...μα, που πήγαν όλοι οι άνδρες;;;

Η αλήθεια είναι ότι είχα καιρό να 'ρθω για κοχύλια, πολλή δουλειά και λίγος χρόνος για γράψιμο, χρόνος που κυρίως διέθετα στο δικό μου μαγαζί. Ευγενική η Μαρία, υπενθύμιζε ότι «είμαστε κι εμείς εδώ», εγώ όμως...

Μέχρι που μια καλή φίλη, η Πόπη, μου έστειλε ένα κείμενο «αιχμής» στο mailbox με το σχόλιο: «αν σου αρέσει γιατί δεν το δημοσιεύεις;;;». Το διάβασα, το ξαναδιάβασα, είναι κι ο τίτλος «...μα, που πήγαν όλοι οι άνδρες;;;», σκέφτηκα «άμα το δημοσιεύσω, θα με δείτε στα κανάλια να ...κουνάω τους καναπέδες πρωϊνιάτικα ή να κρατάω το φουλάρι του Ηλία «κουνηθείτε κόρες» Ψινάκη...». «Άσε», είπα, «δε λέει...»

Και τότε... θυμήθηκα τα κοχύλια... τη Μαρία... το Shell-Land... «ρε ΑΤΟΜΟ, αυτό γράφτο εκεί, θα το εκτιμήσουν περισσότερο...». Έτσι -μετά από καιρό- κάνω μια θριαμβευτική (δηλαδή με πολλές λέξεις) επανεμφάνιση εδώ με ένα κείμενο που είμαι σίγουρος ότι θα βοηθήσει να γίνει ...της Πόπης !!!

Άμα σας αρέσει, να ζητήσουμε κι άλλα, αμα δε σας αρέσει, θα κρατήσω την Πόπη μόνος μου, να μου προσφέρει την ΑΝΑΣΑ της... Διαβάστε τώρα το κείμενο, εγώ παίρνω τα «εργαλεία» μου (ακόντιο, τόξο, βέλη) και πάω για κυνήγι...

...μα, που πήγαν όλοι οι άνδρες;;;

Κάποτε ήταν ο Ηρακλής... Ημίθεος, γενναίος, ατρόμητος, δυνατός και θαρραλέος, ασυμβίβαστος και ετοιμοπόλεμος... άνδρας σωστός! Θα μου πεις, «καλά, αυτός ήταν μέρος ενός μύθου που έπλασαν οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι, για να έχουμε να λέμε εμείς»... υποτίθεται γιός του Δία, από μεγάλο τζάκι δηλαδή, ασυμβίβαστος , ξερό κεφάλι σαν τον πατέρα του, όλο κοντρίτσα με τον Αρχηγό, μέχρι που τον έστειλε να κάνει μυστικές αποστολές (βλέπε 12 άθλοι), ως άλλος Τομ Κρουζ ένα πράμα... και αφού πέρασε των παθών του τον τάραχο, στο τέλος τι κατάλαβε? Πήγε στον άλλο κόσμο κι ο father Ζευς του κουνούσε το μαντήλι...

Ας πιάσουμε καλύτερα ένα άλλο παράδειγμα: ο Σπάρτακος, μονομάχος, ηγέτης των καταπιεσμένων δούλων εναντίων των Ρωμαίων, ασυμβίβαστος και αυτός, τολμηρός, επαναστάτης που άφησε εποχή, γενναίος, δυνατός, άνδρας σωστός ρε παιδάκι μου! Σημειωτέον, και αυτόν τον έφαγε «η μαρμάγκα»…

Γιατί ο Κολοκοτρώνης πήγαινε πίσω; Αστέρι ο οπλαρχηγός! Είχε κότσια ο Γέρος του Μωριά. Δεν καταλάβαινε τίποτα! Μύριζε τους Τούρκους από χιλιόμετρα και όρμαγε να τους φάει! Μέχρι που τον μπουντρουμιάσανε και του δώσανε να πιεί το φαρμάκι άσπρο πάτο! Πάει κι αυτός…

Ακολούθησαν κι άλλοι…Αθανάσιος Διάκος (ναι, ο γνωστός κύριος με την σούβλα…)
Γεώργιος Καραϊσκάκης ( που τον κάναμε γήπεδο παραλιακό με θέα..), Οδυσσέας Ανδρούτσος... Όλοι άντρες , ατρόμητοι, παλληκάρια... Μέχρι που κάποια στιγμή φτάσαμε στις μέρες μας και σταμάτησε η αλυσίδα ...και ξαφνικά ξεμείναμε από ήρωες, ξεμείναμε από θαρραλέους, ατρόμητους, πολεμιστές, διεκδικητές ...με λίγα λόγια , ξεμείναμε από άντρες!!!!!

Και έρχομαι τώρα εγώ, γνωστή τρελοποπίτσα, να αναρωτιέμαι ...ΜΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΌΛΟΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ;; Γιατί η νέα γενιά ανδρών, η πιο εξελιγμένη, είναι και μεταλλαγμένη;;

Αφήνουμε κατά μέρος την έφεση στα λούσα και την κοκεταρία που έχουν οι περισσότεροι, κάνουμε πως δεν βλέπουμε αυτό το υπεραναπτυγμένο ΕΓΩ τους, παραβλέπουμε το ψεματάκι, το δήθεν, το «αχ το νύχι μου μη σπάσω», αυτά τελικά είναι πταίσματα. Η μετάλλαξη είναι αλλού: οι άντρες έχουν πλέον πάψει να είναι κυνηγοί, δεν είναι πλέον θαρραλέοι, διεκδικητές, δε χαλάνε τη ζαχαρένια τους, δε μιλάνε με λόγο αντρικό! Δηλαδή ;;; Σάλτσες, παιδάκι μου, μας έχουν πήξει στις σάλτσες !!! Όλων των ειδών και για όλα τα γούστα !! Και –καπάκι- μασάνε και μια, την ίδια, καραμέλα για τη γεύση: «οι γυναίκες φταίτε που αγριέψατε, μας κυνηγάτε και μας τη ...χαλάτε».

Τι να κάνουμε βρε παλικάρια, αφού εσείς δεν διεκδικείτε, κάπως πρέπει να βολευτούμε κι εμείς. Ναι, ναι, δεν διεκδικείτε !! Ή κουνιέστε στο φουλ (άξια μέλη του Ψινακικού κινήματος «κουνηθείτε κόρες») ή δεν κουνιέστε καθόλου, περιμένετε το θηλυκό στο πιάτο... Πέσε πίτα να σε φάω...

Γι αυτό κι εγώ λέω να γυρίσω πίσω στον πλανήτη μου, τον γνωστό Vulcan, όπου το αρσενικό είδος εκεί δεν είναι μεταλλαγμένο, απλά είναι συνειδητοποιημένο. Άσε που κάνουν διαλογισμό όλη μέρα και όλη νύχτα και μπλοκάρουν το συναίσθημα με αυτήν την μέθοδο! Τι πιο ωραίο, ρίχνεις έναν διαλογισμό και ξεχνάς τα πάντα, ούτε άνδρες θες, ούτε σχέσεις, ούτε βάσανα. Πρυτανεύει η λογική μόνο κι έτσι την βολεύεις φίνα!! Κι άμα βαρεθείς, κάνεις κι ένα διαπλανητικό ταξιδάκι και αλλάζεις παραστάσεις !! Ναι, το αποφάσισα! Επιστρέφω στον Vulcan και θα σας γράφω από κει!!! Χα !! Πάω να ετοιμάσω βαλίτσες...

Σ...ΠΟΠ (η Vulcan-ια) ανηψιά του ΣΠΟΚ (και κατά κόσμον Πόπη...)
από shell-land
Σχόλιο apneagr: Σε λίγο έρχεται και η απάντηση "Πού είναι οι γυναίκες, οέο;"