Το άσυλο πέθανε, ζήτω το άσυλο!‏

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση, εν πολλοίς ορθά, αποφάσισε το τέλος του ασύλου που, αφού εκφυλίστηκε με τα χρόνια και έπαψε να υφίσταται ο αρχικός λόγος ύπαρξής του, βρήκε μπροστά του και μια ευρύτατη συναίνεση και τελείωσε. Την ίδια ώρα, λοιπόν, η ίδια κυβέρνηση συζητάει τη δημιουργία ενός άλλου ασύλου. Το ονομάζουνε «ειδικές οικονομικές ζώνες».
«Ειδική οικονομική ζώνη». Ευφημισμός, η ίδια μέθοδος που ονόμασε τη ληστεία «κατοχικό δάνειο» και τη βιομηχανική παραγωγή θανάτου «τελική λύση».

Με πρόσχημα την κατάργηση της...γραφειοκρατίας, οι «ειδικές οικονομικές ζώνες» άσυλο αρχικά οικονομικό, στην πράξη θα προσαρτήσουν ολόκληρες περιοχές της χώρας. Μα αν το πρόβλημα είναι η γραφειοκρατία γιατί δεν την καταργούν για όλους; Γιατί ο ιθαγενής επενδυτής να μην αφεθεί επί ίσοις όροις να επιχειρήσει; Γιατί να πληρώνουν περισσότερους φόρους για τον ελληνικό ήλιο οι Έλληνες από τους Γερμανούς; Αναφέρεται, μάλιστα, σε μία περίπτωση, 200.000 στρέμματα γης, για την παραγωγή ρεύματος με ηλιακή ενέργεια «ειδική οικονομική ζώνη» στην ευαίσθητη ακριτική περιοχή της Θράκης.

Αν μεθαύριο αυτά τα 200.000 στρέμματα που δεν θα εποπτεύονται ή θα εποπτεύονται κατ’ ευφημισμόν «εικονικά» από τα όργανα του ελληνικού κράτους, αφού προσαρτηθούν από τους εταίρους μας τους Γερμανούς, γίνουν το εφαλτήριο για εδαφικές διεκδικήσεις από τους φίλους τους, τους Τούρκους; Φοβούμαι ότι το φέσι που μας επιφυλάσσει το μέλλον με τέτοιο ενδοτισμό και ελαφρότητα, δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά ένα φέσι από δω μέχρι την αιωνιότητα.
γράφει ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος

από το aixmi