Αγαπήστε τους Αλβανούς (μάς συμφέρει)

Στα Τρίκαλα η κλήρωση για τις εργατικές κατοικίες στην περιοχή Σωτήρα θα είναι ιστορική. Πρώτη φορά γίνεται αίτηση από Αλβανούς να πάρουν σπίτι και, εφόσον τηρηθούν τα νόμιμα, κάποιοι θα αποκτήσουν κρατικό κεραμίδι. Διατίθενται 168 διαμερίσματα και οι αιτήσεις δικαιούχων είναι 678- ανάμεσά τους υπάρχουν 50 αλλοδαποί. Θα έπρεπε ήδη να έχουν επιλεγεί οι τυχεροί, αλλά η υπουργός Εργασίας κυρία Φάνη Πάλλη-Πετραλιά το καθυστερεί. Η επιλογή των τυχερών αναβλήθηκε για την άνοιξη, κάτι που σημαίνει ότι η εγκατάστασή τους μετατίθεται για το τέλος του χρόνου. Ολο και κάποια ένσταση θα γίνει- πάντα γίνονται. Οι ενστάσεις βέβαια δεν θα αφορούν την εθνική καταγωγή των δικαιούχων. Αυτό το θέμα έχει τελειώσει. Οσοι πληρώνουν τις εισφορές τους έχουν τα ίδια δικαιώματα- όβερ. Μιλάμε πάντοτε για εργατοϋπαλλήλους, που συνδέονται με τους εργοδότες τους με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου, είναι ασφαλισμένοι σε οποιονδήποτε οργανισμό κύριας ασφάλισης μισθωτών και καταβάλλουν εισφορές υπέρ ΟΕΚ.

Το να δώσουμε δέκα... σπίτια στους Αλβανούς δεν είναι τίποτε σε σχέση με το όφελος που έχουμε από την ένταξή τους στην κοινωνία μας. Δεν μιλάμε τώρα για ευγένειες και αν θα πάμε για καφέ όλοι μαζί ή αν μας αρέσει η μουσική τους. Πρακτικά φέρνουν λεφτά στα Ταμεία και, αν ήμασταν πιο συνεπείς ως εργοδότες, θα έφερναν περισσότερα. Δανειζόμαστε κάποια στοιχεία από τις ανακοινώσεις της Εύης Χριστοφιλοπούλου, της βουλευτίνας του ΠαΣοΚ, που ασχολείται με τα Εργασιακά. Η γενική ιδέα είναι ότι μας συμφέρει να είναι νομίμως ασφαλισμένοι, γιατί είναι νέοι και υγιείς. Τι θα ξοδέψει σε φάρμακα ο εικοσιπεντάχρονος; Αντε, το πολύ τα εμβόλια του παιδιού του. Αυτό είναι το πιο δαπανηρό κομμάτι της ασφάλισης των Αλβανών: έχουν από νωρίς προστατευόμενα μέλη. Εχουν όμως μια ζωή μπροστά τους για να γίνουν ανταποδοτικοί στο Ταμείο τους. Επιπλέον, η εμπειρία δείχνει ότι οι πολλές γέννες θα κοπούν. Οι αλλοδαποί υιοθετούν τις συνήθειες της χώρας που τους υποδέχεται- σε βάθος δεκαετίας οι Αλβανοί αναμένεται να κάνουν ένα ή δύο παιδιά.

Υπολογίζεται ότι οι ασφαλισμένοι μετανάστες καταβάλλουν στο ΙΚΑ περίπου 500 εκατ. ευρώ ετησίως. Ασχημα μας πέφτουν; Αναλύοντας τους πίνακες με τους αριθμούς θα διαπιστώσουμε ότι ο ξέ νος φέρνει στο Ταμείο του τα δύο τρίτα όσων συνεισφέρει ο Ελληνας. Δεν είναι από τεμπελιά. Απλούστατα το μεροκάματο είναι μικρότερο όταν ο εργαζόμενος είναι αλλοδαπός. Εκτός αυτού οι ξένοι ασφαλίζονται λιγότερες ημέρες μέσα στον μήνα (έχουν ένσημα για 14 ημέρες, ενώ οι Ελληνες έχουν για 17). Αυτά είναι ψιλικά σε σχέση με την ανασφάλιστη εργασία των ξένων γυναικών. Στο 70% εργάζονται σε σπίτια, αλλά αν προφέρουν τη λέξη «ΙΚΑ» παίρνουν πόδι. Ολα αυτά προκύπτουν από έρευνες, υπολογισμούς και καταγραφές. Στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε πόσοι ακριβώς είναι οι ξένοι, και ειδικά με την περίπτωση των Αλβανών τα πράγματα γίνονται περίπλοκα από τη γειτνίαση. Διπλανή πόρτα, μπες- βγες.

Στα Τρίκαλα η κλήρωση θα μοιράσει καμιά δεκαριά σπίτια σε Αλβανούς. Λίγα είναι σε σχέση με την ενέργεια που έφεραν στην Ελλάδα. Αντιλαμβανόμαστε ότι κάποιοι θα διαμαρτυρηθούν. Μιλάμε για εργατικές κατοικίες, στην εκλεκτή χώρα της ξενοφοβίας. Τα πράγματα θα μπορούσαν να εξομαλυνθούν με ακόμη περισσότερα σπίτια, αλλά ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας τα τελευταία χρόνια, αντί να χτίζει, κάνει επισφαλείς επιδοτήσεις. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, τα μισά έξοδά του πρέπει να δίνονται για κατασκευές, αγορές διαμερισμάτων και επισκευές οικισμών και τα υπόλοιπα μισά για επιδότηση ενοικίων και δανείων. Σήμερα οι κατασκευαστικές δραστηριότητες απορροφούν το 9%. Τα υπόλοιπα, το 91%, αφορούν επιδοτήσεις ενοικίου (πεταμένα λεφτά δηλαδή). Συνολικά για ενοίκια δόθηκαν πέρυσι 155 εκατ. ευρώ!

Ο Ελληνας είχε πάντοτε καημό το δικό του σπίτι. Σε αυτό πάτησε η κυβέρνηση και εξαπάτησε τους πολύτεκνους. Το 2005 μιλούσαν για 3.000 καινούργια σπίτια. Ωραία η υπόσχεση, αλλά υπάρχει κάτι ύποπτο: γιατί αποφάσισαν να βάλουν ενδιάμεσους εργολάβους, που κοστολογούν 2.000 ευρώ το τετραγωνικό; Τόσο κοστολογούνται τα μπετά, τα τούβλα, τα πλακάκια- το οικόπεδο είναι χάρισμα. Με τόσο υψηλές τιμές θα έπρεπε κάθε διαμέρισμα να εξοπλιστεί με τζακούζι με συσκευές SΜΕG. Το συμπέρασμα: αν μπει μια τάξη, υπάρχει περιθώριο για πολλές εκατοντάδες διαμερίσματα για πολλούς εργάτες- ανεξαρτήτως εθνικότητας.
Λώρη Κέζα στο Βήμα