καλούπια…

Για να ξεπέσει κανείς σε όλα αυτά πρέπει να έχει όφελος, να έχει αποκτήσει χορηγό….

Ο καθείς και τα όπλα του! Οι «γενναίοι» της υποταγής παρέδωσαν τα δικά τους στους σταυροφόρους της δημοσιογαρφικής πιάτσας. Νεόπλουτοι και νεοφώτιστοι του επιδοτούμενου παραδείσου και των «νέων ιδεών».

Τους αφιερώνουμε δύο σχόλια που έχουμε δημοσιεύσει σε παλιά τεύχη του περιοδικού, γιατί οι αναλύσεις τούς …κουράζουν, ίσως και να μην είναι σε θέσει να τις καταλάβουν…

Τα «βαποράκια» του κατεστημένου
Τεύχος-8, Ιούλιος 2006
Ο υποκριτικός και χωρίς γενναιοδωρία κόσμος θα διώξει από τους κόλπους του το ταλέντο, όπως η Αθήνα έδιωξε τον Αριστείδη. Θα δούμε τις εφημερίδες, που διευθύνονται καταρχήν από έντιμους ανθρώπους, να πέφτουν αργότερα στα χέρια των πιο μέτριων, που έχουν την υπομονή και την προστυχιά της γομολάστιχας, που τους λείπουν τα σωστά μυαλά, ή των μπακάληδων που έχουν τα λεφτά ν’ αγοράσουν πένες. Τα βλέπουμε ήδη αυτά. Αλλά μέσα σε δέκα χρόνια το πρώτο κωλόπαιδο που θα βγει από το κολέγιο θα θεωρηθεί μεγάλος άντρας, θ’ αναρριχηθεί στη στήλη μιας εφημερίδας για να χτυπήσει τους προγόνους του, θα τους τραβήξει από τα πόδια για να πάρει τη θέση τους.
ΟΝΟΡΕ ΝΤΕ ΜΠΑΛΖΑΚ (1835)

Ο Μπαλζάκ από το 1835 είχε διαγνώσει σωστά τη «δημοσιογραφική αλητεία». Σήμερα, ίσως, να μην υπάρχει ούτε ένας που να μη γνωρίζει ότι όλοι αυτοί οι μεταπράτες και οι ελεγκτές της κοινής γνώμης ασκούν κατευθυνόμενη και πληρωμένη αδρά δημοσιογραφία. Αυτό που προκαλεί όμως ακόμα περισσότερο είναι ότι εμφανίζονται και ως κήρυκες της «εντιμότητας» και της «ελεύθερης έκφρασης»!!!

«Είμαστε διανοούμενες πόρνες»
Του Eric Jon Phelps
Τεύχος 24, Ιανουάριος 2007

O John Swinton, προσωπάρχης των New York Times με τη φήμη του «κοσμήτορα του επαγγέλματος», καλούμενος να κάνει μία πρόποση το 1953 ενώπιον της Λέσχης του Τύπου της Νέας Υόρκης, προέβη στην εξής αποκαλυπτική εξομολόγηση:

Δεν υπήρξε στην παγκόσμια ιστορία, στην Αμερική, αυτό που λέμε ανεξάρτητος τύπος. Το ξέρετε και το ξέρω. Δεν υπήρχε ούτε ένας από σας που να τολμά να γράψει την ειλικρινή του γνώμη, και αν το κάνατε γνωρίζατε προκαταβολικά ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν εκτυπωμένη. Πληρώνομαι έναν εβδομαδιαίο μισθό για να κρατώ την ειλικρινή μου γνώμη εκτός της εφημερίδας στην οποία γράφω. Άλλοι από εσάς πληρώνονται παρόμοιους μισθούς για παρόμοια πράγματα, και όποιος από σας θα ήταν τόσο ανόητος ώστε να γράψει την ειλικρινή του γνώμη, θα βρισκόταν στο δρόμο και θα έψαχνε για άλλη δουλειά. Εάν επέτρεπα την ειλικρινή μου γνώμη να εμφανιστεί σε μία έκδοση της εφημερίδας μου, πριν περάσουν 24 ώρες θα βρισκόμουν χωρίς δουλειά. Το επάγγελμα του δημοσιογράφου είναι να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται εντελώς, να διαστρεβλώνει, να δυσφημεί να φέρεται δουλοπρεπώς στα πόδια του μαμμωνά και να πουλάει την πατρίδα του και το γένος του για τον επιούσιο. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω, και τι είδους βλακεία είναι αυτή να κάνουμε πρόποση για ένα ανεξάρτητο τύπο. Είμαστε τα εργαλεία και οι δουλοπάροικοι πλουσίων ανδρών πίσω από τη σκηνή. Είμαστε οι μαριονέτες που τους τραβούν τους σπάγκους και χορεύουμε. Τα ταλέντα μας, οι ικανότητές μας και οι ζωές μας είναι όλα περιουσιακά στοιχεία άλλων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες.
Από το βιβλίο “Vatican assasins” του Eric Jon Phelps. Mετάφραση:Ν.Π.
από resaltomag