«Τρομοκρατική οργάνωση» συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ

Τα κόμματα της διακυβέρνησης διανύουν το έσχατο στάδιο του αυτο-εξευτελισμού τους. Η παραδοσιακή στρατηγική του ψεύδους και της εξαπάτησης αντικαταστάθηκε εδώ και δύο χρόνια από τους εκβιασμούς, τα διλήμματα, τον εκφοβισμό των πολιτών. Στην τελική αυτή φάση φαίνεται να καταρρίπτονται ακόμα και τα τελευταία προσχήματα...

Τώρα, πριν ακόμα προκηρυχθούν οι εκλογές, οι ξένοι προστάτες-δυνάστες μας καθορίζουν τη σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης, και μάλιστα υποδεικνύουν -ή καλύτερα επιβάλλουν- το πλαίσιο της ιδεολογικο-πολιτικής αντιπαράθεσης, η οποία θα... προσλάβει ένα πρωτοφανές κλίμα πόλωσης, ανάλογο με εκείνο της πρώτης μετεμφυλιακής περιόδου. Καμιά αντίδραση δεν υπήρξε στις υποδείξεις - εντολές του Ζ. Κλ. Γιούνκερ από τους αρχηγούς των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου... Δεν πρόκειται για τον γνωστό «πολιτικό παχυδερμισμό», αλλά για την πλήρη υιοθέτηση των εντολών του Ζ. Κλ. Γιούνκερ, του Σόιμπλε και των άλλων «αφεντικών» από τους «ηγέτες» που φιλοδοξούν αύριο να μας «κυβερνήσουν».

Το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο να υιοθετεί τη στρατηγική συγκυβέρνησης με τη ΝΔ. Με περίσσιο κυνισμό ο Ε. Βενιζέλος, από το βήμα της Βουλής, χαιρέτισε την εθελούσια προσχώρηση του Α. Σαμαρά στο μνημονιακό στρατόπεδο, τονίζοντάς του ότι με τον τρόπο αυτό νομιμοποίησε την πολιτική και τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ.

Η ΝΔ αποτελεί τη γέφυρα σωτηρίας για την επιβίωση του μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ και της ηγετικής του ελίτ, αποβαίνει το πολιτικό «πλυντήριο» των εγκληματικών επιλογών που οδήγησαν στη διάλυση της κοινωνίας και στον εθνικό ευτελισμό. Όρος ύπαρξης και αναπαραγωγής του ΠΑΣΟΚ είναι η κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ.

Από την άλλη πλευρά, όρος ύπαρξης της ΝΔ, όρος πρωθυπουργοποίησης του Α. Σαμαρά θεωρήθηκαν από τον ίδιο και τους επιτελείς του η πλήρης υποταγή και ενσωμάτωση στις στρατηγικές του Μνημονίου, στις επιταγές των δανειστών μας. Οι δανειστές μας, βεβαίως, επιθυμούν να προκύψει από τις εκλογές μια πλήρως χειραγωγούμενη κυβέρνηση, της οποίας ΘΑ ΚΑΘΟΡΙΣΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, στα κρίσιμα -τουλάχιστον- υπουργεία.

Η συνεργασία και συνύπαρξη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προκύπτει ως αναγκαία συνθήκη για τον Α. Σαμαρά, έστω κι αν αυτός προσχηματικά την απορρίπτει, επιχειρώντας να συσπειρώσει δυνάμεις από όμορους κομματικούς χώρους... Γι' αυτό και στην πράξη το πολιτικό του λεξιλόγιο έχει υπερακοντίσει ακόμα και το μνημονιακό παραλήρημα του δίδυμου Λοβέρδου - Βενιζέλου.

Όμως, παρά τον κυβερνητικό, πολιτικό «γάμο» ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ακόμα κι αν το άθροισμα των βουλευτικών τους εδρών υπερβεί τον αριθμό των 151, η σχεδιαζόμενη μνημονιακή επιχείρηση παραμένει έωλη και μετέωρη...

Είναι προφανές ότι με τις πλέον ευνοϊκές συνθήκες, το «δίδυμο» ΠΑΣΟΚ - ΝΔ δεν συγκεντρώνει παρά το 25-30% επί του συνολικού εκλογικού σώματος...

Εάν, μάλιστα, λάβουμε υπόψη μας ότι ποσοστό της τάξης του 50% αρνείται να συμμετάσχει καν στις σφυγμομετρήσεις, τότε η «κυβερνητική συνεργατική» ΠΑΣΟΚ - ΝΔ μπορεί να έχει απέναντί της ποσοστό άνω του 75% του πραγματικού εκλογικού σώματος...

Γι' αυτό τέθηκε σε ενέργεια η επιχείρηση απονομιμοποίησης και απαξίωσης των κομμάτων της Αριστεράς και γενικότερα κάθε αντιμνημονιακής στάσης και αντίληψης. Ήδη ο Α. Σαμαράς, υιοθετώντας αυτοστιγμεί τις εντολές του Ζ. Κλ. Γιούνκερ, χάραξε τις νέες «διαχωριστικές γραμμές» μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών, μεταξύ Ευρωπαίων και απομονωτιστών, μεταξύ εραστών του ευρώ και αρρωστημένων νοσταλγών της δραχμής... Στόχος του, η αποτροπή διαρροών των (πάλαι ποτέ) οπαδών της ΝΔ προς τους σχηματισμούς της Αριστεράς και παράλληλα η τρομοκράτηση των μεσαίων στρωμάτων, ώστε αυτά να προσέλθουν πειθήνια στο μνημονιακό - κομματικό «μαντρί»...

Το δίδυμο Ε. Βενιζέλου - Α. Σαμαρά, που επιδίδονται ήδη σε ένα άθλιο πολιτικό στριπτίζ, προκειμένου να πάρουν την έγκριση των δανειστών και του 4ου Ράιχ για να συγκυβερνήσουν, διαπράττουν ένα σοβαρό λάθος:

Αντίπαλός τους δεν είναι τα ποσοστά των κομμάτων της Αριστεράς, αλλά η καθολική οργή και αντίδραση της συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Με εκβιαστικά - τρομοκρατικά διλήμματα και με εμφυλιοπολεμικού χαρακτήρα προπαγάνδα δεν πρόκειται να εκφοβίσουν και να υποτάξουν έναν ολόκληρο λαό, που δεν έχει να χάσει παρά «τις αλυσίδες του Μνημονίου» που οι ίδιοι του φόρεσαν...

Η Ιστορία δεν προκατασκευάζεται, ούτε μια ολόκληρη κοινωνία μπορεί με απειλές, τρομοκρατία και εκβιασμούς να μπει στο «καλούπι» και να απολέσει τη βούληση και την αξιοπρέπειά της.

Στην πραγματικότητα είναι οι ίδιοι οι «συνέταιροι» του δικομματισμού τρομοκρατημένοι από τον φόβο των εκλογών, καθώς η λαϊκή αντίδραση και η καταδικαστική γι' αυτούς εκδήλωση της λαϊκής βούλησης μπορούν -και πρέπει- να σαρώσουν τα σχέδιά τους.
γράφει ο Μενέλαος Γκίβαλος

από το Παρόν