Μήπως Να Τρελάνουμε Στη Φορολογία Την Εκκλησία;

Η ύφεση ετοιμάζεται να μας χτυπήσει κατακέφαλα, πάνω που 'ρχονται οι γιορτές κι ανοίγει το Golden Hall, και την ίδια ώρα μαθαίνουμε πως μοναχοί και παπάδες ανά την επικράτεια έχουν στήσει ολόκληρες φάμπρικες παραγωγής χρήματος -καθώς και μερικά πλυντήρια. Δεν είναι μόνο το σκάνδαλο εκατοντάδων εκατομμυρίων με τους Sith Lords του Βατοπεδίου. Διαβάζουμε τώρα για έναν άλλο μοναχό που κάνει ύποπτες real estate μπίζνες στη Βόρεια Ελλάδα, ένας άλλος παίρνει μίζες για να αναθέτει έργα στη Λάρισα. Ενώ ασφαλώς έχεις ακούσει για το "Βατοπέδι του Νοτιά", τη Μονή Τοπλού στην Κρήτη.

Ασφαλώς υπάρχει λόγος που γίνονται όλα αυτά: Επειδή ακριβώς η Εκκλησία είναι ένας ημι-αυτόνομος χώρος εντός του κράτους, όπου νόμοι δεν ισχύουν ή ισχύουν στο περίπου, εκεί συγκεντρώνονται άνθρωποι πρόθυμοι να το εκμεταλλευτούν. Υπάρχουν δύο τρόποι να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα: Ο πρώτος είναι να τους κυνηγήσεις έναν-έναν, πράγμα που, όπως έχει δείξει η ιστορία, δεν είναι και πολύ αποτελεσματικό, λόγω εξωφρενικής διαπλοκής με κάθε μορφής εξουσία, και επειδή, μην κοροϊδευόμαστε, είναι υπερβολικά πολλοί.

Ο άλλος τρόπος είναι... να κάνουμε την Εκκλησία ένα μέρος λιγότερο ελκυστικό στα λαμόγια και τους εγκληματίες. Να της πάρουμε, δηλαδή (εμείς, το Ελληνικό κράτος) το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας της, όλα τα βουνά και τις ραχούλες που της κληροδότησαν ημίτρελοι παππούδες και τα οποία βούτηξε από διεφθαρμένους προύχοντες το Μεσαίωνα, και να της αφήσουμε αρκετή περιουσία για να πληρώνει τους ιερείς και να πραγματοποιεί το φιλανθρωπικό της έργο. Και τα έσοδά της, να τα φορολογήσουμε κανονικά. Αν υπάρχει λιγότερο χρήμα για φάγωμα, λιγότερα λαμόγια θα πηγαίνουν να το φάνε.


Ωραία ιδέα, δεν είναι;

Φυσικά, είναι ουτοπική, καθώς στο θέμα διάκρισης κράτους/εκκλησίας η Ελλάδα μιμείται πιστά χώρες όπως το Ιράν.

Αλλά τέλος πάντων.

Διάβασε ένα πολύ ωραίο άρθρο για τη φορολογία της Εκκλησίας στην Ελλάδα εδώ.
yupi