Το χλιμίτρισμα του Αλογοσκούφη και τo λιβάνισμα των ΜΜΕ

Στη λαϊκή ελληνική παράδοση το άλογο έχει συνδεθεί με πλήθος από δοξασίες. Όπως για παράδειγμα αν το άλογο χλιμιτρίζει στον ύπνο του θα πεθάνει τ΄ αφεντικό του ή, ανάλογα με το χλιμίτρισμα, προαναγγέλει τη μεταβολή του καιρού. Στην προκειμένη περίπτωση το χλιμίτρισμα του Αλογο-σκούφη με το καινούργιο του βιβλίο ίσως προαναγγέλλει τον πολιτικό θάνατο του Πρωθυπουργού και πρώην αφεντικού του, και πάντως οπωσδήποτε σηματοδοτεί την μεταβολή του πολιτικού καιρού.

Όταν ο περί ου ο λόγος συγγραφέας ήταν... «τσάρος» της Ελληνικής, κατ’ ευφημισμόν, Οικονομίας, πολλοί τον είπαν και Αλογομούρη.Όμως εγώ δε συμφωνούσα με το ψευδώνυμο διότι η παρομοίωση υποτιμά το υπερήφανο και ευφυέστατο υποζύγιο – παρότι ά-λογο – και δίνει πόντους σε κάποιον που απλά καλυπτόταν με σκούφια αλόγου για να περάσει τα αλογοπρόσαλλα μέτρα υπονόμευσης της Οικονομίας. Οι καιροί στην πολιτική, όμως, αλλάζουν – προς το χειρότερο δυστυχώς πάντα – αλλά τα ατροφικά μυαλά αλογομούρηδων δεν αλλάζουν. Κι έτσι φτάσαμε στο ηχηρό χλιμίτρισμα του πρώην τσάρου της «Οικονομίας», ο οποίος με το βιβλίο που θα παρουσιάσει απόψε στη «Μεγάλη Βρετανία» με τον αμφίσημο τίτλο «Η Ελλάδα μετά την κρίση», χαστουκίζει μ’ ευγνωμοσύνη τον Πρωθυπουργό και επί δεκαετία συνεργάτη του Κ. Καραμανλή.

Έσπευσαν λοιπόν όλοι οι "έγκριτοι" δημοσιογράφοι των ΜΜΕ (Μέσων Μαζικής Εκθεμελίωσης) να εκθειάσουν το βιβλίο του κ. καθηγητή (οι καθηγητές μας βουλιάξανε: Σημίτης, Αλογοσκούφης, Παυλόπουλος) και να του αφιερώσουν βαρυσήμαντα άρθρα, γλείφοντας εκεί που πρώτα έφτυναν, κατά πως είναι τα α-ήθη έθιμα της δημοσιοκαφρίλας και της πολιτικής αλητείας στο καταρρακωμένο από δαύτους Ελλαδιστάν. Βλέπετε, εν παντί καιρώ και τόπω επαληθεύεται το αξίωμα: «Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». Και ποιος είναι ο εχθρός των "προοδευτικών" ΜΜΕ τούτη τη στιγμή; Μα ο Καραμανλής φυσικά, κι ας είναι πεσμένος κατά γης και πληγωμένος. Εδώ συμβαίνει εκείνο που λέει ο λαός, «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται», ακόμη κι ο Καρατζαφέρης της ίδιας "πολυκατοικίας"!

Το σπουδαιογελοίο της υπόθεσης είναι ότι στη χώρα που οι πολιτικοί έχουν προ πολλού πτωχεύσει από κοινό νου, ήθος, τσίπα και φιλότιμο, όλοι οι Υπουργοί που, όταν ήταν εν ενεργεία, με την ανεύθυνη και κοντόφθαλμη πολιτική τους, έσπρωξαν την οικονομία της χώρας μερικά σκαλοπάτια πιο κάτω στο γκρεμό προς τη χρεοκοπία, όταν βρίσκονται εκτός κυβέρνησης, ω του θαύματος, ανακαλύπτουν όλες τις λύσεις! Αν αυτό δεν είναι γελοίο, τότε η λέξη έχει χάσει το νόημά της σήμερα. Κι αν δεν είναι γλοιώδες και ανέντιμο τα Μέσα Μαζικής Εξαχρείωσης, που τον κατακεραύνωναν για κάθε οικονομικό μέτρο και νομοσχέδιο που ψηφιζόταν, να δίνουν τώρα προσοχή στο βιβλίο ενός αποτυχημένου πρώην υπουργού, τότε εγώ που το βλέπω έτσι ίσως έχω πολιτικό αστιγματισμό.

Με το άρθρο τούτο ας μη νομιστεί, παρακαλώ, πως προσπαθώ να υπερασπιστώ τον Κ. Καραμανλή. Απλά δεν αντέχω τα παράξενα και νιώθω την ανάγκη να τα στηλιτεύσω. Δε γνωρίζω τι γράφει το βιβλίο του κ. Αλογομούρη - συγνώμη, Αλογοσκούφη εννοούσα - κι ούτε ενδιαφέρομαι να μάθω. Δεν περιμένω καμία σωστή πρόταση εξόδου την κρίση από έναν αποτυχημένο πρώην Υπουργό Οικονομίας, ο οποίος κατά την πενταετή θητεία του συσσώρευσε κι άλλα ελλείμματα στη χώρα, ευεργετώντας το κεφάλαιο, π.χ., με την κατάργηση του φόρου της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, βάζοντας δήθεν στη θέση του τα ψίχουλα του ΕΤΑΚ.

Την περασμένη εβδομάδα ήλθε στην αντίληψή μου μια ειδοποίηση της εφορίας για πληρωμή του ΕΤΑΚ για 13 ακίνητα στην Αθήνα που έχει στην κατοχή του ένας Έλληνας κάτοικος του εξωτερικού. Το γελοίο ποσόν που τον καλούσε η εφορία να πληρώσει ήταν μόλις 600 ευρώ! Για την τεράστια αυτή περιουσία, αν ήταν στην Αγγλία, π.χ., θα πλήρωνε Council Tax πάνω από 25 χιλιάδες ευρώ το χρόνο, σύμφωνα με την έρευνα που έκανα. Κάτι τέτοια ευεργετικά για το σινάφι του σκαρφιζόταν ο κ. Αλογοσκούφης όταν ήταν τσάρος της Οικονομίας, όπως ήταν η κατάργηση του φόρου κληρονομίας και γονικής παροχής (δείτε παλιότερο άρθρο μου εδώ), και η κατάργηση του φόρου 10% επί των μισθωμάτων της εκκλησιαστικής περιουσίας. Να θυμίσουμε ότι λίγο πριν από τις βουλευτικές εκλογές του έτους 2004, το ΠΑΣΟΚ κατάργησε το φόρο 35% επί των ακαθαρίστων εσόδων της Εκκλησίας. Βλέπετε, όλοι θέλουν να χαϊδεύουν στο μαλακό υπογάστριο την Εκκλησία του Μαμμωνά..

Έχει λοιπόν το δικαίωμα ο κύριος αυτός να ομιλεί; Εάν τον πίεσε ο Κ. Καραμανλής να πάρει μέτρα με τα οποία δε συμφωνούσε, ή αν τον εμπόδισε να πάρει άλλα που αυτός έκρινε επιβεβλημένα για το καλό της Οικονομίας της χώρας, τότε όφειλε να παραιτηθεί και να καταγγείλει τον κ. Καραμανλή στον ελληνικό λαό, αντί να βγει εκ των υστέρων, μετά από πέντε χρόνια θητείας στο αμαρτωλό Υπουργείο, και ν’ αδειάζει τον Πρωθυπουργό και επί δεκαετία φίλο και συνεργάτη του. Κι όμως, κατά την αποκαθήλωσή του από το Υπ.Ο.Ο. στις 8 Ιανουαρίου 2009, είχε πει: «Παραμένω στρατιώτης της παράταξης και θιασώτης του κυβερνητικού έργου»!

Στρατιώτης και θιασώτης, λοιπόν, ήταν κάποτε ο δικός σας! Μεγάλες κουβέντες αυτές, όπως μεγάλη είναι και η υποκρισία και ο καιροσκοπισμός του πρώην Υπουργού. Όμως τότε που έβρεχε ήθος οι πολιτικοί μας δυστυχώς κρατούσαν ομπρέλες… Πάντως, η παράγραφος του βιβλίου που άρεσε πολύ στα ΝΕΑ είναι: «Χρειάζεται πρώτα απ΄ όλα ηγεσία. Αποφασισμένοι πολιτικοί, που χωρίς φοβικά σύνδρομα, ιδεοληψίες και εξαρτήσεις θα αναλάβουν να πείσουν, να ερμηνεύσουν και τελικά να υλοποιήσουν ένα τολμηρό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων.»

Φοβικός, λοιπόν, μας προέκυψε συν τοις άλλοις ο Πρωθυπουργός! Λέτε ο κ. Αλογοσκούφης να προαλείφεται για “αποφασισμένος” αυριανός ηγέτης της ΝΔ; Πω, πω πω! Ανατριχιάζω μόνο που σκέπτομαι ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Βρε ποια βρώμικα κέντρα τον προωθούν αυτόν και τον Υπουργό Ανάπτυξης (από την ανάποδη) Κωστή Χατζηδάκη που θα συμμετέχει, λέει, στο πάνελ της παρουσίασης του βιβλίου του “θαλερού” πολιτικού; (Δείτε εδώ)

Έγραψε και το άλλο ο κ. Αλογοσκούφης: «Οι κυβερνήσεις εκλέγονται για να κυβερνούν και όχι για να διαχειρίζονται τον πολιτικό χρόνο, αναζητώντας ευκαιρίες για εκλογικούς ή άλλους αιφνιδιασμούς». Έλα ντε! Αυτό λέω κι εγώ. Εσύ, όμως, πότε το ανακάλυψες κυρ Γιώργο μου; Βρε λέτε να διαβάζει κάποιους bloggers και να ξύπνησε; Και συνεχίζει ο συγγραφέας : «Χρειάζεται ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα ήπιας προσαρμογής όσο διαρκεί η κρίση και αποφασιστικής προσαρμογής όταν η διεθνής κατάσταση βελτιωθεί. Αυτά όμως θα πρέπει να ανακοινωθούν με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες από σήμερα...» Κοιτάξτε να δείτε πόσο καλά γνωρίζει το φάρμακο ο κ. Αλογοσκούφης! Είμαι σίγουρη πως αν ξανανέβαινε στην καυτή καρέκλα του ΥΠ.Ο.Ο. θα ξέχναγε τη συνταγή πάραυτα. Ανάλγητη Δημοκρατία, κοινώς Ασυδοσία, πώς μας τυραννάς!

Και συμπλήρωσε ο κύριος καθηγητής: «Είναι σαφές ότι η επιλογή των επιμέρους παραμέτρων της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι υπόθεση της χώρας μας και όχι της Επιτροπής ή του Συμβουλίου». Αυτό άρεσε πολύ στο Μικροπολιτικό απο ΤΑ ΝΕΑ που σχολίασε: «ΜΕ ΑΠΛΑ λόγια, ο Καραμανλής θα έπρεπε να βγει και να πει στον ελληνικό λαό ποια είναι η οικονομική πολιτική του αντί να παίζει κρυφτούλι με τις Βρυξέλλες και να ροκανίζει τον πολιτικό χρόνο.» Δηλαδή οι κατόπιν εορτής αφορισμοί του κ. Αλογοσκούφη αποκτούν πια ισχύ ευαγγελικών ρήσεων! Πότε άραγε τα έμαθε αυτά ο κύριος καθηγητής; Στους πέντε μήνες που βρίσκεται εκτός κυβέρνησης;

Επαναλαμβάνω, όμως, εκείνο που με αηδιάζει περισσότερο είναι το λιβάνισμα των ΜΜΕ, που παραχώρησαν στον κ. Αλογοσκούφη τόσο γρήγορα δωρεάν συγχωροχάρτι για όσα έκανε και δεν έκανε στο ΥΠ.Ο.Ο. Κι αυτό ξεσκεπάζει για άλλη μια φορά και το δικό τους καιροσκοπισμό και διαπλοκή με την πολιτική ηγεσία της χώρας…
Μαρία Σεφέρου