Η Ελλάδα γιορτάζει τις νίκες της ηττημένη

Η δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα από ψυχολογικής πλευράς και όσον αφορά στο ηθικό του λαού καθιστά ουσιαστικά άνευ σημασίας τις αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών, που, εντελώς απομυθοποιημένοι στα μάτια της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, επιδίδονται σε οικονομικού περιεχομένου παζάρια, την ώρα που το πρόβλημα είναι βαθιά πολιτικό και οδηγεί στην διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η απώλεια του ηθικού και το γεγονός ότι... οι Έλληνες γιορτάζουν αυτές τις μέρες ηττημένοι τις νίκες τους κατά το Έπος του 1940, είναι το σοβαρότερο πρόβλημα, η πιο μεγάλη πληγή της χώρας, που δύσκολα θα επουλωθεί.

Ήταν από την αρχή βέβαιο – μόνο η ελληνική πολιτική τάξη δεν εννοεί να το καταλάβει – ότι ο ελληνικός λαός, κινούμενος μεταξύ εξουθένωσης και οργής, αν και προπαγανδιστικά καταβλήθηκε προσπάθεια να δοθεί έμφαση στο χθεσινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στην ουσία έχει χάσει εντελώς την ελπίδα του και δεν αισθάνεται ότι μπορεί να στηριχθεί κάπου για έξοδο από την άβυσσο.

Η εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει η Ευρώπη, με μεγάλες χώρες, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Βρετανία να έχουν βγάλει τα μαχαίρια επιβάλλεται της εικόνας σύγκρουσης με τους τραπεζίτες που θέλησαν χθες να εμφανίσουν ως κυρίαρχη από την Εσπερία.

Η χθεσινή νύχτα τρόμου, κατά την οποία οι πολιτικοί έκαναν οι ίδιοι διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές της Ελλάδας, προσπαθώντας να επιβάλουν τις απόψεις τους στους τραπεζίτες, προκειμένου να αποδεχθούν «κούρεμα» άνω του 50%, εμφανίστηκε ως μπρα-ντε-φερ μεταξύ της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας, αλλά στην ουσία ενίσχυσε την εικόνα διάλυσης και δυσαρμονίας σε όλα τα επίπεδα.

Η κ. Μέρκελ, μιλώντας στην γερμανικής Βουλή προκειμένου να αποσπάσει την έγκρισή της για την ενίσχυση του EFSF, δήλωσε πως στόχος είναι να μειωθεί ως το 2020 το έλλειμμα της Ελλάδας από 160% του ΑΕΠ που είναι σήμερα στο 120%.

Κάτι που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο, είναι ότι οι πιστώτριες τράπεζες ζητούσαν εγγυήσεις προκειμένου να αποδεχθούν μια τόσο γενναία απομείωση του ελληνικού χρέους – αποτέλεσμα και αυτό των «σπουδαίων» αποφάσεων της 21ης Ιουλίου, που καταργήθηκαν πριν καν ξεκινήσει η εφαρμογή τους.

Άλλη μια «μεγάλη επιτυχία» της ελληνικής κυβέρνησης, τότε που πανηγύριζε, με το υπουργικό συμβούλιο να χειροκροτεί.

Όπως και να έχει το πράγμα, η χώρα βρίσκεται τόσο κοντά στην κοινωνική έκρηξη, που αυτό και μόνο θα ήταν αρκετό για να δώσουν οι Ευρωπαίοι λύσεις που δεν θα οδηγήσουν στην απόλυτη καταστροφή.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, μικρή σημασία έχει αν θα υπάρξει μικρή ή μεγάλη εποπτεία εκ μέρους της Κομισιόν, όπως ζήτησε χθες η κ. Μέρκελ, ή αν τελικά ο Χορστ Ράιχενμπαχ προσφέρει απλώς τεχνοκρατική βοήθεια ή είναι ένας «γκαουλάιτερ από το παρελθόν».

Ο ίδιος, κατά την χθεσινή συνέντευξη Τύπου, απέρριψε οποιαδήποτε σύνδεση με το παρελθόν.

Και σωστά. Μετά την αποχώρηση των Γερμανών, στη χώρα ανέλαβαν άλλοι γκαουλάιτερ…

Πολύ περισσότερο που ο πρωθυπουργός, παρά την… αγωνία, δεν άφησε πίσω τη Σοσιαλιστική Διεθνή, την οποία ετοιμάζεται να υποδεχθεί στην Κρήτη!

γράφει η Σοφία Βούλτεψη

από την Ελεύθερη Ζώνη