Τι να γράψω και τι να πρωτοκλάψω;

Λίγες ώρες μετά την επιβεβαίωση του αναμενόμενου αποτελέσματος της ψηφοφορίας στη Βουλή για την πρόταση παραπομπής του Αριστοτέλη Παυλίδη – κουκουλώματος που ήταν επιβεβλημένο "άνωθεν" για ν’ ανακόψει το δρόμο σε διπλές εκλογές τον Ιούνιο, εκλογές που θα έστελναν τον Καραμανλή στο σπίτι του μια ώρα αρχύτερα – τι να γράψω πια και τι να πρωτοκλάψω; Πολύ πικρή αυτή η "σοκολάτα" Παυλίδη!

Τι να γράψω και τι να πρωτοκλάψω για την απαλλαγή του Παυλίδη που αναβάλλει την εθνοσωτήρια πράσινη ΑΛΛΑΓΗ και την εξ’ αυτής αναμενόμενη εθνική παλιγγενεσία;

Τι να γράψω και... τι να πρωτοκλάψω για μια ψηφοφορία-φιάσκο που απογοήτευσε σφόδρα τον τρίτο Παπανδρέου, φιλόδοξο μάγο-αλχημιστή ο οποίος ανυπομονεί να καβαλήσει το άλογο της εξουσίας για να σώσει τον τόπο από την εγκληματικότητα και τη φτώχεια – για τη γρίπη των χοίρων δεν έχει τάξει ακόμη τίποτα – και να λυτρώσει όλους εμάς τους αδικημένους και τους καταδυναστευόμενους μετανάστες μας από το δυνάστη της ΝΔ;

Τι να γράψω και τι να πρωτοκλάψω καθώς ανησυχώ μήπως ο Γιώργος βλέπει εφιάλτες για κάποιους μήνες ακόμη, μπας και η καθυστέρηση των εθνικών εκλογών λειτουργήσει υπέρ του Καραμανλή και σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και μειωθεί η ψαλίδα που παρουσιάζουν οι δημοσκοπήσεις;

Τι να γράψω και τι να πρωτοκλάψω για λογαριασμό όλων εκείνων των καταπιεζόμενων τάχα ομάδων που ανακάλυψε ο κ. Παπανδρέου στη χώρα μας, που τώρα θα είναι αναγκασμένες να περιμένουν λίγο περισσότερο μέχρις ότου ανέβη στην εξουσία για να τους αποκαταστήσει τα “δίκαιά” τους και να θέσει την Ελλάδα υπό την κατοχή κατασκευασμένων μειονοτήτων; Δείτε εδώ κι εδώ.

Τι να γράψω και τι να πρωτοκλάψω, που σχεδόν οι μισοί από τους καταπίνοντας την κάμηλο των δικών τους αμαρτιών και διυλίζοντας τον κώνωπα των σκανδάλων των κομματικών αντιπάλων εθνοπατέρες έπεσαν τάχα από τα σύννεφα με το μαγειρεμένο αποτέλεσμα που διευκόλυνε ο προκλητικός και αντιδημοκρατικός νόμος-πάπλωμα που και οι 300 "ενάρετοι" συντηρούν στη Βουλή για να προστατεύονται από την παγωνιά των σκανδάλων στα οποία είναι επιρρεπείς;

Τι να γράψω και τι να πρωτοκλάψω που, όσο παρατείνεται η αλλαγή πολιτικής φρουράς, τα "πατριωτικά" ΜΜΕ κι εκείνοι που τα διαφεντεύουν λιώνουν στην αγωνία, και κοντεύουν να πάθουν υπερκόπωση από τις δημοσκοπήσεις και την πριμοδότηση του εκλεκτού τους στον οποίο, βάσιμα ή αβάσιμα, διαδίδεται πως κάποιοι άσπονδοι φίλοι μας έχουν επενδύσει προσδοκίες ότι ίσως διευκολύνει τα σκοτεινά τους σχέδια για την υπονόμευση της εθνικής μας κυριαρχίας;

Τι να γράψω και τι να πρωτοκλάψω που "υπερπατριώτες" μεγαλοδημοσιογράφοι, διαπρύσιοι κήρυκες της κάθαρσης, όπως ο Μάκης μας, απογοητεύτηκαν τόσο από το αναμενόμενο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ώστε αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε δακρύβρεχτο άρθρο μιλώντας για 144 επιβεβαιωμένα κρούσματα της γρίπης των χοίρων εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου;

Τι να γράψω και τι να πρωτοκλάψω που πράσινοι bloggers – καλά παιδιά κατά τ’ άλλα – είναι λίαν απογοητευμένοι που η ψηφοφορία της σκοπιμότητας και της απαλλαγής καθυστερεί την πράσινη εθνοσωτήρια ΑΛΛΑΓΗ που θα τους βγάλει από τον κόπο και την άχαρη δραστηριότητα να γράφουν για σκάνδαλα, αφού στην πράσινη εποχή δε θα υπάρχουν τέτοια;

Τι να γράψω και τι να πρωτοκλάψω, που εκατοντάδες χιλιάδες "έντιμοι" Έλληνες πολίτες, ελεύθεροι επαγγελματίες, που δηλώνουν εισόδημα κάτω από το αφορολόγητο όριο των 10.500 € και δεν καταβάλλουν φόρο ούτε ένα ευρώ, θα είναι αναγκασμένοι να περιμένουν περισσότερο μέχρι να έλθει ο άνεμος της πράσινης ΑΛΛΑΓΗΣ που θα τους ξυπνήσει τα πατριωτικά αισθήματα για να δηλώσουν επιτέλους κι αυτοί το πραγματικό τους εισόδημα και να πληρώσουν τον αναλογούντα φόρο, ώστε ν’ απαλλάξουν τη συνείδησή τους από το βάρος της παρανομίας και να μικρύνει λίγο η μαύρη τρύπα του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας;

(Ο λόγος για πολλούς από εκείνους που ασκούν το ελεύθερο επάγγελμα του ιατρού, οδοντιάτρου, κτηνιάτρου, φυσιοθεραπευτή, βιολόγου, ψυχολόγου, μαίας, δικηγόρου, δικολάβου, συμβολαιογράφου, άμισθου υποθηκοφύλακα, δικαστικού επιμελητή, αρχιτέκτονα, μηχανικού, τοπογράφου, χημικού, γεωπόνου, γεωλόγου, δασολόγου, ωκεανογράφου, σχεδιαστή, δημοσιογράφου, συγγραφέα, διερμηνέα, ξεναγού, μεταφραστή, καθηγητή ή δασκάλου, καλλιτέχνη γλύπτη ή ζωγράφου ή σκιτσογράφου ή χαράκτη, ηθοποιού, εκτελεστή μουσικών έργων ή μουσουργού, καλλιτεχνών των κέντρων διασκέδασης, χορευτή, χορογράφου, σκηνοθέτη, σκηνογράφου, ενδυματολόγου, διακοσμητή, οικονομολόγου, αναλυτή, προγραμματιστή, ερευνητή ή συμβούλου επιχειρήσεων, λογιστή ή φοροτέχνη, αναλογιστή, κοινωνιολόγου, κοινωνικού λειτουργού και εμπειρογνώμονα.)

Τι να γράψω και τι να πρωτοκλάψω για τη συμφορά που μας βρήκε, αφού θα καθυστερήσει λίγο ακόμη ν’ ανέβει στο θρόνο ο πράσινος ηγεμόνας ο οποίος θα λύσει ως για μαγείας όλα εκείνα τα χρόνια προβλήματα της εξωτερικής πολιτικής που δε μπόρεσε να ταχτοποιήσει ως υπουργός εξωτερικών, παρ’ όλες τις ομολογουμένως εκπληκτικές επιδόσεις του στο ζεϊμπέκικο;

Τι να γράψω και τι να πρωτοκλάψω, βρε παιδιά, που για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι η Δημοκρατία μας νοσεί νόσον βαρείαν, κι ενώ οι 300 λειτουργοί της με τις παρέες τους έχουν πάθει ανοσία και αντιστέκονται στο μοιραίο, η "δημοκρατική" γρίπη έχει καταβάλει σε βαθμό αποσύνθεσης το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού που χρειάζεται τώρα έναν εθνικό εξορκισμό για να συνέλθει από τα δαιμόνια που τον έχουν κυριέψει;

Εξορκισμό; Καλά, πού τον θυμήθηκα; Πώς πήγε ο νους μου σε δαιμόνια; Είναι δυνατόν οι Ορθόδοξοι Έλληνες να έχουν καταληφθεί από δαιμόνια της λαμογιάς, της κομματικής αχρωματοψίας, της λήθης, της πολιτικής εμπάθειας, της διχόνοιας, του μίσους, και τόσα άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός ούτε τέλος; Μα καλά, δεν έχουν βγει όλα τα δαιμόνια κατά τον εκτεταμένο εξορκισμό που διαβάζει στο νήπιο ο ιερέας, λίγο πριν το βουτήξει στην κολυμπήθρα για το βάφτισμα; Λογική η ερώτηση, προφανής και η απάντηση…

Συμπατριώτες, πάρτε το χαμπάρι: ο αμετανόητα κακός εαυτός μας και το διχαστικό μοντέλο Δημοκρατίας από το οποίο περιμένουμε ανάσταση μας έχουν προδώσει! Αυτή η "Δημοκρατία" έχει δοκιμαστεί επανειλημμένα και ήταν επόμενο να έχει αποτύχει, αφού μόνο εν τη ενώσει η ισχύς και εν τη διαιρέσει η αδυναμία. Αλίμονο, κομματοκρατία (η λέξη “κόμμα” προέρχεται από το “κόπτω”) σημαίνει εξ ορισμού διαίρεση, και είναι ένας αφύσικος κατακερματισμός του έθνους και της κοινωνίας που αναπόφευκτα συνεπάγεται συμφορές. Η ιστορία μας το επιβεβαιώνει. Ακόμη κι όταν το ένα κόμμα προσπαθεί να χτίσει κάτι σωστό, τα αντιπολιτευόμενα το μουντζώνουν και το αναθεματίζουν, προσπαθώντας με νύχια και με δόντια να γκρεμίσουν ό,τι καλό πάει να χτιστεί. Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης έχουν αποστολή να αντιπολιτεύονται σώνει και καλά, βρέξει-χιονίσει, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα πόλωσης όπου τίποτα δημιουργικό δε μπορεί να στεριώσει.

Για να μην επιστρέφουμε, λοιπόν, ξανά και ξανά εκεί που φτύναμε, κάποιο άλλο δημοκρατικό μοντέλο πρέπει να εφευρεθεί και να καθιερωθεί, ένα μοντέλο όπου οι εκπρόσωποι του έθνους στη Βουλή δε θα είναι τυχοδιώχτες επαγγελματίες της πολιτικής, αλλά θα είναι οι φυσικοί αντιπρόσωποι των διαφορετικών επαγγελματικών ομάδων που φυσιολογικά διαμορφώνονται στην κοινωνία, σε αριθμό ανάλογο με το μέγεθός τους. Π.χ., οι αγρότες θα εκπροσωπούνται από τάδε αριθμό βουλευτών, οι δημόσιοι υπάλληλοι από τόσους, οι έμποροι από τόσους, οι ελεύθεροι επαγγελματίες από τόσους, κλπ., ενώ οι εκάστοτε κυβερνήσεις θα επανδρώνονται από καταξιωμένες εξωκοινοβουλευτικές προσωπικότητες, με εξειδίκευση στο πόστο τους, που θα είναι χαμηλόμισθοι ώστε να μην ελκύονται στο υψηλό πόστο για πλουτισμό αλλά μόνο από την ευγενή φιλοδοξία να προσφέρουν στον τόπο τους, και θα είναι αποκλειστικά μιας θητείας ώστε ν’ αποφεύγουν τους πειρασμούς για ρουσφέτια και δωροδοκίες.

Αυτές είναι λίγες πρόχειρες σκέψεις περί Δημοκρατίας που μου φαίνονται λογικές και θα ήταν πιο αποτελεσματικές, με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι ο Έλληνας θα πάψει να είναι αδίστακτος ατομιστής και θ’ αποκτήσει υπευθυνότητα, εθνική συνείδηση και αδελφοσύνη. Για μελετήστε το κι εσείς οι ειδικοί που γνωρίζετε πολύ περισσότερα από μένα, παρακαλώ.

Περαστικά μας και καλή αφύπνιση!
Μαρία Σεφέρου