Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μα γιατί διαβάσαμε ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ στο “Έθνος” με τίτλο «τα τάγματα ασφαλείας» ξανάρχονται. Το θέμα αναφέρεται σε ομάδες πολυτοφυλάκων οι οποίοι σύμφωνα με το ρεπορτάζ είναι «οργανωμένες ομάδες που ρέπουν προς την ακροδεξιά στρατολογούν πολίτες και τους εκπαιδεύουν. Επίσης, όπως γράφει το δημοσίευμα έχουν εθνικιστικό λόγο και κάνουν ασκήσεις με όπλα κι όχι μόνο ώστε να... είναι έτοιμοι στην κρίσιμη ώρα. Λένε μάλιστα μέσω των ιστοσελίδων που χρησιμοποιούν ότι μπορούν να βοηθήσουν το κράτος όταν υπάρξει εξέγερση κ.λπ. θυμίζοντας τάγματα εφόδου παλαιότερων εποχών.
Δεν έχει κανένα νόημα να κάνουμε ανάλυση για το αν υπάρχουν αυτά τα τάγματα ή τι και ποιους εξυπηρετούν. Αυτό το αφήνουμε στην κρίση του κάθε αναγνώστη. Όμως δεν έχουμε παρά να παρατηρήσουμε τα εξής:
- Μόλις την Κυριακή δημοσιοποιήθηκαν τα στοιχεία για την εγκληματικότητα, τα διαβάσαμε όλοι και πάθαμε σοκ. Όταν λοιπόν γίνονται 11 ληστείες, κλοπές και διαρρήξεις κάθε μία ώρα που περνά και συνολικά σε ένα χρόνο έχουν ξεπεράσει τις 100.000 τότε τι είναι τελικά χειρότερο; Η κοινωνία που βρίσκεται στα νύχια του εγκλήματος ή κάποιες φήμες για αυτό-οργάνωση πολιτών;
- Όταν κάθε δύο ημέρες σκοτώνεται ένας άνθρωπος από εγκληματική ενέργεια, με βασική αιτία κυρίως τη ληστεία, πώς ο κάθε πολίτης θα υπερασπιστεί τη ζωή του;
- Όταν εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες περνούν τα σύνορα χωρίς κανέναν να τους εμποδίζει και πεινασμένοι, ρακένδυτοι, χωρίς καμιά βοήθεια κυκλοφορούν ελεύθεροι είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει αύξηση της εγκληματικότητας.
Το ελληνικό κράτος δυστυχώς είναι αλλού. Κι ενώ βάσει του Συντάγματος στόχος της πολιτείας είναι η προστασία του πολίτη, βλέπουμε ότι τα τελευταία χρόνια ο λαός είναι απροστάτευτος. Όταν η Αστυνομία είναι διαλυμένη, όταν το υπουργείο είναι κατ’ευφημισμόν υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, όταν τα σύνορα της χώρας είναι ξέφραγο αμπέλι κι όταν όλες οι πολιτικές που ακολουθούνται δεν έχουν κανένα σχεδιασμό, είναι σίγουρο ότι η κοινωνία θα στραφεί στα άκρα.
Η έλλειψη του κράτους φέρνει τις ακρότητες, τα τάγματα ασφαλείας και την οργάνωση ομάδων που δεν έχουν ευκρινείς στόχους.
Στο κάτω – κάτω της γραφής, πώς θα αμυνθεί ο πολίτης ο οποίος βρίσκεται στο έλεος των εγκληματιών; Το ένστικτο της επιβίωσης του καθενός και η ευθύνη να προστατέψει την οικογένειά του είναι πάνω από όλα και πολλές φορές θολώνει το μυαλό.
Όταν ο πολίτης ακούει ότι η Αστυνομία είναι διαλυμένη, δεν έχει βενζίνη να βάλει σε περιπολικά και μοτοσικλέτες, δεν έχει άντρες να βγάλει στους δρόμους, κι όταν αυτοί οι άντρες ρισκάρουν τη ζωή τους για 600 ευρώ, σίγουρα δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής.
Κι όταν ακούει τον εθνικό μας αστυνομικό… Μ. Χρυσοχοΐδη να λέει ότι μπορεί να βγάλει από αύριο 200 αστυνομικούς στους δρόμους, τότε αντιλαμβάνεται ότι κάποιοι τον κοροϊδεύουν. Που τους βρήκες δηλαδή ο Χρυσοχοΐδη και τους έβγαλε στο δρόμο; Άρα υπήρχαν απλά κάποιοι του είχαν στα γραφεία καθώς έκαναν τα ρουσφέτια τους στις πλάτες του κόσμου, κι ενώ η εγκληματικότητα θερίζει.
Όσο λοιπόν δεν υπάρχει οργανωμένο κράτος σ’ ένα τόσο κρίσιμο τομέα όπως αυτός της ασφάλειας, οι ακρότητες και θα ακούγονται (είτε για εντυπωσιασμό είτε ως απειλή) και θα υλοποιούνται.
Και οι πολίτες θα αυτο-οργανώνονται και ο Καρατζαφέρης θα ζητά (προς άγρα ψήφων βεβαίως) να πωλούνται τα όπλα στα πανέρια και να πυροβολούμε όποιον μας φαίνεται ύποπτος. Αφού, λοιπόν, οι πολιτικοί μας δεν αντιλαμβάνονται ότι κανένα Μνημόνιο δε μπορεί να μετατρέψει μια κοινωνία σε ζούγκλα, τότε θα λουστούν τα επίχειρα της προδοσίας τους. Κι αν αφήσουν τα άκρα να κάνουν κουμάντο αντικαθιστώντας το κράτος, τότε θα βρεθούν μπροστά σε μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη.
Είπαμε. Η βία φέρνει βία.
γράφει ο Αριστερός Ψάλτης
από το antinews
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου