Χαμένος πλούτος...

Ανεξάρτητα από την πορεία των διαπραγματεύσεων για την «εθελοντική» συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο κούρεμα του ελληνικού χρέους, η ουσία για την πραγματική κατάσταση της οικονομίας της χώρας μας συμπυκνώνεται σε μία φράση που χρησιμοποιεί η Τρόικα στην τελευταία έκθεση αξιολόγησής της: «η μείωση του ΑΕΠ στην Ελλάδα τείνει να λάβει μόνιμα χαρακτηριστικά». Νομίζω ότι όποιος θέλει να καταλάβει «που πάει το πράγμα», καλά θα κάνει να επαναλαμβάνει την παραπάνω φράση 10 φορές τη μέρα, καθώς δεν είναι εύκολο να τη χωνέψει κανείς.

Η αλήθεια είναι όμως ότι τα 250 δισεκατομμύρια ετήσιας παραγωγής πλούτου θα... πρέπει να τα ξεχάσουμε. Καθώς δανεικά δεν θα υπάρχουν για πολλά ακόμη χρόνια, μετά το χουνέρι που έφαγαν οι ιδιώτες πιστωτές μας και αφού η Τρόικα μας δίνει ίσα-ίσα όσα χρειάζονται για να μένουμε στη ζωή με μηχανική υποστήριξη, το ΑΕΠ μας στο εξής θα κινείται στις πραγματικές του διαστάσεις. Και οι διαστάσεις αυτές θα είναι περίπου 200 δισεκατομμύρια ή και λιγότερα (ίσως αρκετά λιγότερο).

Όλα τα υπόλοιπα ήταν αέρας, μια φούσκα που μεγάλωνε με δανεικά. Και τώρα έσκασε. Παρ'τε για παράδειγμα τα ΜΜ"Ε", που απεργούσαν χθες και προχθές. Χιλιάδες άνθρωποι δούλευαν επί χρόνια σε πιεστήρια, εφημερίδες και κανάλια, πληρώνονταν μισθούς και τροφοδοτούσαν την ιδιωτική κατανάλωση. Όμως όλο το οικοδόμημα ήταν αέρας, διότι φυσικά μία χώρα 11 εκατομμυρίων κατοίκων δεν μπορεί να συντηρήσει 20 εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας, άλλες τόσες αθλητικές, κάμποσες οικονομικές και 10 κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας.

Οι μισθοί πληρώνονταν όχι από τους ελάχιστους αναγνώστες (εξάλλου οι Έλληνες διαβάζουν, σύμφωνα με τα στατιστικά, λιγότερο και από κάποιες χώρες της Αφρικής με 90% αναλφαβητισμό), αλλά με δανεικά: Δανεικά από τράπεζες και δανεικά από τους ξένους, μέσω της κρατικής διαφήμισης (το ελληνικό δημόσιο έδινε τεράστια ποσά σε διαφήμιση τα οποία δεν τα είχε, τα δανειζόταν). Τώρα που τα δάνεια έσκασαν και δεν δίνονται άλλα, τώρα που η φούσκα έσκασε, χιλιάδες άνθρωποι έμειναν χωρίς δουλειά, οι διαφημιστικές παραπαίουν, οι Όμιλοι επίσης. Ο πλούτος που βασιζόταν στον «αέρα» των δανεικών εξανεμίζεται. Και, είτε φύγει η Τρόικα, είτε μείνει, δεν πρόκειται ποτέ να επανέλθουμε στην πρότερη κατάσταση.

Ανάλογες φούσκες που βασιζόταν στα δανεικά που τροφοδοτούσαν την ιδιωτική κατανάλωση είχαμε και σε πολλούς άλλους κλάδους της οικονομίας μας. Εξ ου και το ΑΕΠ έχει πάρει την κατηφόρα και δεν σταματάει.

Η πορεία θα μπορέσει να αναστραφεί μόνο αν η χώρα αποκτήσει παραγωγική βάση, ώστε να μπορεί να εξάγει ανταγωνιστικά προϊόντα στο εξωτερικό. Μέχρι να γίνει αυτό, θα ζούμε με λιγότερα, όχι με 27.000 ευρώ κατά κεφαλή εισόδημα, αλλά με 17.000 και ακόμη λιγότερα. Εκεί είμαστε, τόσα παράγουμε, ας το πάρουμε απόφαση...
γράφει ο Νικηφόρος Μαλεβίτης

από το reporter