Ξένος Τύπος εναντίον Ελλάδας

Μία άνευ προηγουμένου επίθεση των μεγαλύτερων εντύπων της Γηραιάς Ηπείρου δέχεται τους τελευταίους δυο μήνες η Ελλάδα.

Με πομπώδεις εκφράσεις δανεισμένες από την Αρχαία Ελλάδα, όπως για παράδειγμα «φοβού τους Έλληνες …και δώρα φέροντες», έντυπα εγνωσμένου κύρους όπως για παράδειγμα ο Economist και οι Financial Times και η γερμανική Handelsblatt χρησιμοποιούν «καταστροφική γλώσσα» εναντίον της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης της Ν.Δ. και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις αφήνουν ανοικτό και το ενδεχόμενο αποχώρησης της χώρας μας από την ζώνη του ευρώ.

Η τρομοκρατική επίθεση εναντίον της χώρα μας ξεκίνησε στα μέσα Νοεμβρίου του 2008 από τον Economist όταν σε κύριο άρθρο του αναρωτήθηκε πως είναι δυνατόν χώρες όπως (κυρίως ) η Ελλάδα και η Ιταλία με τα υψηλά ελλείμματα να παραμένουν ακόμα μέλη της ζώνης του ευρώ και προέβλεψε ότι σύντομα η χώρα μας θα βρεθεί εκτός της ΟΝΕ. Στα τέλη Νοεμβρίου η έγκριτη γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt επιχειρηματολογούσε υπέρ της εξόδου της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, με βάση πολιτικά κριτήρια.

Την σκυτάλη πήραν... στις αρχές Δεκεμβρίου οι Financial Times, οι δημοσιογράφοι της οποίας διαψεύδοντας τα στοιχεία του ελληνικού προϋπολογισμού περί δανεισμού (το νούμερο που έχει εγγραφεί είναι 41 δισ. το 2009 ) ανέφεραν ότι η χώρα μας θα αναγκαστεί να δανειστεί στο τρέχον έτος ποσό άνω των 53 δισ. ευρώ προκαλώντας την «αδικαιολόγητη» οργή του τότε υπουργού οικονομίας Γιώργου Αλογοσκούφη, καθώς εκείνες τις ημέρες τα spread των 10ετων ελληνικών ομολόγων είχαν εκτιναχθεί στα ύψη πάνω από τις 170 μονάδες βάσης σε σχέση με το γερμανικό bund.

Ερωτηθείς μάλιστα από δημοσιογράφο «αν τα δημοσιεύματα προκαλούν την αύξηση αυτή των spread (επιπρόσθετο επιτόκιο που δανείζεται η Ελλάδα πάνω από τη Γερμανία) ή η αύξηση των spread προκαλεί τα δημοσιεύματα», ο υπουργός απάντησε: «Το ερώτημά σας μοιάζει λίγο με το αν η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα».

Βέβαια τα στοιχεία εκείνα είχαν δοθεί στους FT από το Reuters και την Barclays Capital και όσον αφορά τα 53 δισ. ευρώ ήταν λανθασμένα. Ο λόγος είναι ότι στα 40,5 δισ. ευρώ που είναι ο δανεισμός του 2009 πρόσθεσαν τα 8 δισ. ευρώ των ειδικών κρατικών ομολόγων που θα δοθούν στις τράπεζες για να τα χρησιμοποιούν ως ενέχυρο για δανεισμό από την ΕΚΤ και τα 5 δισ. ευρώ για τις προνομιούχες μετοχές των τραπεζών.

Στα τέλη Δεκεμβρίου ακολουθούν και πάλι μια σειρά “πύρινων” άρθρων τα οποία όμως εστιάζουν την κριτική τους στα γεγονότα εκείνων των ημερών ενώ δεν παραλείπουν να αναφέρονται και στην αρνητική πορεία των οικονομικών μεγεθών.

Στις αρχές Ιανουαρίου και μάλιστα την ημέρα του ανασχηματισμού (07/01) οι FT επανέρχονται με ένα ακόμα, πιο ήπιο αυτή την φορά, κείμενο και αναφέρουν ότι «Όταν οι καιροί είναι δύσκολοι, τότε ο αδύναμος κρίκος δέχεται ακόμη πιο ισχυρές πιέσεις. Στη Ευρωζώνη ο αδύναμος κρίκος είναι η Ελλάδα» Μάλιστα γράφουν ότι αυτή είναι άποψη ενός ανώνυμου χρηματιστή…

Και το κείμενο συνεχίζει « Βάσει του σχεδιασμού για τον δανεισμό φέτος, υπάρχει ανάγκη για 45 δισ. ευρώ (ποσό-ρεκόρ) προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το δημόσιο χρέος, το οποίο αγγίζει το 95% του ΑΕΠ και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ευρωζώνη μετά το αντίστοιχο στην Ιταλία. Στο παραπάνω ποσό περιλαμβάνονται 26 δισ. ευρώ υφιστάμενου χρέους το οποίο αναμένεται να μετακυλιστεί. Όμως πέραν των 45 δισ. ευρώ, θα πρέπει να βρεθούν και 20 δισ. ευρώ για τη στήριξη των τραπεζών, ενώ η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει επιπλέον 10 δισ. δολάρια για να χρηματοδοτήσει και άλλους κρατικούς φορείς, όπως για παράδειγμα τα υπερχρεωμένα δημόσια νοσοκομεία».

Όμως τα πράγματα αγριεύουν στις 13 Ιανουαρίου όταν και πάλι οι Financial Times κατηγορούν ευθέως ότι η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει τον “Δούρειο Ίππο΄ που θα “σπάσει” το ευρώ.

Αναφέρουν ευθέως (sic) ότι «μια εσωτερική πρόβλεψη για το μέλλον της αγοράς δίνει πιθανότητα 30% κάποια χώρα-μέλος της Ευρωζώνης να εγκαταλείψει το ευρώ μέχρι τα τέλη του επόμενου έτους. Μια κρίση στην Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει το "απόλυτο crash-test" για το ευρώ (για να δανειστούμε μία φράση από τον Daniel Katzive της Credit Suisse). Εάν η Ευρωζώνη μπορούσε να βρει έναν τρόπο για να αντιμετωπίσει μια χώρα η οποία αθετεί τις οικονομικές της δεσμεύσεις, αυτό ενδεχομένως θα επιβεβαίωνε το κύρος του ευρώ ως του επόμενου αποθεματικού νομίσματος του κόσμου. Όμως, αν η Ευρωζώνη δεν μπορέσει να βρει λύση και κάποια από τις χώρες-μέλη της την εγκαταλείψει, οποιαδήποτε τέτοια φιλοδοξία θα πάψει να υπάρχει. Τώρα που εκφράζονται ανοιχτά πλέον οι φόβοι ότι η Ελλάδα (ή κάποια άλλη περιφερειακή χώρα) θα μπορούσε να αποτελέσει τον “Δούρειο Ίππο” που θα “σπάσει” το ευρώ, οποιαδήποτε είδηση από αυτό το μέτωπο θα μπορούσε να προκαλέσει αναταράξεις σε πολλές άλλες αγορές…».
Του Γιώργου Ι. Δημητρομανωλάκη στο capital