Αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι αναλύσεις που πραγματοποίησε το Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών, παίρνοντας δείγματα νερού από 25 σχολεία της περιοχής. Μέχρι στιγμής έχουν βγει τα αποτελέσματα από τα πέντε πρώτα, για τη Λούτσα και τη Ραφήνα και όλα αποκαλύπτουν... τον εφιάλτη.
Η υπόθεση μπορεί να έχει ακόμη τρομακτικότερες διαστάσεις, αφού από τη στιγμή που ανιχνεύεται στις βρύσες των σχολείων γιατί να μην υποθέσει κάποιος ότι το ίδιο μπορεί συμβαίνει και στα σπίτια των δεκάδων χιλιάδων κατοίκων αυτών των περιοχών; Οι ποσότητες της τοξικής ουσίας αγγίζουν ακόμα και τα 6,14 μικρογραμμάρια ανά λίτρο (μg/l), την ώρα που σύμφωνα με την Ε.Ε. για το εξασθενές χρώμιο δεν πρέπει να υφίσταται όριο, μια και πρόκειται για άκρως επικίνδυνο ρύπο.
Τα δείγματα. Το ρεσιτάλ της... επικινδυνότητας ολοκληρώνεται από την υπερχλωρίωση που παρατηρείται στις τελικές αναλύσεις του πόσιμου νερού της Λούτσας. Η ανάλυση των δειγμάτων από τα σχολεία δείχνει ότι οι συγκεντρώσει χλωρίου φτάνουν στα 0,25 mg/l, αν και το όριο είναι 0,08.
Το ΠΑΚΟΕ προχώρησε στην έρευνα για την καταλληλότητα του πόσιμου νερού από τον περασμένο Οκτώβριο. Πήρε δείγμα πόσιμου νερού από 25 σχολεία της Ανατολικής Αττικής. Στα πέντε σχολεία της Λούτσας τα δείγματα ελήφθησαν στις 2 και 3 Οκτωβρίου και η ανάλυσή τους έδειξε ότι στο πόσιμο νερό που έπιναν τα παιδιά υπήρχαν ποσότητες εξασθενούς χρωμίου από 3,56 έως 6,14 μικρογραμμάρια ανά λίτρο.
Τώρα ακολουθούν οι αναλύσεις των δειγμάτων και για τις υπόλοιπες περιοχές της Αν. Αττικής, και ήδη ένα πρώτο δείγμα για το 1ο ΤΕΕ Ραφήνας δείχνει περίπου ίδια εικόνα με τα σχολεία της γειτονικής Λούτσας.
Αγανακτισμένοι είναι και κάποιοι κάτοικοι της περιοχής, αφού πολλές φορές χαλάει το σύστημα της δεξαμενής και το νερό φτάνει ως τις αυλές τους. Πριν από δύο χρόνια είχε χαλάσει το φλοτέρ της δεξαμενής και τα νερά είχαν ξεχειλίσει από το καζάνι.
Το... θέαμα μάλιστα βιντεοσκοπήθηκε από κάτοικο που ζει κοντά στη δεξαμενή. «Ξαφνικά άκουσα τον ήχο μεγάλης ποσότητας νερού. Νόμιζα ότι έβρεχε, ότι είχε κατακλυσμό. Οταν βγήκα στο παράθυρο, είδα ότι το νερό προερχόταν από τη δεξαμενή, η οποία είχε πλημμυρίσει. Τα νερά είχαν φτάσει μέχρι το σπίτι μου.
Και φυσικά ακόμα υπάρχει διαρροή, έχει δύο τρύπες απ όπου φεύγει το νερό. Η συγκεκριμένη δεξαμενή είναι εδώ και 33 χρόνια περίπου, υδροδοτεί ένα μεγάλο μέρος της Λούτσας. Ο δήμος έχει την ευθύνη για τη συντήρηση του τοπικού δικτύου και των δεξαμενών, καθώς και για τις παροχές των δημοτών», μας λέει ο Δημήτρης Ντούνας, κάτοικος της Λούτσας.
«Μπαλάκι» οι ευθύνες ανάμεσα σε Δήμο - ΕΥΔΑΠ
Ο δήμαρχος Αρτέμιδος, Γιώργος Αλτιπαρμάκης, ενημερώθηκε μόλις προχθές εγγράφως από το ΠΑΚΟΕ για τα αποτελέσματα. Ολο αυτό το διάστημα ήταν πλήρως ανενημέρωτος τόσο για τη συγκεκριμένη έρευνα όσο και για το αν και πώς προχωρούν άλλες έρευνες για την ύπαρξη εξασθενούς χρωμίου στην περιοχή της Ανατολικής Αττικής.
Σύμφωνα με τον κ. Αλτιπαρμάκη, την άμεση ευθύνη έχει η ΕΥΔΑΠ, από την οποία προμηθεύεται νερό ο δήμος. «Δεν έχουμε παρέμβει ποτέ στο νερό. Δεν έχουμε κάνει κάποια έρευνα για την ύπαρξη εξασθενούς χρωμίου. Εχουμε κάνει κάποιες μικροβιολογικές αναλύσεις για να ελέγξουμε τα μικρόβια.
Μόνος τρόπος μόλυνσης του νερού είναι από τους ταμιευτήρες της ΕΥΔΑΠ. Εάν έχει βάση η έρευνα, μόνο έτσι μπορεί να γίνει το κακό. Εμείς παίρνουμε νερό από τον κεντρικό αγωγό της ΕΥΔΑΠ και εν συνεχεία το μοιράζουμε στους δημότες. Ενα μέρος του μόνο πηγαίνει στις δικές μας δεξαμενές για να εξυπηρετηθούν και οι κάτοικοι που μένουν σε μεγαλύτερο ύψωμα», μας λέει ο δήμαρχος.
Ωστόσο ο πρόεδρος του ΠΑΚΟΕ, Παναγιώτης Χριστοδουλάκης, ο οποίος διεξήγαγε την έρευνα έχει άλλη γνώμη:
«Ο δήμος φέρει την άμεση ευθύνη. Η ΕΥΔΑΠ δίνει σε χονδρική νερό στην Αρτέμιδα, αλλά το πρόβλημα εμφανίζεται από τους αγωγούς του δήμου και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Οι αγωγοί είναι πάρα πολύ παλιοί και τρύπιοι, με αποτέλεσμα να εισχωρεί στο νερό κάθε λογής ρύπος. Τα βαριά μέταλλα έχουν κάνει διάτρητο το δίκτυο, με αποτέλεσμα να περνάει στο ποτήρι του καταναλωτή ένα επικίνδυνο κοκτέιλ ρύπων».
Ο κεντρικός αγωγός ξεκινάει από τον Μαραθώνα. Οταν ο αγωγός της ΕΥΔΑΠ φτάσει στη Λούτσα, τότε μοιράζεται στην περιοχή από το δίκτυο που διαθέτει ο δήμος. Το νερό μοιράζεται στους δημότες, ενώ κάποια ποσότητα πηγαίνει στις δεξαμενές που είναι στα μεγαλύτερα υψώματα. Επισκεφθήκαμε μία από τις δεξαμενές που βρίσκεται στα σύνορα Βραυρώνας και Λούτσας. Η εικόνα που αντικρίσαμε θύμιζε εγκαταλειμμένο τοπίο. Η δεξαμενή παρουσιάζει άθλια κατάσταση, καθώς έχει σκουριάσει από πάνω μέχρι κάτω... ενώ σε δύο σημεία υπήρχε μεγάλη διαρροή.
ΤΙ ΕΔΕΙΞΑΝ ΟΙ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ
Ποσότητες εξασθενούς χρωμίου Cr (VI) και αυξημένες συγκεντρώσεις υπολειμματικού χλωρίου Cl έδειξαν οι αναλύσεις στο πιστοποιημένο εργαστήριο του ΠΑΚΟΕ ότι περιέχει το νερό στα σχολεία της Λούτσας. Αντίθετα, εντός των φυσιολογικών ορίων κινείται το pH (μέτρο οξύτητας του νερού).
3,56-6,14 μg/l: Σύμφωνα με τις μετρήσεις του ΠΑΚΟΕ, το οποίο επισημαίνει ότι το όριο για το εξασθενές χρώμιο είναι μηδέν, ο τοξικός ρύπος ανιχνεύθηκε στα εξής σχολεία:
0,25 μg/l : Σε όλα τα σχολεία παρατηρείται υπερχλωρίωση του νερού κατά 0,25mg/l, εκτός από το ενιαίο λύκειο στο οποίο το χλώριο είναι 0,10. Το όριο είναι 0.08mg/l.
0,2 μg/l: Είναι το όριο για το εξασθενές χρώμιο στο πόσιμο νερό που έχει εισάγει η πολιτεία της Καλιφόρνια στις ΗΠΑ.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει θέσει ακόμα κανένα όριο για τον συγκεκριμένο ρύπο.
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου