Καλώς ήρθατε

Κτηματολόγιο


Ο κύριος Κώστας περίμενε να έρθει η σειρά του. Είχε συμπληρώσει το έγγραφο για το Κτηματολόγιο, είχε μαζέψει και όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και περίμενε να έρθει η σειρά του. Ντροπαλός εκ φύσεως ο κύριος Κ., συνεσταλμένος. Αλλά κύριος, με το Κ κεφαλαίο. Κύριος μια ζωή ο Κώστας, Κύριος 65 ολόκληρα χρόνια.

«Αυτό έχετε μόνο να δηλώσετε;», τον ρώτησε η υπάλληλος. Ναι, αυτό μόνο είχε να δηλώσει ο κύριος Κ., πέντε τετραγωνικά μέτρα οικόπεδο στην Ευρυτανία. Η υπάλληλος τον κοίταξε σαν να του λέει «μα καλά άνθρωπε μου, για πέντε τετραγωνικά μέτρα ήρθες και στήθηκες τόση ώρα;». Σαν να την άκουσε να το λέει ο κύριος Κώστας κι’ ας μην το είπε η υπάλληλος. Έπρεπε να της απαντήσει.

«Έχει και ένα δέντρο μέσα», ψέλλισε ο κύριος Κώστας.

«Παρακαλώ;», είπε η υπάλληλος. «Δεν σας άκουσα»

«Έχει και ένα δέντρο μέσα. Το οικόπεδο. Έχει μέσα κι’ ένα δέντρο!», επανέλαβε πιο δυνατά ο κύριος Κώστας.

«Α, δεν μας αφορά αυτό κύριε», είπε η κοπέλα.

«Μα πώς. Είναι πολύ ωραίο δέντρο. Το ξέρω χρόνια, μικρός ανέβαινα πάνω σ’ αυτό το δέντρο, είχα πέσει και μια φορά και χτύπησα το κεφάλι μου, φτηνά τη γλίτωσα είχε πει στη μάνα μου ο γιατρός. Είναι πολύ ωραίο δέντρο. Να έρθετε να το δείτε», πήρε φόρα ο κύριος Κώστας και φούσκωνε και κοκκίνιζε και φώναζε όλο και πιο πολύ, τόσο πολύ που τον άκουγαν κι’ άλλοι μέσα στη μεγάλη αίθουσα. «Τι κοιτάτε; Πολύ ωραίο δέντρο σας λέω. Να έρθετε να το δείτε. Όλοι σας. Είστε όλοι καλεσμένοι να δείτε το δέντρο μου κι’ αν έχετε δει πιο ωραίο δέντρο στη ζωή σας εγώ να...εγώ...να»

«Σωπάστε κύριε. Καταλαβαίνω», είπε η υπάλληλος. «Ορίστε, θα συμπληρώσω εδώ ότι στο οικόπεδό σας υπάρχει και ένα δέντρο».

«Πολύ ωραίο δέντρο, όχι απλά δέντρο», είπε ο κύριος Κώστας και η φωνή του ράγισε. Δάκρυσε.

«Πο-λύ ω-ραί-ο δέ-ντρο. Ορίστε. Αυτό ακριβώς έγραψα», είπε η κοπέλα και του έδειξε το έγγραφο. «Είστε έτοιμος, μπορείτε να πηγαίνετε»

«Ωραία», είπε ο κύριος Κώστας. «Σας ευχαριστώ πολύ» και έφυγε για να πάει στη στάση του λεωφορείου.

Ο κύριος Κώστας περίμενε ένα μισάωρο το λεωφορείο για τα Πατήσια. Όταν ήρθε, δεν ανέβηκε. Ήθελε να περιμένει το επόμενο και όσο το περίμενε να συνεχίσει να σκέφτεται. Να σκέφτεται το οικόπεδό του, το πολύ ωραίο δέντρο του, τα φύλλα του, τον κορμό του. Τις ρίζες του, τη ζωή του ολόκληρη.

Γιώργος Πασχαλίδης

πηγή: zougla

0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:

Related Posts with Thumbnails