Το πρόβλημα με τον κύριο Αλαβάνο δεν είναι ότι είναι πλούσιος, ούτε ότι μένει σε καλή περιοχή, ούτε ότι έχει πλούσιο σπίτι (αν και με βάση τα όσα λέει θα περίμενε μεγαλύτερη σεμνότητα).
Το πρόβλημα είναι ότι το σπίτι του το φυλούσε ιδιωτική εταιρεία φύλαξης (security), πέρα φυσικά από την ΕΛ.ΑΣ., την οποία βρίζει... καθημερινά. Το πρόβλημα για τη χώρα μας είναι ότι ένας τέτοιος καιροσκόπος σαν τον Αλαβάνο θέλει να καθορίζει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού.
Και επειδή δεν... μπορεί να το κάνει στη Βουλή, το κάνει στο πεζοδρόμιο, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο, νόμιμο ή παράνομο, ακόμα και άσκηση ωμής βίας κατά "αντιφρονούντων". Εν ολίγοις, το πρόβλημα με τον κύριο Αλαβάνο είναι ότι η πολιτεία του είναι ασύμβατη με το δημοκρατικό πολίτευμα.
RP: Κάτσε ρε φίλε, δηλαδή η βιλάρα - παλάτι δεν είναι πρόκληση από μόνη της;
Η βιλάρα του Τσίπρα δεν είναι;
Το Security σε πείραξε;
Εδώ έχει ολόκληρο ΝΑΤΟ στο πλευρό του!
Αναρτήσεις
2 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Τα μαύρα μας τα χάλια,ή διαφορετικά.
οι λαοί έχουν τους ηγέτες πού του αξίζουν!!
Λύκος βαρής με ένδυμα προβάτου.
Καλλίτερα όμως να θυμόμασθε τον ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΛΑΜΑ. Το κατωτέρω ποίημά του ας μην το ξεχνάμε ποτέ!!!
ΟΙ ΛΥΚΟΙ
Βοσκοί, στη μάντρα της Πολιτείας οι λύκοι! Οι λύκοι!
Στα όπλα, Ακρίτες! Μακριά και οι φαύλοι και οι περιττοί,
καλαμαράδες και δημοκόποι και μπολσεβίκοι,
για λόγους άδειους ή για του ολέθρου τα έργα βαλτοί.
(Απ' της μαυρίλας της άραχνίλας την αποθήκη
σε σκονισμένα γυαλιά κλεισμένο, παλιό κρασί,
των εκατό σου χρονών ανοίγω το άρχοντιλίκι
στου ήλιου τό φέγγος, τί σέ προσμένουν οι δυνατοί
ξανά σάν πάντα και γιά τή μάχη και γιά τή νίκη
νά τους φτερώσεις τό πάτημα τους όπου πατεί.
Σ' έμέ -κελλάρης λυράρης είμαι,- σ' έμενα ανήκει
νά τό κεράσω στά νέα ποτήρια τό άρχαίο πιοτί).
Βοσκοί και σκύλοι, λώβα και ψώρα. Τ' αρνιά; Μουζίκοι.
Ό λαός; Όνομα. Σκλάβος πλέμπας δούλα κ' ή οργή,
Δίκη άπό πάνω θεία των αστόχαστων καταδίκη
και λογαριάζει και ξεπλερώνει όσο αν αργεί.
Τραγουδημένη κλεφτουριά, Γένος, αρματολίκι,
τά ξεγραμμένα και τά τριμμένα ψέματα, αχνοί,
Ιδέα βυζάχτρα των τετρακόσιων χρόνων, ή φρίκη
τώρα, τό μάθημα των Ελλήνων ώς χτες, έσύ
του ραγιά μάνα βιβλικό, πλάσμα ορφικό, Ευρυδίκη,
του πανελλήνιου μεγαλονείρου χρυσοπηγή,
μας τόν καθρέφτιζες μέσ' στης Πόλης τό βασιλίκι
τον ξυπνημένο Μαρμαρωμένο, κυνηγητή
του Ισλάμ. Ή Θράκη προικιό του, ώ δόξα! Και άπανωπροίκι
μιά Ελλάδα πάλε στην τουρκεμένην Ανατολή,
της Ιωνίας γλυκοξημέρωμα.... Οι λύκοι! Οι λύκοι!
κ' οι βοσκοί ανάξιοι, λύκοι και οι σκύλοι κ' οι αντρείοι δειλοί.
Στης Πολιτείας τή μάντρα οι λύκοι! Παντού είναι λύκοι!
Ξανά στά Τάρταρα Ίσκιος, του ψάλτη λατρεία κ' έσύ.
Ψόφια όλη ή στάνη. Φέρτε νά πιούμε, κούφιο νταηλίκι,
γιά τό άποκάρωμα πού μας πρέπει, κι όποιο κρασί.
Οδυσσέας Τηλιγάδας
elas@acsmi.gr
Δημοσίευση σχολίου