Συγκλονιστικό μήνυμα που μας έστειλε αναγνώστης και συνοψίζει όλα όσα νιώθουμε τις τελευταίες μέρες μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια.
Θέλω να πάψω να κλαίω 3 μέρες τώρα ακούγοντας και βλέποντας…
Θέλω να πάψω να σκέφτομαι τη μανούλα που πρέπει να αντικρύσει το άψυχο κορμάκι του παιδιού της…
Θέλω να πάψει να με τρελαίνει η απορία: “πώς σηκώνεις το όπλο και πυροβολείς ένα 15χρονο παιδί;”…
Θέλω να ουρλιάξω, να... σπάσω, να ξεσκίσω τα ρούχα μου κι όμως…
Θέλω να πάψω να νιώθω οργή…
Θέλω να κάνω κάτι και δεν ξέρω τι…
Θέλω να σπάσει η σιωπή κι όμως δεν έχω φωνή…
Θέλω να ξεχάσω το στίχο του Γκάτσου “με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί” κι όμως…
Θέλω και να τον τραγουδώ…
Θέλω να μου πουν αυτοί που ελέγχουν την κατάσταση τι να πω στους μαθητές μου αύριο, μεθαύριο, του χρόνου για να μην με κοιτούν με περιφρόνηση…
Θέλω να ξεκουραστώ, ν’ αλαφρώσει η ψυχή μου απ’ το σκοτάδι…
Θέλω πίσω τη χώρα μου…
Fimes
Αναρτήσεις
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου