Χωρίς αναστολές (και στην ωμή βία και στο αίμα…)

Ο πρωθυπουργός έχει έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο σκέψης. Τόσο ιδιαίτερο που δυσκολεύεσαι να τον παρακολουθήσεις όσο καλή διάθεση και αν έχεις, και, στις μέρες μας, ελάχιστοι έχουν ακόμη τέτοια... αποθέματα. Η καλή διάθεση πλέον έχει γίνει σαν τις καταθέσεις: είναι λίγες και μέρα με τη μέρα λιγοστεύουν.

Μόλις χθες ο ηγέτης επανέλαβε ότι θα επιμείνει στις «μεγάλες αλλαγές χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος», αλλά πρόσθεσε και ότι «η συντριπτική πλειοψηφία κατανοεί ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές»!

Τώρα τι σόι πολιτικό κόστος υπάρχει για κάποιον που έχει την κατανόηση της... συντριπτικής πλειοψηφίας, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω.

Πάντως, η Διαμαντοπούλου πιάνει τη σκέψη του ηγέτη στον...αέρα. Γι' αυτό, με κάπως παρωχημένο δασκαλίστικο ύφος είναι αλήθεια, επιτιμά «τη Νέα Δημοκρατία, τον κ. Τσίπρα και το μισό ΠΑΣΟΚ» που δεν αντιλαμβάνονται τα οφέλη της κυβερνητικής πολιτικής. Βεβαίως, εάν δεν πιάνουν τη μνημονιακή σκέψη, το μισό ΠΑΣΟΚ, ολόκληρη η Νέα Δημοκρατία και ο Τσίπρας, και άρα κατά τεκμήριο οι μισοί και βάλε του ΣΥΡΙΖΑ, η «συντριπτική πλειοψηφία» που επικαλείται ο πρωθυπουργός προφανώς δεν υπάρχει. Αλλά αυτό απλώς καταδεικνύει την έλλειψη συντονισμού των κυβερνητικών λογογράφων.

Αυτός που φαίνεται να διατυπώνει μόνος τις σκέψεις του είναι ο Λοβέρδος. Γι' αυτό και παρουσίασε καινούργια πατέντα, ονομάζοντας... «νέο κείμενο προτεραιοτήτων» το επερχόμενο Μνημόνιο που μας ετοιμάζουν.

Όλοι τους πάντως, από τον ηγέτη έως τον τελευταίο υπουργό και από τους τραπεζίτες έως τις νεοφιλελεύθερες γραφίδες, συμφωνούν σε ένα: το νέο Μνημόνιο είναι μονόδρομος, όπως ήταν βέβαια και το παλιό που όλοι γνωρίζουμε ότι απέτυχε, εκτός από όλους αυτούς που βολικότατα δεν θέλουν να θυμούνται αυτή τη... μικρή λεπτομέρεια.

«Ξεχνώντας» όσα ήδη έκαναν, θεωρούν ότι θα ξεχάσουμε κι εμείς τις ευθύνες τους. Γιατί και αυτοί, όπως κάποτε ο μνημονιακός συνοδοιπόρος τους Κων. Μητσοτάκης, ποντάρουν στο ότι οι Έλληνες γρήγορα λησμονούν. Βεβαίως, όπως ήδη έχει αντιληφθεί η... Ντόρα, οι Έλληνες τελικώς δεν ξεχνούν ή τουλάχιστον δεν ξεχνούν πάντοτε τόσο εύκολα. Αλλά αυτή τη στιγμή αυτό δεν νοιάζει τους μνημονιακούς μας.

Τώρα το μόνο που τους νοιάζει και τους καίει είναι ότι τελειώνει ο πολιτικός τους χρόνος, ενώ η ανυποληψία τόσο των ίδιων όσο και ολόκληρου του συστήματος μεγαλώνει. Γι' αυτό, μη έχοντας, όπως είπε ο πρωθυπουργός, «κανένα δισταγμό, καμία αναστολή» αναζητούν πρόθυμα δεκανίκια.

Εμάς βέβαια αυτό που μας καίει είναι ότι με την πολιτική τους, που άρχισε με την αφαίμαξη μισθωτών και συνταξιούχων, τα λουκέτα και την ανεργία και περνά σε νέες αφαιμάξεις και την εκποίηση κάθε στοιχείου δημόσιου πλούτου, υπάρχει κίνδυνος να «τελειώσει» η χώρα και οι άνθρωποί της.
γράφει ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΣ

από την e-net