Πρόεδρε τα έχεις κάνει μπάχαλο...

Όταν ανέλαβε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου προέκυψαν κάποιες τραγελαφικές ανακατατάξεις. Μέρες πριν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες για το ποιος θα αναλάβει το στρατηγικό τότε για τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής, Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, ήταν διχασμένες με τρόπο που έδειχνε πως τουλάχιστον δυο πρόσωπα και κομματικές πλευρές είχαν την ίδια διαβεβαίωση...

Η αποκάλυψη της έκπληξης ήρθε το βράδυ της...ανακοίνωσης της νέας κυβέρνησης. Ο προεδρικός και με θολά στίγματα νεωτερικότητας κ. Γ. Παπακωνσταντίνου αναλάμβανε το Υπουργείο Οικονομικών και η κα. Λούκα Κατσέλη κάτι που ονομαζόταν Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης, Ναυτιλίας κλπ. κλπ...

Ταυτόχρονα όμως οι αρμοδιότητες του παλιού Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας περνούσαν στο Υπουργείο Οικονομικών και οι αρμοδιότητες των παλιών υπουργείων Ανάπτυξης και Ναυτιλίας στο νέο μόρφωμα που ανέλαβε η εκπρόσωπος του «βαθέους» κομματικού στρατού και σύζυγος του αλήστου μνήμης για την απαρχή της κάτω βόλτας της ελληνικής οικονομίας «τσάρου» των κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου, Γεράσιμου Αρσένη.

Ενάμισι χρόνο μετά, έχουν γίνει φανερά τα κίνητρα αυτής της σχιζοειδούς κυβερνητικής σύνθεσης η οποία για λόγους ισορροπιών χρειάστηκε να ανακατευτεί όλος ο κορμός της κυβερνητικής δομής των τελευταίων δεκαετιών.

Άλλα τα μηνύματα που έπρεπε να σταλούν στην κοινωνία και το εξωτερικό και άλλα στον πράσινο κομματικό μηχανισμό που είχε ετοιμαστεί για άλλο ένα σύνηθες γιουρούσι στον κρατικό κορβανά μετά την ελαφρά «δίαιτα» της προηγούμενης πενταετίας που το κράτος λαφυραγωγούνταν πρωτίστως από το γαλάζιο κομματικό μηχανισμό, δευτερευόντως από τον πράσινο και κατά τριτευόντως από τις λοιπές αγωνιστικές δυνάμεις.

Είναι προφανές πλέον πως για να κερδίσει το τελευταίο συνέδριο απέναντι στους εκσυγχρονιστές, ο ΓΑΠ είχε υποσχεθεί στο σκληρό κομματικό μηχανισμό στρατηγικά υπουργεία ονομαστικά. Επί της ουσίας, αυτό σήμαινε άνευ όρων παράδοση του κρατικού μηχανισμού στο κόμμα και τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές.

Από την άλλη όμως παραλάμβανε μια χώρα χρεοκοπημένη που ζούσε και έπρεπε να συνεχίσει να ζει με δανεικά και έπρεπε να στείλει ένα μήνυμα και στους δανειστές και λοιπούς ευρωπαίους «χορηγούς».

Έτσι, αντί να κυβερνήσει με γνώμονα το συμφέρον της χώρας, έστω επικαλούμενος συνθήκες έκτακτης ανάγκης, προτίμησε να γελοιοποιήσει την πρωθυπουργική εξουσία που δίνει το σύνταγμα αναλισκόμενος σε ένα παιγνίδι της κολοκυθιάς, αλλάζοντας ονόματα και αρμοδιότητες στα υπουργεία...

Τις συνέπειες αυτών των επιλογών πληρώνει και πληρώνουνε όλοι σήμερα.

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν η προσφυγή στην τρόικα, όπως καταμαρτυρούν πολλοί πολιτικοί αντίπαλοι, ήταν προσχεδιασμένη προκειμένου να αποφύγει ο ίδιος να κάνει ό,τι πρέπει να κάνει όποιος παραλαμβάνει ουσιαστικά μια χρεοκοπημένη χώρα, είμαι βέβαιος όμως πως ο πρώτος ενάμισι χρόνος σπαταλήθηκε ασκόπως με τη χώρα να βρίσκεται στον αναπνευστήρα...

Οι μεταρρυθμίσεις στις οποίες προχώρησε η κυβέρνηση σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της στο μνημόνιο ήταν παρωδία μεταρρυθμίσεων σε ό,τι αφορά τους στρατηγικούς στόχους, με παιδαριώδεις χειρισμούς.

Το αποτέλεσμα είναι ένα χρόνο μετά την υπογραφή του μνημονίου η χώρα να βρίσκεται κοντά στο ίδιο σημείο που ήταν πέρυσι.

Ατελέσφορες για τη μείωση των δαπανών οριζόντιες μειώσεις μισθών και ατελέσφορη πάταξη της φοροδιαφυγής. Το κόστος το πληρώνουν οι πάνω από 200.000 εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα που έχασαν τη θέση εργασίας τους και οι συνήθεις φορολογούμενοι.

Αυτό γιατί το πελατειακό πολιτικό σύστημα αρνείται να περικόψει το δημόσιο μήπως θίξει τις «ιερές αγελάδες» που έχει τοποθετήσει εκεί για δωρεάν δια βίου σίτιση με αντάλλαγμα τις ψήφους.

Μοιραία φτάσαμε στο κρίσιμο σημείο επιτάχυνσης που είτε το «μαγαζί» πρέπει να κατεβάσει ρολά, είτε θα πρέπει να αναζητήσει άλλες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες προκειμένου να προχωρήσει στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.

Αν αυτό δεν σηματοδοτηθεί με ένα ανασχηματισμό με πρόσωπα ανάλογου προσανατολισμού εντός του επόμενου διμήνου, το «καράβι» θα συνεχίσει ακυβέρνητο για μερικούς μήνες, μέχρι η πραγματικότητα να επιβάλει πρόωρη προσφυγή στις κάλπες...
Καιρός γάρ εγγύς...
γράφει ο Κ. Στούπας

από το capital