Οι άπιστοι ψηφοφόροι...

Δεν πείθονται με τίποτα! Τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας δεν μπορούν να πείσουν ούτε καν τους κομματικούς τους στρατούς. Είναι η χειρότερη εμφάνισή τους σε εκλογές μετά από τον πόλεμο. Η αξιοπιστία τους είναι στο ναδίρ. Κι όμως! Σε αυτή την υποτιθέμενη χαμένη αξιοπιστία περιμένουμε να στηριχτούμε για να περάσουμε στην επόμενη ημέρα...

Πως είναι δυνατόν να περιμένει κανείς ότι η έξοδος της χώρας από την κρίση θα συντελεστεί με τα δύο αυτά κόμματα, όταν δεν είναι σε θέση να βγάλουν ούτε καν τον εαυτό τους από την μεγαλύτερη κρίση αξιοπιστίας που απειλεί αυτή ακόμη την επιβίωσή τους;

Οι ψηφοφόροι είναι άπιστοι. Κι όσο αμφισβητούν την ικανότητα των ανικάνων να επιτελέσουν έργο, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος του ατυχήματος. Κι όμως! Δεν μπορεί κανείς αυτή την στιγμή να μετρήσει τι είναι το... πλέον επικίνδυνο: Ένα ατύχημα με τα δύο μεγάλα κόμματα να βλέπουν την δύναμή τους να συρρικνώνεται σε απίστευτα χαμηλά επίπεδα ή με τα δύο κόμματα να κερδίζουν μία εμπιστοσύνη που δεν την αξίζουν; Ή καλύτερα με το να κλέβουν την εμπιστοσύνη του κόσμου απειλώντας τον με την έξοδο από την Ευρώπη;

Δίχως αμφιβολία θα είναι η πιο περίεργη εκλογική αναμέτρηση που έχουμε ποτέ παρακολουθήσει. Είναι η πρώτη φορά που οι ψηφοφόροι έχουν τόσο μεγάλη δύναμη στα χέρια τους. Επειδή ακριβώς κινούνται έξω από τις καθιερωμένες γραμμές. Επειδή δεν υπάρχουν καν γραμμές...

Τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν κατά καιρούς ανακαλύψει διάφορους τρόπους για να εγκλωβίσουν το εκλογικό σώμα σε ψευτοδιλήμματα. Αυτό πλέον δεν είναι δυνατόν. Και το αστείο είναι πως τώρα υπάρχει πραγματικό δίλημμα. Είναι η γνωστή ιστορία του τσοπάνη και του λύκου. Αλλά υπάρχει και ένας πρόσθετος λόγος που δεν πείθουν. Το γεγονός ότι αντικειμενικά δεν έχουν την λύση που υποτίθεται ότι κρύβουν κάτω από τα λοιπά χειρόγραφά τους. Με άλλα λόγια, λένε ψέματα για άλλη μία φορά κι αυτό είναι εύκολα αντιληπτό απ’ όλους...

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η Ευρώπη μπορεί και να ταρακουνηθεί από τα όσα συμβούν στις εκλογές στην Ελλάδα και στην Γαλλία. Για το δεύτερο, μπορεί και να συμβαίνει. Για το πρώτο, αμφιβάλλω σοβαρά. Το τι θα συμβεί στην Ελλάδα αφορά αποκλειστικά και μόνο εμάς. Οι άλλοι μας έχουν ξεγράψει εδώ και καιρό.

Θα μπορέσουμε άραγε να αντιμετωπίσουμε ως λαός την κατάσταση με ωριμότητα και σύνεση; Κατά πάσα πιθανότητα έτσι θα συμβεί. Ο κόσμος είναι άπιστος και μάλιστα δικαιολογημένα, αλλά όχι και ηλίθιος. Η ωριμότητα δεν σημαίνει ότι πρέπει να στείλουμε τα δύο μεγάλα κόμματα στο 70% ή ότι πρέπει από την άλλη να τα βυθίσουμε στην απόλυτη ανυπαρξία. Σημαίνει ότι με βάση τις συνθήκες που επικρατούν, το εκλογικό σώμα θα πρέπει να βρει την χρυσή τομή. Και θα το κάνει...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital