Στην μνήμη του Δημήτρη Δημητριάδη...

Πριν 4 χρόνια, συνέβη το μεγαλύτερο τραγικό γεγονός στην πόλη της Πετρούπολης. Έφυγε από τη ζωή με τον πλέον άδικο τρόπο ο Δημήτρης Δημητριάδης, 15 ½ μόλις ετών, μαθητής της 1ης Λυκείου του 5ου Πετρούπολης στο κολυμβητήριο του Δήμου, ώρα 2.20 -2.35 μ.μ. ενώ προπονείτο έχασε τις αισθήσεις του και πνίγηκε αφού ουδείς αντελήφθη το περιστατικό να του παράσχει βοήθεια!

Στη συνέχεια παρά τα όσα ανυπόστατα και συκοφαντικά αναφέρθηκαν από το Δήμαρχο της Πετρούπολης Σ. Βλάχο στα κανάλια πριν ακόμη βγει το πόρισμα της νεκροψίας και της τοξικολογικής και ιστολογικής εξέτασης με την προσφυγή μας στη δικαιοσύνη τόσο στην πρωτόδικη απόφαση όσο και του Εφετείου Αθηνών αποδείχθηκε και έγινε δεκτή η αλήθεια για τα αίτια που οδήγησαν στην απώλεια ης ζωής του παιδιού μας στο Δημοτ.Κολυμβητ. Πετρούπολης στο πρόγραμμα «Μαζικός Αθλητισμός» του Δήμου με χρηματοδότηση του Υπ. Αθλητισμού.

Το Εφετείο βάζοντας τέλος στα όσα... ψευδή και συκοφαντικά επικαλέστηκε ο Δήμος που ήθελε το Δημήτρη ως αποκλειστικά υπαίτιο για το ατύχημά του (αναφέρουν: «…υπαίτιος για το ατύχημα ήταν ο ίδιος ο παθών…») δηλαδή ο 15χρονος Δημήτρης που ως έφηβος αθλούταν με την αρχή του «ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ» επιζητώντας τη διάκρισή του ευθύνεται, αποκλειστικά μάλιστα, κατά την κρίση του Δήμου, για το θάνατό του! Οι ισχυρισμοί τους κατέρρευσαν «Άγει φως αλήθεια χρόνου» = ο χρόνος φέρνει την αλήθεια στο φως, έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι!

Έτσι λοιπόν η απόφαση 3444/2008 ρητά αναφέρει: «ο εφοδιασμένος με άδεια λειτουργίας κολυμβητικής δεξαμενής οφείλει να διαθέτει το απαιτούμενο προσωπικό για την ασφάλεια των κολυμβητών και ειδικότερα επόπτη ασφαλείας και στην προκειμένη περίπτωση «όφειλε καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του κολυμβητηρίου να λειτουργεί με την παρουσία επόπτη ασφαλείας λουομένων, τον οποίο άλλωστε είχε ορίσει με την προαναφερόμενη άδεια 761/20.03.2002» καταλήγει (για το θάνατο του υιού τους ευθύνονται αποκλειστικά τα αρμόδια όργανα του Δήμου, τα οποία παρέλειψαν να λειτουργήσουν το ως άνω κολυμβητήριο με το απαιτούμενο προσωπικό ασφαλείας της διάταξης Γ1/443/15/24.1.73).

Μεγαλύτερη δικαιοσύνη για μας είναι η αλήθεια που αναγνωρίζει και το Εφετείο για τον άδικο πνιγμό του Δημήτρη όπου δικαιώνεται μαζί του και ο αθλητισμός της πόλης μας σαν ιδανικό που το υπηρέτησε ο Δημήτρης με πάθος και ενθουσιασμό μη γνωρίζοντας τους κινδύνους που καιροφυλακτούσαν στο κολυμβητήριο αυτό. Μεγαλύτερη θα είναι η επιτυχία να μην έρθει άλλος γονιός στη θέση μας ποτέ ξανά! να δείξουν ενδιαφέρον όλοι 1) το Δ.Σ. Δήμου 2) ΔΑΟΠ 3) οι αθλητικοί φορείς και 4) Σύλλογοι Γονέων ώστε να λειτουργούν οι χώροι άθλησης με τρόπο που να διασφαλίζουν τη ζωή των αθλουμένων και πάνω απ’ όλα των παιδιών. Να διεκδικούν από τον Γ.Γ. της Περιφέρειας και το Δήμο την κάλυψη των κενών με κατάλληλα ειδικευμένο προσωπικό. Ειδικά για το κολυμβητήριο εάν ένας προπονητής κάνει και χρέη επόπτη ασφαλείας και ναυαγοσώστη ακόμη συνιστά εγκληματική τακτική του Δήμου και οφείλουν οι παραπάνω φορείς να τον σταματήσουν! Η Κ.Υ.Α. πέντε υπουργών 46596/2004 αρ. 8 που ουδέποτε εφάρμοσε το κολυμβητήριο και λειτούργησε χωρίς επόπτη ασφαλείας και ναυαγοσώστη έφερε και το τραγικό αποτέλεσμα στο παιδί μας. Ήταν κενή η θέση του επόπτη ασφαλείας! Που είχε οριστεί στην αρχική άδεια λειτουργίας 761/20.3.2002 και στη συνέχεια αφαιρέθηκε για να καταλήξει ως απλός προπονητής πρωινής βάρδιας και στις 9.2.2005 (Αλήθεια ποιος πήρε αυτήν την πρωτοβουλία;)

Η ευθύνη αυτή βαραίνει το Δήμο και το ΔΑΟΠ που απερίσκεπτα άφησε το κολυμβητήριο να λειτουργεί παράνομα. Ο επ. ασφαλείας, ναυαγοσώστης θα είχε προσωπ. ευθύνη αν ήταν στη θέση του και παραμελούσε τα καθήκοντά του. Την κατάσταση όμως στο κολυμβητήριο δεν την γνωρίζαμε εμείς. Στην ουσία ήταν ακάλυπτο το κολυμβητήριο και έρμαιο της τύχης του το παιδί μας. Μπροστά στα μάτια τους τον είχαν οι προπονητές της μικρής πισίνας με μόλις 5-6 αθλούμενους την 9.2.2005 και τον άφησαν και πνίγηκε χωρίς να αντιληφθούν την αδυναμία του να βγει από το νερό μετά από ένα ατυχές μακροβούτι. Είχαν περάσει 5-15 λεπτά όταν τον αντιλήφθηκε ο κύριος Ιορδάνης που έβαλε τις φωνές! Αυτός ήταν και ο μοιραίος χρόνος να χάσει τη ζωή του και ο καλύτερος αθλητής στην ηλικία των 15 ½ ετών!

Ο τρόπος που χάσαμε το λεβέντη μας μας έκανε πιο υπεύθυνους ως παθόντες γονείς για να κλείσουμε πρώτα το δρόμο για άλλες παρανομίες σε χώρους άθλησης παιδιών και ειδικά σε αθλήματα υψηλού κινδύνου όπως είναι η κολύμβηση. Μετατραπήκαμε σε συνηγόρους του πολίτη και καταθέσαμε εξώδικο στο δήμο και υπόμνημα στο αρμόδιο Υπ. Εσωτερικών (4.6.2007) γιατί είχαμε αντιληφθεί ότι δεν ήμασταν οι μόνοι που είχαμε χάσει το παιδί μας σε κολυμβητήριο! (Ενώ πριν δεν είχαμε ακούσει κανένα περιστατικό σε διάστημα δύο-τριών ετών μάθαμε για άλλους 6 πνιγμούς εκ των οποίων 3 παιδιά ήταν σε Δημοτ. Κολυμβητήρια) Γιατί επίσης είναι πολύ προκλητική η στάση του Δήμου διαδίδοντας πως «…όλα έτσι λειτουργούν…». Αλίμονο να λειτουργούσαν όλα χωρίς προσωπικό ασφαλείας! Εξάλλου μαζί με το εξώδικο στο Δήμο μας για ένα πραγματικά σύγχρονο κολυμβητήριο είχαμε καταθέσει και αντίγραφα κολυμβητηρίων που φρόντισαν οι Δήμοι τους και προσέλαβαν ναυαγοσώστες (π.χ. Νίκαιας, Π. Φαλήρου, Ηλιούπολης, Κηφισιάς, Γαλατσίου, Τυρνάβου, Κρισαίων, Καρδίτσας κ.α.).

Αλήθεια πότε έλαβαν γνώση οι Δημοτικοί Σύμβουλοι τι ορίζει ο νόμος για ένα σύγχρονο κολυμβητήριο μετά την απώλεια της ζωής του Δημήτρη; Επικαλούνται 21 Δημ. Σύμβουλοι καθώς και ο Δήμαρχος ότι «δεν γνώριζαν τίποτα για το συμβάν» (σε άλλη πόλη ζουν;) Ποιος περιμένουν να θέσει το θέμα λειτουργίας του Κολυμβητηρίου τότε και τώρα στην ημερήσια διάταξη του Δ.Σ. αν οι ίδιοι δεν το ζητήσουν; Σε μια Δημοτική αρχή ανεύθυνη η «σωτήρια λύση» ήταν να κουκουλώσει τις ευθύνες της και να αποδείξει με οποιοδήποτε τρόπο ακόμα και με ψεύδη ότι για όλα έφταιγε ο 15χρονος! STOP λοιπόν στη συκοφαντία και στο ψεύδος για το Δημήτρη που έζησε με διακρίσεις και τιμή σ’ όλη τη σύντομη ζωή του.

Με το ξεχωριστό ήθος του, οξυδέρκεια και στοχαστικές ιδέες του περί ζωής τίμησε τα σχολεία που φοίτησε. Λάμπρυνε δε την πόλη μας με τη συμμετοχή του σε ποικίλες κοινωνικές, πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες (από 5 ετών) στον αθλητισμό. (Τζούντο και Κολύμβηση και από 7 χρονών στο χορευτικό του Δήμου) Δεν είχε ούτε καρδιά ούτε φαγωμένος πήγε στο κολυμβητήριο, ούτε το φάρμακο της υπερκινητικότητας ήταν η αιτία του πνιγμού. Ούτε αν έκανε ασκήσεις άπνοιας το γνωρίζουμε αφού ουδέποτε μας το ανέφεραν από το κολυμβητήριο που συνεχώς επικοινωνούσε η μητέρα του γι’ αυτόν. Μακάρι να μας ενημέρωναν αν το παιδί μας παρανομούσε στο κολυμβητήριο. Τώρα που δε ζει του τα προσάπτουν όλα. Μακάρι να γνώριζαν πραγματικά τους κινδύνους που διέτρεχε ένας έφηβος στο κολυμβητήριο αυτό και που ο ίδιος ο προπονητής του τον άφηνε να κάνει επικίνδυνες ασκήσεις ενώ δεν υπάρχουν οι απαιτούμενες προδιαγραφές εκεί για ασκήσεις στο βυθό της πισίνας (δυσανάλογα μικρό το βάθος του σε σχέση με το ύψος του βατήρα και του αθλητή) θα του το ΑΠΑΓΟΡΕΥΑΝ και θα είχαμε το παιδί μας! Υποχρεωτικά πλέον επιβάλλεται να αναλάβει τις ευθύνες της η δημοτική αρχή και να αποκαταστήσει τη νομιμότητα στο κολυμβητήριο με έκδοση αδείας λειτουργίας του από το Γ.Γ. της Περιφέρειας (Ν. 3057/10.10.2002 αρ. 9) τιμώντας τον Αθλητή Δημήτρη Δημητριάδη που έδωσε τη ζωή του στον αθλητισμό.
Ο Δημήτρης ζει στο διαδίκτυο πλέον...
dimitrisd

Σχόλιο apneagr: Ο Δημήτρης ζει στις καρδιές όλων μας και ας μην τον γνωρίζαμε προσωπικά. Κύριε δήμαρχε μέχρι και σήμερα τα παιδιά προπονούνται χωρίς επόπτη ασφαλείας το ξέρετε; Ο συμπαθής κύριος με την μπλε φόρμα που το "παίζει" επόπτης-επιστάτης είναι μόνιμα αραχτός στις πολυθρόνες του γραφείο.