Η στρατηγική της οικογένειας καταρρέει

Ο κόσμος το έχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Η χώρα βουλιάζει κάθε μέρα όλο και πιο βαθιά στο βούρκο της ανυποληψίας. Όλος ο διεθνής Τύπος δήθεν συνωμοτεί κατά της κυβέρνησης Παπανδρέου. Η αλήθεια, βέβαια, είναι διαφορετική. Όταν ο κ. Παπανδρέου αποφάσισε να συστεγάσει στην κυβέρνησή του όλες τις τάσεις (μαοϊκοί, τροσκιστές, εθνικιστές, κεντρώοι, φιλελεύθεροι) θα έπρεπε να ξέρει ότι τα πράγματα θα έφταναν σε αυτό το σημείο.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ο πρώτος διδάξας. Εκείνος απλά... προήδρευε και όλοι οι άλλοι σκοτωνόντουσαν από κάτω. Το ίδιο επιχείρησε να κάνει και ο Γιώργος Παπανδρέου. Συμμάχησε με όλες τις τάσεις για να έχει στο τέλος την ευχέρεια να πει κι αυτός το «εγώ απλά προήδρευα». Μόνο που η χώρα είχε από την αρχή ανάγκη από ξεκάθαρες λύσεις. Όχι από παιγνίδια μικροπολιτικής. Η δύσκολη κατάσταση της χώρας ανατρέπει στην πράξη την αγαπημένη στρατηγική της οικογένειας Παπανδρέου.

Τώρα τα πράγματα έχουν φτάσει σε ένα εξαιρετικά δύσκολο σημείο. Κι ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να πάρει δύσκολες αποφάσεις και κυρίως να διαλέξει τους συνεργάτες του και κατά συνέπεια να χρεωθεί ο ίδιος καθ’ ολοκληρία την πιθανή αποτυχία ή να πιστωθεί την πιθανή νίκη.

Δεν μπορεί να έχουν δίκιο και η κυρία Κατσέλη και η κυρία Διαμαντοπούλου, για παράδειγμα. Εκπροσωπούν δύο τελείως διαφορετικές αντιλήψεις. Η κυρία Κατσέλη είναι η εκπρόσωπος του παλαιού ΠΑΣΟΚ, του ΠΑΣΟΚ του Καντάφι και του Κάστρο. Η κυρία Διαμαντοπούλου είναι πιο κοντά στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων. Κι έτσι και γιουβέτσι δεν γίνεται. Ή με την μια τάση θα πάμε ή με την άλλη.

Εδώ και μήνες η κυβέρνηση θυμίζει παιδική χαρά, όπου ο ένας υπουργός ρίχνει πέτρες στον άλλον. Έτσι θα προχωρήσουμε; Όχι! Δεν πάει άλλο. Πως θα πείσουμε τις αγορές όταν δεν μπορούμε να πείσουμε ούτε τον εαυτό μας;

Το χειρότερο όλων είναι ότι κάποιοι σκέφτονται και το ενδεχόμενο των εκλογών. Αυτή την ώρα! Δείχνουν να μην έχουν καταλάβει το παραμικρό απ’ όσα συμβαίνουν γύρω τους. Πολύ περισσότερο δεν έχουν καταλάβει ότι οι συνέπειες των πράξεών τους θα εξαφανίσουν τους ίδιους από το προσκήνιο. Όπως κάποτε εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι. Κι αυτό δεν είναι κακό. Το κακό είναι ότι μαζί με αυτούς απειλούν να πάρουν μαζί τους και όλους τους άλλους Έλληνες.
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital