Η μπάλα αυτή ζύγιζε 4,5 κιλά και αποτελεί ενδεχομένως ένα θανάσιμο αποτέλεσμα της ψυχικής ασθένειας γνωστής ως trichotillomania, μία ασθένεια κατά την οποία ο ασθενής τραβάει βίαια τα μαλλιά του και σε ορισμένες περιπτώσεις τα τρώει. Αν και δεν είναι ιδιαιτέρως γνωστή περίπτωση, οι γιατροί λένε ότι επηρεάζει περίπου το 1% των Αμερικανών.
«Είναι ένα ασυνήθιστο περιστατικό, αλλά αποτελεί μπορεί να αποδειχτεί θανάσιμο, αν φτάσεις σε αυτό το σημείο», αναφέρει ο δρ. Μάρτιν Φράνκλιν, καθηγητής κλινικής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.
Η ασθένεια αυτή συνήθως κάνει... την εμφάνισή της στα πρώτα παιδικά χρόνια, ακόμα και στους πρώτους 18 μήνες, αλλά κυρίως γίνεται αισθητή μετά τα 10. Πολλές φορές οι ασθενείς, εκτός από αυτή τη συμπεριφορά εμφανίζουν και άλλες συνήθειες, όπως το μάσημα των νυχιών και του εσωτερικού των μάγουλων.
Αν και η ασθένεια αυτή δεν είναι θανάσιμη, αν εξαιρέσουμε σπάνιες περιπτώσεις όπως αυτή του 11χρονου κοριτσιού από την Ινδία, οι επιπτώσεις βρίσκονται κυρίως στο κοινωνικό επίπεδο που σχετίζεται με την εμφάνιση του τριχωτού της κεφαλής των ασθενών.
Η Κριστίνα Πίρσον, ίδρυσε στις HΠΑ ένα κέντρο ερευνών για αυτή την ασθένεια, έχοντας προηγουμένως ζήσει η ίδια για 20 χρόνια τον εφιάλτη αυτό. «Όταν βρίσκεσαι σε αυτήν την κατάσταση δεν μπορείς να αντιληφθείς γιατί το κάνεις και γιατί δεν μπορείς να σταματήσεις. Απλά δεν έχει καμμία λογική. Θυμάμαι που έδεν ακόμη και τα χέρια μου για να μην το κάνω», αναφέρει μεταξύ άλλων.
Ακραίες περιπτώσεις σαν αυτή του 11χρονου κοριτσιού μπορεί να μην είναι συχνές μεταξύ των ασθενών, παρόλα αυτά εμφανίζονται κάθε λίγα χρόνια παρόμοια περιστατικά. Ο χειρούργος Σρι Κομαντούρι από το νοσοκομείο Rush του Σικάγο αναφέρει: «Πολλοί άνθρωποι καταπίνουν περίεργα αντικείμενα όπως κέρματα, αλλά η μάζα τους δεν τους επιτρέπει να συσσωρευτούν στο στομάχι. Αντιθέτως οι τρίχες έχουν μηδαμινό βάρος και τείνουν να ενώνονται».
Ο χειρούργος πρόσθεσε ότι η αφαίρεση των τριχών ενδέχεται να γίνει και χωρίς επέμβαση, όπως με το να πιέζονται προς τα έξω κατά τη διάρκεια της ενδοσκόπησης. «Σε δέκα χρόνια έχω δει πέντε τέτοιες περιπτώσεις. Συνήθως η μάζα αυτή των τριχών ανακαλύπτεται όταν άλλα προβλήματα αναγκάζουν τους γιατρούς να εξετάσουν το στομάχι», είπε.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οι επιπτώσεις της ασθένειας είναι ψυχολογικές. Οι ασθενείς ντρέπονται για τη συμπεριφορά τους και φτάνουν πολλές φορές στην κατάθληψη. Ακόμα και έτσι όμως οι ασθενείς είναι διστακτικοί να ζητήσουν βοήθεια.
Ο δρ. Μάρτιν Φράνκλιν θεωρεί ότι οι γονείς παρατηρώντας την κατάσταση στο τριχωτό της κεφαλής των παιδιών μπορούν να επέμβουν έγκαιρα βοηθώντας τα παιδιά. Αναγνωρίζει όμως ότι είναι δύσκολο να συνεννοηθείς με το παιδί λόγω της ασταθούς ψυχολογικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται εκείνη τη στιγμή.
Οι γιατροί λένε ότι περισσότερη προβολή από τα ΜΜΕ του προβλήματος θα βοηθούσε πολύ. «Δεν πρέπει να υπάρχει καθόλου ντροπή. Είναι μία συνήθης αλλά και αντιμετωπίσιμη ασθένεια», αναφέρει ο δρ. Φράνκλιν.
e-tipos
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου