Το κυνήγι των μαγισσών ενάντια στη λογική

Ενώ μας είχαν κάνει το μυαλό καζάνι, με το ότι κάποιος κακός βουλευτής είχε βγάλει 1 εκατ. ευρώ στο εξωτερικό, ενώ άπαντες περίμεναν αγωνιωδώς ποιο είναι το τρομερό πρόσωπο που αμάρτησε και τόλμησε να βγάλει λεφτά στο εξωτερικό, ενώ τα τηλεοπτικά κανάλια άρμεγαν το θέμα για μια και πλέον εβδομάδα (διότι άλλα προβλήματα δεν έχουμε), τελικά αποκαλύφτηκε ότι ο αμαρτωλός που τόλμησε να βγάλει λεφτά στο εξωτερικό ήταν ο Ισίδωρος Κούβελος, ο σύζυγος της κυρίας Μπακογιάννη.

Αποδείχτηκε όμως ότι το έμβασμα δεν ήταν ευρώ αλλά δολάρια και ότι ήταν προϊόν ρευστοποίησης μετοχών εξωτερικού. Επίσης αποδείχτηκε ότι... λόγω του ότι ελληνική τράπεζα ήταν ο θεματοφύλακας, τα λεφτά αναγκαστικά ήρθαν στην Ελλάδα πριν πάνε Αγγλία (για παράδειγμα, αν από την τράπεζα σας αγοράσετε μετοχές εξωτερικού τότε αυτά τα λεφτά πάνε στο εξωτερικό και όταν πουλήστε, μπαίνουν πάλι στο λογαριασμό σας).

Όταν άρχισε να ξετυλίγεται αυτό το θέμα, ρώτησα τον εαυτό μου, πως είναι δυνατόν ο κύριος Νικολούδης (πρόεδρος της Αρχής καταπολέμησης νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες) να ξεχωρίζει αυτή τη μια συναλλαγή ανάμεσα στις 16.000 παρόμοιες συναλλαγές που έχουν γίνει (16 δισ. ευρώ ακούμε ότι έχουν φύγει στο εξωτερικό);

Η απάντηση είναι ότι η συναλλαγή αυτή δεν εντοπίστηκε κατόπιν έρευνας, αλλά έπειτα από καταγγελία!! Η δε καταγγελία έκανε λόγο ότι η συναλλαγή ήταν προϊόν διαφθοράς!

Και ενώ ο κύριος Νικολούδης είπε στη βουλή από την αρχή ότι η συναλλαγή δεν ήταν παράνομη, για ποιο λόγο δεν έλεγε το όνομα εξ αρχής; Όχι μόνο αυτό, αλλά αφού είδε ότι δεν υπήρχε καμία παρανομία, για ποιο λόγο να το κάνει καν θέμα; Για ποιο λόγο να δημοσιοποιήσει το θέμα εξ αρχής; Είχε άραγε τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη σε αυτόν που έκανε την καταγγελία; Η λογική επιτάσσει ότι δεν θα έπρεπε να είχε κάνει τίποτα.

Μέσα σε όλα αυτά ο πρόεδρος της Γερμανικής βουλής (και με το δίκιο του) έστειλε γραμμα στον πρόεδρο της Ελληνική βουλής, λέγοντας του ότι, δεν μπορεί εμείς να σας δίνουμε λεφτά και εσείς να τα βγάζετε εκτός Ελλάδος.

Αγαπητέ αναγνώστη, δεν κάνω τον συνήγορο της κυρίας Μπακογιάννη, άλλωστε δεν χρειάζεται. Κάνω τον συνήγορο της κοινής λογικής και τίποτα άλλο.

Δεν θα εικάσω αν το όλο θέμα ήταν στημένο για να πλήξει πολιτικά τον οποιονδήποτε. Αυτό δεν είναι δική μου δουλειά. Δική μου δουλειά είναι να κάνω έκκληση για λίγη σοβαρότητα σε αυτή τη χώρα.

Το συμπέρασμα που βγάζω εγώ είναι ότι η ανεπάρκεια τους συστήματος συνεχίζεται σε όλο του το μεγαλείο. Την πολιτική ανεπάρκεια σε επίπεδο αποφάσεων την γνωρίζαμε εδώ και πολλά χρόνια. Τώρα επιβεβαιώθηκε και η ανεπάρκεια σε επίπεδο θεσμών.

Πριν λίγο καιρό έκλεψαν την Εθνική Πινακοθήκη χωρίς κόπο. Στη δε Αρχαία Ολυμπία την έκλεψαν χωρίς καν να προσπαθήσουν. Να τους χάριζαν τα κλοπιμαία, λιγότερο κόπο θα έκαναν οι ληστές.

Όπου και να κοιτάξει κανείς σε αυτή τη χώρα, βλέπει ανθρώπους σε θέσεις που δεν θα έπρεπε, βλέπει άλλους να παίρνουν αποφάσεις για εμάς ενώ δεν θα έπρεπε και ακούει κανείς απίστευτα πράγματα, που ακόμα και ένα μικρο παιδί 5 ετών αντιλαμβάνεται ότι δεν στέκουν.

Έχω βαρεθεί να ακούω και να βλέπω μη λογικά πράγματα. Δεν αντέχω άλλο τη μετριότητα σε αυτή τη χώρα. Δεν αντέχω πια τα καραγκιοζιλίκια και προπάντων, δεν αντέχω να παίρνουν τις αποφάσεις για εμάς άνθρωποι που αποδεδειγμένα είναι αποτυχημένοι, ανεπαρκείς και δεν έχουν έστω και λίγη λογική. Και δεν αντέχω να βγαίνει ο ένας και ο άλλος και να λένε ότι θα πεθάνουμε από τα γενόσημα φάρμακα, όταν το 90% των φάρμακων στην Ελβετία είναι γενόσημα!

Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι το εξής: έχουμε πανούκλα σε προχωρημένο στάδιο, αλλά αντί να παίρνουμε αντιβιοτικά, κυνηγάμε μάγισσες.

Η πλάκα όμως είναι ότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η πανούκλα δεν έχει προέλθει από τις μάγισσες, αλλά εμείς συνεχίζουμε να τις κυνηγάμε, διότι θέλουμε τόσο πολύ να πείσουμε τους άλλους ότι αυτές φταίνε, προτιμώντας να πεθαίνουμε παρά να παραδεχτούμε ότι τελικά δεν φταίνε αυτές.

Το πρόβλημα είναι ότι οι άλλοι ξέρουν ότι δεν φταίνε οι μάγισσες και μας αφήνουν να συνεχίσουμε, γελώντας μαζί μας.
γράφει ο Γιώργος Καισάριος

από το capital