Γενικευμένη απαξίωση στη χώρα

Πολλά έχουν ειπωθεί τον τελευταίο καιρό για το πρόβλημα της χώρας. Συνταγματικό, εκλογικό, πολιτικό, οικονομικό, θεσμικό ή κάτι αντίστοιχο. Ας πούμε και εμείς κάτι και ας πάει στον βρόντο.

Το πρόβλημα της χώρας είναι η γενικευμένη απαξίωση των πάντων που ενορχηστρώνεται από όλους και εφαρμόζεται παντού. Στα ΜΜΕ, τον τύπο, στα blogs και στρέφεται εναντίων όλων.

Απαξίωση πολιτικών, προσώπων, ιδεών, απόψεων, αξίων, θεσμών της χώρας, της οικονομίας, του συντάγματος, των αρχών, των υπηρεσιών, θεμελιωδών υποχρεώσεων και δικαιωμάτων, των διαδικασιών, της ζωής, της τιμής, της ευθιξίας, του μέτρου, της Ιστορίας, των δομών.

Όλα έχουν... αποκτήσει έναν σχετικισμό που καθιστά την περίπτωση μας ένα «χωριό των κανιβάλων» μια ζούγκλα όπου η ζωή και η πολιτική δράση είναι πλέον δύσκολη καθώς γύρω μας περιφέρονται γυμνά μαχαίρια και χτυπούν όποιον προλάβουν.

Όλοι εναντίων όλων χωμένοι σε έναν ατομισμό και με μια αμυντική συμπεριφορά που οδηγεί σε κάθε είδους βία (λεκτική, φυσική, ιδεολογική, επιχειρημάτων) και διαλύει τα πάντα. Η απαξίωση των πάντων συντρίβει τους αρμούς της χώρας. Λειτουργεί ως δικαιολογία και γεννά νέα απαξίωση. Διαβρώνει την κοινωνία. Κανείς δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να αμύνεται ή να επιτίθεται εναντίων όλων σε μια τρελή φρενήρη κούρσα που οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη απαξίωσης και κάπου εκεί ανθεί ένα εμπόριο φόβου όπου διάφοροι αγύρτες περιφέρουν τα μαντζούνια τους ως λύση.

Αυτήν την χώρα πιέζεται προς τα κάτω και ίσως οδηγείται σε ένα μεσαίωνα. Γίνεται συνειδητά βάση σχεδίου και με όφελος ή από ανοησία, μετριοκρατία, και ανικανότητα. Άραγε αυτοκαταστρεφόμαστε ή απλά έχουμε πολλά βαρίδια σε θέση επιρροής;

Ας στείλουμε όμως και ένα χαρούμενο μήνυμα. Εκτιμώ πως κάποιοι νάνοι φτιάχνουν ένα περιβάλλον με μικρά αντικείμενα για να φαίνονται ψηλότεροι και ότι τελικά ζούμε στην παραμυθοχώρα.
του Γιάννη Παπαϊωάννου