Το 2009 το «κλείσαμε» οφείλοντας 300 δισεκατομμύρια ευρώ. Το 2010 θα χρωστάμε 350, το 2011 400, το 2012 450 και πάει λέγοντας. Ο δρόμος αυτός είναι αδιέξοδος. Είναι τουλάχιστον αστείο να πανηγυρίζουμε επειδή οι διεθνείς αγορές μας δάνεισαν με 6%. Κι όσο λείπουν από το λόγο μας οι αναπτυξιακές προτάσεις, τόσο η κατάσταση θα επιδεινώνεται...
Η Οικονομία είναι εθνικό θέμα. Μία χώρα διαλυμένη οικονομικά δεν μπορεί να έχει ελεύθερη φωνή, διακυβεύονται τα εθνικά της συμφέροντα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Τουρκία θέλει τώρα να λύσει το θέμα των γκρίζων ζωνών. Μία Ελλάδα αδύναμη οικονομικά είναι ταυτόχρονα και αδύναμη να στηρίξει τα δίκαιά της.
Οι ξένοι τραπεζίτες ενδιαφέρονται μόνο για να πάρουν πίσω τα λεφτά τους. Η δουλειά τους δεν είναι να μας βγάλουν εμάς από τα αδιέξοδά μας. Τους αρκεί να έχουμε το κεφάλι λίγο έξω από το νερό για να μη πνιγούμε. Το αν θα καταφέρουμε να φτάσουμε ή όχι στην ακτή είναι αποκλειστικά και μόνο, δικό μας θέμα.
Το να βρούμε άμεσα χρήματα για... να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας είναι οπωσδήποτε προτεραιότητα αυτή τη στιγμή. Αλλά δεν αρκεί για να πούμε ότι λύσαμε τα προβλήματά μας. Το ζητούμενο είναι να δημιουργήσουμε μία Ελλάδα που θα παράγει, μία Ελλάδα που να αναπτύσσεται και θα δημιουργεί πλούτο. Αλήθεια, ακούσατε το τελευταίο χρονικό διάστημα μία, έστω μία, πρόταση προς αυτή την κατεύθυνση;
Μετά από την είσοδό μας στην ΟΝΕ θεωρήσαμε ότι λύθηκαν αυτόματα όλα μας τα προβλήματα. Ήταν πλάνη. Είναι καιρός να αναθεωρήσουμε όλα όσα πιστεύουμε και να αποφασίσουμε ποια θέλουμε να είναι η Ελλάδα που θα αφήσουμε στα παιδιά μας.
Αυτή η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι μία χώρα δημοσίων υπαλλήλων, τον αριθμό και τις συνολικές αμοιβές των οποίων αδυνατεί να... προσδιορίσει η κεντρική διοίκηση. Δεν μπορεί είναι μία χώρα που η διαφθορά κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα. Δεν μπορεί να είναι μία χώρα που οι πολίτες της θεωρούν δημοκρατικό τους «δικαίωμα» να κλείνουν τους δρόμους και να απαιτούν «λύτρα» από τους συμπολίτες τους για να τους ανοίξουν και πάλι. Δεν μπορεί να είναι μία χώρα που ο καθένας ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του και δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για τον διπλανό του. Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που ονειρευόμαστε. Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που μας παρέδωσαν οι πατεράδες μας...
Θανάσης Μαυρίδης στο capital
Αναρτήσεις
3 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Όσο πάμε και βουλιάζουμε περιμένουμε στο επόμενο επισόδιο να δούμε και την συνέχεια της κατραλύλας.Καλημερα απο τα Χανιά.
Καλημέρα Γιώργο από τα Χανιά.
Αλλοίμονό μας με τους άσχετους που μπλέξαμε.
Όλα τα κακά ξεκίνησαν το Νοέμβρη με τη περίφημη πια τηλεοπτική δήλωση του ΓΑΠ ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο χείλος της πτώχευσης (υπονοώντας προφανώς ότι ήλθε αυτός ως μεσσίας να μας σώσει).
Την επόμενη ημέρα αρχίζει ο γολγοθάς με τα σπρέντς των ομολόγων που έφτασαν, κάποια στιγμή προχθές και στις 360 μονάδες βάσης πάνω από τα γερμανικά. Από το Νοέμβριο δεν έχουμε πάρει ανάσα, αφού ο κάθε δυσκοίλιος τεχνοκράτης της Ε.Ε. και κάθε ξένο οικονομικό έντυπο βγάζουν τα απωθημένα του στην Ελλάδα.
Πάμε στο αγνωστο με βάρκα την ελπίδα, αλλά ο τιμονιέρης της βάρκας έχει ήδη πέσει μέσα στο ποτάμι και κάνει μπουρμπουλήθρες.
Και η ερώτηση είναι:
Οι ξένοι μας φταίνε, κύριε Παπανδρέου, όταν δεν έχεις επίγνωση ότι ένας πρωθυπουργός πρέπει να προσέχει τα λόγια του όταν μιλάει στην τηλεόραση;
Λέγονται τέτοιες κοτσάνες από το στόμα ενός πρωθυπουργού;
Δυστυχώς δεν τελειώνει εκεί το πράγμα, αφού τη σκυτάλη παίρνουν και τα άλλα παιδάκια της σοσιαλιστικής παιδικής χαράς.
Αρχίζουν οι παλινωδίες των άσχετων (και σκοτωμένων μεταξύ τους) στελεχών (Παπακωνσταντίνου, Κατσέλη, Παπουτσής, Λοβέρδος, Μπατζελή και το λοιπό συναπάντημα), που κάθε φορά που μιλάνε ρίχνουν λάδι στη φωτιά της Ελληνικής οικονομίας και γεμίζουν με προμήθειες τις τσέπες των δειθνών κερδοσκόπων, σε βάρος της χώρας μας βέβαια.
Ο Γιωργάκης είναι άσχετος και επικίνδυνος.
Πρέπει να πάρει πόδι το συντομότερο δυνατό!
Δημοσίευση σχολίου