Αναλαμβάνουν συγκεκριμένες δράσεις για να αλλάξουν την καθημερινή ζωή.
Tου Ματθαιου Tσιμιτακη
Από την news.kathimerini.gr
.
«Στο internet τα συστήματά μας δουλεύουν. Οταν κάτι δεν είναι αποτελεσματικό, ο ιστός το αποβάλλει και το αντικαθιστά με κάτι καινούργιο. Γιατί δεν μπορεί να γίνει αυτό και στις πόλεις μας; Στην καθημερινότητά μας; Ισως αυτό να ονομάσουμε τότε Web 3.0». Ο Τζον Γκεράτσι, ένας νεαρός ανθρωπολόγος, που έχει βουτήξει για τα καλά στην επανάσταση του internet, πίνει μια γουλιά μπίρα και με κοιτάζει. «Εγώ έτσι το βλέπω» μου λέει. Είναι απόγευμα Σεπτεμβρίου του 2007 και καθόμαστε σε ένα παγκάκι στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, χαζεύοντας τον κόσμο να πηγαινοέρχεται και προσπαθώντας να διακρίνουμε τι έχει μέλλον στο internet και τι όχι.
Είχα ήδη διαβάσει στο περιοδικό Wired πως ο Τζον προσπάθησε να διασυνδέσει τους γείτονες της περιοχής μέσω ενός ασύρματου τοπικού δικτύου, πως δημιούργησε μια επέκταση του γκραφίτι στον κυβερνοχώρο, αλλά και πως έφτιαξε μια καινούργια πηγή πληροφοριών στο site του που ανακατεύει τοπικές πληροφορίες από ΜΜΕ και blogs. Ο ίδιος όμως τώρα μου φαινόταν «ζορισμένος». «Είμαι σίγουρος ότι μπορούμε με τις τεχνολογίες να κάνουμε περισσότερα για να καλυτερέψουμε τη ζωή μας στον αστικό χώρο, εισάγοντας έννοιες όπως βιώσιμη ανάπτυξη, σεβασμός στο περιβάλλον κ. ά. Αλλά τι;»
Ο Τζον δεν... είναι ο μοναδικός με τέτοιους προβληματισμούς. Η γενιά που κοινωνικοποιείται στα blogs και στα κοινωνικά δίκτυα ανακαλύπτει όλο και περισσότερο ότι έχει τη διάθεση να αλλάξει την πραγματικότητα γύρω της. Το Change. org είναι μια κοινότητα αφιερωμένη στην αντιμετώπιση μεγάλων διεθνών κοινωνικών θεμάτων όπως είναι η κλιματική αλλαγή, η μετανάστευση, οι εθνικές εκκαθαρίσεις κ. ο. κ. Μετά δυο χρόνια επιτυχημένης δράσης, το Change. org αποφάσισε να αλλάξει, δημιουργώντας 13 blog, κάθε ένα από τα οποία είναι αφιερωμένο σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Το ίδιο το site, σύμφωνα με τον διευθυντή του, μετατρέπεται σε ένα μοναδικό κόμβο από όπου τα 120.000 μέλη του θα αντλούν ενημέρωση και εργαλεία προκειμένου να αναλάβουν δράση.
«Οι άνθρωποι θέλουν να δρουν. Πώς μπορείς να τους βοηθήσεις να το κάνουν εύκολα, διασκεδαστικά και να το συνδέουν με την υπόλοιπη ζωή τους» αναρωτιέται σε δημοσίευμα του περιοδικού Newsweek ο Τζος Λεβί. Για παράδειγμα στο blog stop global waming που ανήκει στην κοινότητα, μια δημοσιογράφος είναι επιφορτισμένη με την ευθύνη να το ενημερώνει με ειδήσεις αλλά και συμβουλές για το πώς να βοηθήσουν (από το πού θα αγοράσουν βιοδιασπώμενες σακούλες, μέχρι ψηφίσματα και διαδηλώσεις όπου μπορούν να συμμετάσχουν).
Το παράδειγμα Ομπάμα
Την ίδια στιγμή, ιδιαίτερη απήχηση απολαμβάνουν πολιτικά blogs, όπως το Talking points Memo και το Daily Kos στις ΗΠΑ. Μια έρευνα μάλιστα έδειξε ότι ενώ το 2000 είχε ψηφίσει στις εκλογές μόλις το 36% των νέων μεταξύ 18-24 ετών, το 2004 το ποσοστό ανέβηκε στο 47% και όλα δείχνουν ότι φέτος ανέβηκε κι άλλο. Οι αναλυτές συσχετίζουν αυτή την πολιτικοποίηση με τα blogs και το internet. Ακόμα μεταξύ 2002 διπλασιάστηκε και το ποσοστό των μαθητών και σπουδαστών που προσφέρουν εθελοντική εργασία φτάνοντας στο 28%.
Η καμπάνια του Μπαράκ Ομπάμα στηρίχθηκε πολύ στο Διαδίκτυο και στη συμμετοχή των νεότερων σε ηλικία στα κοινωνικά δίκτυα και στην πολιτική. Το κεντρικό προεκλογικό site της καμπάνιας του change.com μετατράπηκε σε change.gov (έγινε δηλαδή κυβερνητικό site) και εξακολουθεί να καλεί σε συμμετοχή τους χρήστες του Διαδικτύου, κάτι που χαιρετίστηκε ευρέως στα blogs.
press-gr
«Στο internet τα συστήματά μας δουλεύουν. Οταν κάτι δεν είναι αποτελεσματικό, ο ιστός το αποβάλλει και το αντικαθιστά με κάτι καινούργιο. Γιατί δεν μπορεί να γίνει αυτό και στις πόλεις μας; Στην καθημερινότητά μας; Ισως αυτό να ονομάσουμε τότε Web 3.0». Ο Τζον Γκεράτσι, ένας νεαρός ανθρωπολόγος, που έχει βουτήξει για τα καλά στην επανάσταση του internet, πίνει μια γουλιά μπίρα και με κοιτάζει. «Εγώ έτσι το βλέπω» μου λέει. Είναι απόγευμα Σεπτεμβρίου του 2007 και καθόμαστε σε ένα παγκάκι στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, χαζεύοντας τον κόσμο να πηγαινοέρχεται και προσπαθώντας να διακρίνουμε τι έχει μέλλον στο internet και τι όχι.
Είχα ήδη διαβάσει στο περιοδικό Wired πως ο Τζον προσπάθησε να διασυνδέσει τους γείτονες της περιοχής μέσω ενός ασύρματου τοπικού δικτύου, πως δημιούργησε μια επέκταση του γκραφίτι στον κυβερνοχώρο, αλλά και πως έφτιαξε μια καινούργια πηγή πληροφοριών στο site του που ανακατεύει τοπικές πληροφορίες από ΜΜΕ και blogs. Ο ίδιος όμως τώρα μου φαινόταν «ζορισμένος». «Είμαι σίγουρος ότι μπορούμε με τις τεχνολογίες να κάνουμε περισσότερα για να καλυτερέψουμε τη ζωή μας στον αστικό χώρο, εισάγοντας έννοιες όπως βιώσιμη ανάπτυξη, σεβασμός στο περιβάλλον κ. ά. Αλλά τι;»
Ο Τζον δεν... είναι ο μοναδικός με τέτοιους προβληματισμούς. Η γενιά που κοινωνικοποιείται στα blogs και στα κοινωνικά δίκτυα ανακαλύπτει όλο και περισσότερο ότι έχει τη διάθεση να αλλάξει την πραγματικότητα γύρω της. Το Change. org είναι μια κοινότητα αφιερωμένη στην αντιμετώπιση μεγάλων διεθνών κοινωνικών θεμάτων όπως είναι η κλιματική αλλαγή, η μετανάστευση, οι εθνικές εκκαθαρίσεις κ. ο. κ. Μετά δυο χρόνια επιτυχημένης δράσης, το Change. org αποφάσισε να αλλάξει, δημιουργώντας 13 blog, κάθε ένα από τα οποία είναι αφιερωμένο σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Το ίδιο το site, σύμφωνα με τον διευθυντή του, μετατρέπεται σε ένα μοναδικό κόμβο από όπου τα 120.000 μέλη του θα αντλούν ενημέρωση και εργαλεία προκειμένου να αναλάβουν δράση.
«Οι άνθρωποι θέλουν να δρουν. Πώς μπορείς να τους βοηθήσεις να το κάνουν εύκολα, διασκεδαστικά και να το συνδέουν με την υπόλοιπη ζωή τους» αναρωτιέται σε δημοσίευμα του περιοδικού Newsweek ο Τζος Λεβί. Για παράδειγμα στο blog stop global waming που ανήκει στην κοινότητα, μια δημοσιογράφος είναι επιφορτισμένη με την ευθύνη να το ενημερώνει με ειδήσεις αλλά και συμβουλές για το πώς να βοηθήσουν (από το πού θα αγοράσουν βιοδιασπώμενες σακούλες, μέχρι ψηφίσματα και διαδηλώσεις όπου μπορούν να συμμετάσχουν).
Το παράδειγμα Ομπάμα
Την ίδια στιγμή, ιδιαίτερη απήχηση απολαμβάνουν πολιτικά blogs, όπως το Talking points Memo και το Daily Kos στις ΗΠΑ. Μια έρευνα μάλιστα έδειξε ότι ενώ το 2000 είχε ψηφίσει στις εκλογές μόλις το 36% των νέων μεταξύ 18-24 ετών, το 2004 το ποσοστό ανέβηκε στο 47% και όλα δείχνουν ότι φέτος ανέβηκε κι άλλο. Οι αναλυτές συσχετίζουν αυτή την πολιτικοποίηση με τα blogs και το internet. Ακόμα μεταξύ 2002 διπλασιάστηκε και το ποσοστό των μαθητών και σπουδαστών που προσφέρουν εθελοντική εργασία φτάνοντας στο 28%.
Η καμπάνια του Μπαράκ Ομπάμα στηρίχθηκε πολύ στο Διαδίκτυο και στη συμμετοχή των νεότερων σε ηλικία στα κοινωνικά δίκτυα και στην πολιτική. Το κεντρικό προεκλογικό site της καμπάνιας του change.com μετατράπηκε σε change.gov (έγινε δηλαδή κυβερνητικό site) και εξακολουθεί να καλεί σε συμμετοχή τους χρήστες του Διαδικτύου, κάτι που χαιρετίστηκε ευρέως στα blogs.
press-gr
Αναρτήσεις
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου