Το χρήμα αγοράζει την πολιτική δύναμη

Η πολιτική ισχύς μπορεί να επιβληθεί είτε μέσω του καρότου είτε μέσω του μαστιγίου.

Στην Αγγλία, οι βουλευτές που φοβόντουσαν την δυσφήμιση από τις πανίσχυρες εφημερίδες του Murdoch, ήξεραν πως αν συμπλεύσουν με τις απόψεις και τα συμφέροντά του, θα κέρδιζαν την στήριξή του.

Στην Αμερική, τα μέλη του κογκρέσου αντιλαμβάνονται πολύ καλά πως τα χρήματα της Wall Street και των επιχειρήσεων, μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε υπέρ τους είτε εναντίον τους στη διάρκεια των προεκλογικών εκστρατειών. Παράλληλα, γνωρίζουν πως αν κινηθούν σωστά ως πολιτικοί, θα... τους περιμένουν κάποιες οικονομικά συμφέρουσες θέσεις εργασίας, μόλις αποσυρθούν από τον πολιτικό στίβο.

Τα χρήματα επηρεάζουν πολλούς τομείς ενός κράτους. Στη Βρετανία, ένα μέρος της αστυνομίας μετατράπηκε σε σύμμαχο του Murdoch, προσφέροντας πληροφορίες για τα σημαντικά ζητήματα. Στην Αμερική, οι ανεξάρτητες ρυθμιστικές αρχές, που συστάθηκαν για να προστατεύουν το δημόσιο συμφέρον, κάνουν τα στραβά μάτια στην επικίνδυνη συμπεριφορά, και στηρίζουν τη βιομηχανία.

Σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία, οι κυβερνήσεις (και όχι μόνο οι μοναρχίες και οι δικτατορίες) χρησιμοποιήθηκαν για να συσσωρεύσουν πλούτο οι ηγέτες και οι εκλεκτοί τους. Η τυραννία αυτή, που κάποτε οδήγησε στην αμερικανική επανάσταση εναντίον της βρετανικής εκμετάλλευσης, υπάρχει και σήμερα με άλλη μορφή, και μας τη θυμίζει διαρκώς το αμερικανικό κίνημα του Tea Party.

Το πρόβλημα σήμερα δεν είναι η τυραννία της κυβέρνησης, αλλά η συγκέντρωση του πλούτου και της ισχύος στη Wall Street και στις μεγάλες επιχειρήσεις. Το χρήμα μπορεί και αγοράζει τη πολιτική δύναμη. Η Wall Street επηρεάζει όχι μόνο την οικονομία αλλά και τη κυβερνητική δραστηριότητα. Χάρη στη επιρροή της επί της αμερικανικής κυβέρνησης, οι διάφορες ρυθμιστικές αρχές τυφλώθηκαν, και ο χρηματοπιστωτικός τομέας προχώρησε σε υπερβολές που οδήγησαν στο κραχ του 2008.

Στη συνέχεια, η κυβέρνηση, υπό τις οδηγίες της Wall Street, διέσωσε τις τράπεζες οι οποίες σήμερα παρουσιάζουν κέρδη ρεκόρ, την ώρα που ο αμερικανικός λαός εξαθλιώνεται. Η μεγάλη δύναμη των λομπιστών του τραπεζικού τομέα απέτρεψε τις οποιεσδήποτε οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Οι πολύ μεγάλες για να αποτύχουν τράπεζες, έγιναν σήμερα ακόμη πιο μεγάλες. Ακόμη και το Ανώτατο Δικαστήριο συμμετείχε στα παραπάνω, επιτρέποντας την ανεξέλεγκτη οικονομική βοήθεια της Wall Street στις διάφορες προεκλογικές εκστρατείες των πολιτικών.

Ο δηλωμένος σκοπός των μεγαλύτερων αμερικανικών επιχειρήσεων είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους και η αύξηση της αξίας των μετοχών τους. Και αφού τα 2/3 όλων των μετοχών βρίσκονται στα χέρια του πλουσιότερου 5% της Αμερικής, ο σκοπός είναι να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι, και να αυξάνεται η συγκέντρωση του χρήματος και της εξουσίας στα χέρια των ολίγων.

Και αν χρειάζεται η τεχνολογία και οι θέσεις εργασίας να πηγαίνουν στο εξωτερικό, προκειμένου να αυξηθεί η αξία των μετοχών της, τότε αυτό θα κάνει η οποιαδήποτε επιχείρηση. Και αυτή είναι οικονομική ηγεσία η οποία προσφέρει συμβουλές και καθορίζει τη κυβερνητική πολιτική όσον αφορά στην ανάκαμψη της οικονομίας.

Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από μια συσσώρευση πλούτου άνευ προηγουμένου. Αυτή η εξουσία και ο πλούτος που διαθέτει η Wall Street, χρησιμοποιείται για την ενδυνάμωση των ελίτ. Μετά από το μεγάλο κραχ των 1930ς, η κυβέρνηση των ΗΠΑ προσπάθησε με τη χρήση της νομοθεσίας να περιορίσει κάπως την ισχύ των πλουσίων. Διαχώρισε τον τραπεζικό τομέα σε εμπορικό και επενδυτικό, ασφάλισε τις καταθέσεις, εισήγαγε τη κοινωνική ασφάλιση, και άφησε τον συνδικαλισμό να αναπτυχθεί, ως αντίβαρο στις επιχειρήσεις. Το δημόσιο μάλιστα, έγινε ως ένα βαθμό και ο εργοδότης τελικό αποκούμπι.

Σήμερα όμως, η εξουσία που ο πλούτος ασκεί επί των πολιτικών κομμάτων είναι τόσο μεγάλη, που το κράτος απλά περιορίζεται σε λόγια και δεν περνά στη δράση. Και ακόμη και η όποια περιορισμένη κρατική δραστηριότητα κριτικάρεται ως πολύ μεγάλη, και ως «πολύ κρατισμός».

Έτσι, σήμερα, η απειλή της τυραννίας δεν προέρχεται από κάποια κυβέρνηση, αλλά από τη συγκέντρωση του πλούτου και της δύναμης σε μη κυβερνητικά χέρια. Η απειλή προέρχεται από την επιρροή που ασκούν στη κυβέρνηση οι κατέχοντες τον πλούτο και τη δύναμη.
Του Ralph Gomory

S.A.-Global Research

από το antinews