Το άλλοθι που ψάχνουν οι τραπεζίτες δεν υπάρχει στην κοινωνία

Ο ένας μετά τον άλλον βγαίνουν οι Έλληνες τραπεζίτες και εξορκίζουν ένα μεγαλύτερο “κούρεμα” του ελληνικού χρέους.

Μη την αιτιολογία ό,τι κάτι τέτοιο θα οδηγούσε στην κατάρρευση του τραπεζικού μας συστήματος.

Εν μέρει έχουν δίκιο!

Όμως, ποιός ευθύνεται για τη κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα οι τράπεζες μας;

Οι τραπεζίτες είναι αμέτοχοι και άμοιροι ευθυνών;

Που πήγαν τα θηριώδη κέρδη μιας... δεκαετίας;

Θα απολογηθεί κανένας για τα προκλητικά θαλασσοδάνεια σε εκδοτικούς ομίλους;

Yποψιάζομαι ο,τι κατά βάθος εύχονται να έρθει το μεγαλύτερο “κούρεμα” για το οποίο τάχαμου διαμαρτύρονται!

Θα είναι το άλλοθι της αποτυχίας τους!

Δεν θα φταίνε αυτοί, θα φταίει το κράτος!

Δεν αποκλείεται μάλιστα το κράτος να αισθάνεται και υποχρεωμένο, αν τους κρατικοποιήσει!

Χώρια που δεν αποκλείω το ενδεχόμενο ακόμα και να τους αφήσει να διοικούν τις κρατικοποιημένες τράπεζες τους!

Γιατί, δείχνει να ενδιαφέρεται κανένας που οι κρατικοί μας τραπεζίτες οδήγησαν την μετοχή της Εθνικής κάτω από τα 2 ευρώ, του ΤΤ κάτω από τα 50 λεπτά και της ΑΤΕ κάτω από τα 30 λεπτά;

Αλήθεια ο πολυπράγμων, κατά τα άλλα, Κεντρικός μας Τραπεζίτης, τι λέει για όλα αυτά;

Κατά τα άλλα, τώρα που οι παραλήδες αυτής της χώρας αντιλαμβάνονται ότι την μεγαλύτερη σούβλα στην ψησταριά οι Γερμανοί την ετοιμάζουν για αυτούς, είναι ευκαιρία να γίνει σοβαρή συζήτηση για το τι πρέπει να γίνει και η χώρα να μην παράγει ελλείμματα αλλά και να μην ισοπεδωθεί η κοινωνία.

Απαιτείται μια κυβέρνηση ισορροπημένη η οποία και τις συντεχνίες θα βάλει στην θέση τους και όπου πρέπει να γίνουν διορθωτικές κινήσεις αλλά και με την τρόικα να διαπραγματευθεί και να μην έχουμε το φαινόμενο να είμαστε υποχρεωμένοι με εκβιασμούς να εφαρμόζουμε τα πάντα.

Απαιτείται μια νέα κυβέρνηση που θα ισομοιράσει το κόστος της προσαρμογής στα νέα δεδομένα σε όλους.

Τώρα είναι η στιγμή που όλοι αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των καταστάσεων.

Ίσως είναι ο μόνος προεκλογικός αγώνας που θα διεξαχθεί με αλήθειες προς όλους για τις θυσίες που πρέπει να γίνουν και η μοναδική περίπτωση εκλογής νέας κυβέρνησης χωρίς πανηγυρισμούς το βράδυ των εκλογών.
γράφει ο Αris. A

από το antinews