Κατίνα, σαλαμάκι...

Πολύ κακώς το ξανασκέφτηκαν και πήραν πίσω την αναδρομική ισχύ. Κρίμα και είχα τόσο μεγάλη ανάγκη να ξεμουδιάσω, να αισθανθώ λιγάκι λαρτζ, σαν τον ...παλιό καλό καιρό. Να ξεχυθώ σε ξέφρενο shopping and fucking, όχι από το fucking το κανονικό, αλλά από το άλλο. Εκείνο που σού 'ρχεται μαζί με τον λογαριασμό σαν σφαλιάρα σβουριχτή, σαν κακός κατακέφαλος.

Μα είμαι τώρα εγώ σε ψυχική κατάσταση να περιμένω μέχρι το επόμενο οικονομικό έτος και να φτιάχνω ξανά μανά προϋπολογισμό τρεις το λάδι - τρεις το ξίδι; Από την άλλη, αν... ίσχυε το μέτρο από φέτος κι έμπαιναν στην υποχρεωτική κατανάλωση και οι αποδείξεις των ΔΕΚΟ, τι θα την έκανα την τόση πυρήνα που πήγα και αγόρασα για το μαγκάλι συν το αέριο για την οικιακή γκαζιέρα την τρομπαριστή; Σαν εύπιστο κουτορνίθι που είμαι, είχα πάρει πολύ πατριωτικά το σάλπισμα λιτότητας κι είχα προλάβει να μπαζώσω με παλιές εφημερίδες ακόμη και τον ηλιακό θερμοσίφωνα. Ολόσωμο μπάνιο αυστηρά κάθε Σάββατο και μικρά τοπικά πλυσιματάκια μόνον όταν η συνάφεια είναι αναπόφευκτη.

Γιατί δεν μου το λένε καθαρά, παρά το αφήνουν φλου αρτιστίκ, να μπορέσω κι εγώ να κάνω επιτέλους τα κουμάντα μου; Να αυτοσυγκρατηθώ ή να ξαμοληθώ στα mall, στα εμπορικά και τα κουρεία; Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει στα εργοστάσια μπροστά και στα σκουπίδια πλάι; Να μπερδευτώ με τους εργάτες, να πω τον πόνο μου στις γάτες; Και μη φανταστείτε τίποτα αλανιάρες κεραμιδόγατες, κοκαλιάρες και πιτσιλωτές. Γάτες του Σιάμ θα πάω να αγοράσω άπαξ και ισχύσει ο νόμος. Όχι από τις χύμα, αλλά από τις καλές, τις γούνινες, τις σνομπ, τις καπριτσιόζες. Και σαν τον Βουτσά στη μαυρόασπρη ταινία, θα τις ταΐζω καθημερινά στο στόμα «Κατίνα, σαλαμάκι».
Φτάνει για να σωθεί η χώρα κύριε ή ν' αλλάξω μήπως και αυτοκίνητο;
γράφει η Ρούλα Γεωργακοπούλου

από τα ΝΕΑ