Πόσα μας δίνουν για να φύγουμε;

Χρωστάμε ως έθνος και της Μιχαλούς, η κρατική μας μηχανή είναι μονίμως διαλυμένη, οι πολίτες μας ζουν σε νιρβάνα και το φάντασμα της χρεοκοπίας έχει βρει μόνιμη στέγη στις υπόγειες στοές των Αθηνών από την εποχή του Περικλή. Οι Ευρωπαίοι έχουν τσαντιστεί πολύ μαζί μας. Αυτή ακριβώς, φίλοι και φίλες, είναι η ευκαιρία μας. Είναι καιρός να μας πουν ανοικτά τι μας δίνουν για να τους αφήσουμε ήσυχους!

Ποιος Αλμούνια και... ποιος Τρισέ; Από τα Άγια αυτά χώματα έχουν περάσει πραγματικά μεγάλες μορφές της ιστορίας που νόμισαν ότι θα υποδούλωναν το φιλελεύθερο πνεύμα του Έλληνα. Κούνια που τους κούναγε! Ουδείς άντεξε, όλοι έσπευσαν να φύγουν όσο το δυνατόν πιο μακριά. Οι Ρωμαίοι έκαναν το λάθος να μείνουν λίγο παραπάνω και πολύ γρήγορα το μικρόβιο του ελληνικού πνεύματος κυρίευσε τη Ρώμη. Είναι γνωστή η φράση ότι οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την Ελλάδα με τα όπλα και οι Έλληνες τη Ρώμη με το πνεύμα τους. Ομοίως και οι Τούρκοι, έμειναν καμιά 400 χρόνια και το αποτέλεσμα ήταν η διάλυση της αυτοκρατορίας τους, καθώς οι Έλληνες είχαν διεισδύσει βαθιά μέσα στο σύστημα διακυβέρνησης του σουλτάνου.

Στην Ευρώπη εκλαμβάνουν ως γραφικές τις τοποθετήσεις που γίνονται τελευταίως ότι ο κ. Αλμούνια και η παρέα του μπορούν να λένε ό,τι θέλουν και ότι τους έχουμε γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων μας. Κάνουν λάθος και θα το πληρώσουν το ίδιο σκληρά με άλλους που υποτίμησαν το αθάνατο ελληνικό πνεύμα.

Ή θα μας πληρώσουν για να φύγουμε ή θα τους πάρουμε μαζί μας! Η Ευρώπη κινδυνεύει σοβαρά, μόνο που ακόμη δεν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος του κινδύνου. Πιστεύουν, οι αφελείς, ότι αρκεί να στείλουν εδώ έναν κομισάριο και ότι όλα θα μπουν σε τάξη. Βρίσκονται σε πλάνη. Πιο πιθανό είναι ο κομισάριος να αρχίσει μετά από λίγο να συμπεριφέρεται ως Έλληνας, παρά εμείς να μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ως Ευρωπαίοι. Μπορείτε, αλήθεια, να φανταστείτε την Ευρωπαϊκή Ένωση να λειτουργεί σε ελληνικούς ρυθμούς;

Γι΄ αυτό το λέμε: Πόσα μας δίνουν για να τους αφήσουμε ήσυχους; Για να γλιτώσουν, τουλάχιστον, αυτοί. Εμείς ξέρουμε ότι δεν έχουμε ελπίδα. Μας κυνηγά η κατάρα από την ώρα που κλέψαμε την φωτιά, με τη βοήθεια του Προμηθέα, από τους Θεούς. Παρά την οργή τους προτίμησαν να συνθηκολογήσουν μαζί μας και να κατοικήσουν στον Όλυμπο, εκτιμώντας, προφανώς, ότι ήταν καλύτερη η συνθηκολόγηση από τον ανοικτό πόλεμο. Αλλά ούτε κι αυτό τους έσωσε! Στην πρώτη ευκαιρία τους... πουλήσαμε κι αυτούς, ανακαλύπτοντας το «φως το αληθινό»...
Θανάσης Μαυρίδης στο capital