Λευκά χαρτιά, μαύρη εργασία

Mπορεί να θεωρήθηκε ύποπτος μόνο και μόνο επειδή είναι Αλβανός ο μετανάστης που συνελήφθη και παρουσιάστηκε επισήμως ως εμπλεκόμενος στη δολοφονική επίθεση με βιτριόλι κατά της κ. Κωνσταντίνας Κούνεβα, που η συνδικαλιστική της δράση είχε ενοχλήσει τα κυκλώματα. Στο μυαλό πολλών, αστυνομικών και μη, η αλβανικότητα αποτελεί τεκμήριο παραβατικότητας: και αν δεν έχεις ήδη παρανομήσει, δεν μπορεί, κάποια στιγμή τα γονίδιά σου θα σε οδηγήσουν αναπόφευκτα στον κακό τον δρόμο, αφού αυτό είναι το γραμμένο σου... Κι ύστερα, πολύ θα βόλευε το συλλογικό μας συνειδητό και ασυνείδητο ένα σενάριο αντεκδίκησης· να, ένας ξένος επιτίθεται σε μια ξένη σε ξένο γήπεδο, το δικό μας, για λόγους «προσωπικούς» που καμία συνάφεια δεν έχουν με δουλεμπορικές σχέσεις εργασίας, με εκβιασμούς και αυθαιρεσίες, με άγρια εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αν μετράνε βέβαια σαν άνθρωποι οι ξένοι, που έτσι κι αλλιώς, σαν μη Ελληνες, είναι εκ προοιμίου και εκ γονιδίων (πάντοτε εκ γονιδίων) κατώτεροι.

Ενώ λοιπόν η... αστυνομία ραθυμούσε επί εβδομάδες μετά την τρομοκρατική επίθεση κατά της κ. Κούνεβα, που πολεμάει ακόμα στο νοσοκομείο να βρει την υγειά της, όση μπορεί· ενώ δηλαδή αντιμετώπιζε το περιστατικό περίπου σαν αδιάφορο, όταν, από αισθήματα ενοχής ή γνήσιας αλληλεγγύης, αναπτύχθηκε κίνημα ολόκληρο συμπαράστασης στη Βουλγάρα μετανάστρια, ανέκρουσε απότομα πρύμναν, προφανώς κατόπιν άνωθεν εντολών. Μόνο που μέσα στη βιασύνη τους να παρουσιάσουν οπωσδήποτε «έργο», οι αστυνομικοί εμφάνισαν σαν περίπου αποδεδειγμένα ένοχο έναν πρώην υπάλληλο εταιρείας καθαρισμού που πολύ γρήγορα αποδείχθηκε ότι ήταν παντελώς αθώος. Πάλι καλά να λέμε. Πάλι καλά, γιατί με λίγη παραπάνω «πίεση» και με μια έξυπνη επεξεργασία των «στοιχείων» θα μπορούσε να βρεθεί ο άνθρωπος στη φυλακή και να χρειαζόταν δύο και τρία χρόνια ώσπου να αποδείξει την αθωότητά του.

Καμία σπουδή πάντως δεν έδειξαν τα συναρμόδια υπουργεία, κρατικές υπηρεσίες και ελεγκτικοί μηχανισμοί να βγουν από τον λήθαργό τους και να βρουν την καλοσύνη να διαβάσουν το πρόσφατο πόρισμα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για τις εργασιακές σχέσεις στην καθαριότητα. Προς δόξαν της δημοκρατίας μας, ούτε συμβάσεις υπάρχουν εκεί ούτε μισθοί, δώρα, ασφάλιση, άδειες, συνδικαλιστικές ελευθερίες. Προσλαμβάνεσαι από τους εργολάβους για να δουλεύεις υποτίθεται οχτάωρο και σε υποχρεώνουν να δουλεύεις δωδεκάωρο. Ενας Μεσαίωνας ενώ ήδη εξαντλείται η πρώτη δεκατία του 21ου αιώνα... Ιδιαίτερα οι αλλοδαποί εργαζόμενοι, παγιδευμένοι από τον φόβο και την ανασφάλειά τους, εξαναγκάζονται να βάζουν την υπογραφή τους σε λευκά χαρτιά, εκχωρώντας έτσι όχι μόνο τον χρόνο και την εργατική τους δύναμη αλλά την ίδια τους την ύπαρξη, για να πλουτίζουν όσοι έχουν τα «κονέ» (κομματικά ή άλλα) να κλείνουν συμβόλαια με το Δημόσιο. Ανήμπορη είναι τάχα ή απρόθυμη η πολιτεία να δει ποιο μαύρο νόημα κομίζουν αυτά τα λευκά χαρτιά;
Tου Παντελή Μπουκαλα στην Καθημερινή