Μπορεί να χρησιμοποιούνται διάφορες ιδεολογικές επικαλύψεις του στυλ: Κλέβουμε τους κλέφτες ή τα κλεμμένα παίρνω πίσω ή η ιδιοκτησία είναι κλοπή (σύνθημα του μακαρίτη του Προυντόν...) αλλά η ουσία είναι πως καμιά κοινωνία δεν μπορεί να επιβιώσει νομιμοποιώντας την ανομία...
Σημάδια παρακμής...
Την περασμένη εβδομάδα η κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος για λόγους ηθικής τάξης δεν ψήφισε το νομοσχέδιο για τα τυχερά παιγνίδια.
Το αποτέλεσμα είναι το σχέδιο νόμου να... αλλάξει και τα μηχανήματα με τα «φρουτάκια» να καταλήξουν μόνο στο δίκτυο καταστημάτων του ΟΠΑΠ. Εκ των υστέρων αυτό που φαίνεται είναι πως όλη η φασαρία έγινε για να κοπούν οι ιδιώτες. Ας ελπίσουμε οι βουλευτές να επικαλεστούν τις ηθικές τους αρχές και για σκάνδαλα που είναι αναμεμειγμένοι πολιτικοί καθώς και όταν θα χρειαστούν να αρνηθούν πολιτικά ανήθικα ρουσφέτια στους ψηφοφόρους-πελάτες-συνδικαλιστές που καταπατούν τον δημόσιο τομέα από άκρη σε άκρη...
Ένας περιφερειάρχης καταδικάζεται γιατί έσβησε παράβαση ενός χιλιάρικου σε βενζινοπώλη που συνελήφθη να κλέβει τους πελάτες και σύσσωμο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιλά για πολιτική δίωξη.
Το έκανε λέει από ευαισθησία. Στο χωριό μου ευαισθησία σημαίνει το πληρώνω από την τσέπη μου και δεν το φορτώνω στους φορολογούμενους.
Απεκαλύφθη τελωνιακός ο οποίος σε ένα χρόνο είχε καταθέσει περί τα 2 εκατ. ευρώ και οι συνάδελφοι κατά την έρευνα το αντιμετώπιζαν σαν κάτι φυσιολογικό. «Για τη συγκεκριμένη θέση» έλεγαν « τόσα βγαίνουν περίπου...».
Για τα δομημένα δεν τιμωρήθηκε κανένας ακόμη, το ίδιο και για την Siemens. Ελπίζουμε να συμβεί με τα υποβρύχια...
Όταν ο πρώην υπουργός Μαντέλης παραδέχτηκε ότι έλαβε «δωράκι» από εταιρεία, υποστήριξε πως είναι σύνηθες το φαινόμενο οι πολιτικοί να έχουν σπόνσορες για τα προεκλογικά τους έξοδα.
Ο Τσουκάτος υποστήριξε ότι τα χρήματα που παρέλαβε τα κατέθεσε στο ταμείο του κόμματος.
Τα παραδείγματα είναι πρόχειρα αλλά ενδεικτικά του κλίματος που επικρατεί στη χώρα, εν μέσω χρεοκοπίας και με αυξημένες πιθανότητες να υπάρξει ολική κατάρρευση του δημοσίου λίαν προσεχώς.
Πιθανή μια κατάρρευση;
Πολιτικοί και πολίτες συμπεριφέρονται σαν η χρεοκοπία να μην τους αφορά, αλλά να αφορά κάποιους άλλους τόσο μακριά όσο ήταν η χρεοκοπία της Αργεντινής πριν λίγα χρόνια, η οποία εδώ δεν είχε καμιά επίπτωση.
Η πολιτική ηγεσία της χώρας η οποία έχει και τη μεγαλύτερη ευθύνη της οικονομικής και κοινωνικής χρεοκοπίας συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο και στο παρά πέντε μια κατάρρευσης.
Δεν θεωρώ καθόλου παράδοξο να βγει αύριο σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος και να καλύψει τους 14 οικονομικούς επιθεωρητές του υπουργείου οικονομικών που διαπιστώθηκε ότι έσβησαν πρόστιμα εκατομμυρίων.
«Το έκαναν για το κόμμα», μπορεί να ισχυριστεί κάποιος, ή «για συναισθηματικούς λόγους» θα πει ο άλλος ή ακόμη «για αναπτυξιακούς λόγους» κάποιος άλλος...
Στη χώρα της Φαιδράς Πορτοκαλέας όπου τα έχουμε ισοπεδώσει όλα, τα πάντα είναι πιθανά.
Το πρόβλημα θα μπορούσε να ελεγχθεί, αν αφορούσε μόνο τους πολιτικούς. Δυστυχώς η ροπή στη διαφθορά και την ανομία έχει διαποτίσει μεγάλο μέρος του κοινωνικού και οικονομικού ιστού.
Δεν είναι τυχαίο που στις αντιδράσεις της κοινής γνώμης έχουν αποκτήσει τόσο εύρος κινήσεις όπως το Δεν Πληρώνω. «Αφού οι άλλοι κλέβουν εγώ γιατί να πληρώσω...» είναι η απάντηση.
Κάποιοι πριν λίγες μέρες εισέβαλαν στην τροχαία Κορίνθου και άρπαξαν κλήσεις για παραβάσεις και τις έκαψαν. Κάποιος άλλος πυροβόλησε σν ψυχρώ έναν ελεγκτή λεωφορείου που του ζήτησε να πληρώσει πρόστιμο γιατί δεν είχε κόψει εισιτήριο.
Κακά ξεμπερδέματα
Ο ίδιος πιστεύω πως η γενίκευση της ανομίας δεν θα βγάλει σε κάτι καλό. Πολλά χρόνια τώρα έχει πειστεί πως η καλή εφαρμογή των νόμων είναι σε όφελος των αδυνάμων μιας κοινωνίας και της κοινωνικής συνοχής γενικότερα.
Επειδή στο σύμπαν που ζούμε τίποτα δεν είναι χωρίς αντίτιμο, πιστεύω πως η χρεοκοπία είναι το τίμημα του μοντέλου που ακολουθήσαμε τα τελευταία 20-30 χρόνια.
Οι συνέπειες της διεύρυνσης της ανομίας λόγω της σύγχυσης αυτή την περίοδο θα είναι ακόμη χειρότερες.
Είναι πιθανό τούτος ο εκτροχιασμός να ανακοπεί από κάποιο κοινωνικό σοκ που θα προκαλέσει κάποιο συμβάν που θα ξεφύγει από τον έλεγχο και τα όρια της μέχρι τούδε συμβατικότητας. Η κοινή γνώμη μοιραία θα αναζητήσει στιβαρά χέρια να επιβάλλουν αυταρχικές λύσεις...
Δεν πιστεύω πως το δημοκρατικό μας πολίτευμα μπορεί να δοκιμαστεί όσο και αν η περίοδος που διανύουμε έχει κάποιες ομοιότητες με την προδικτατορική περίοδο.
Αυτό που θεωρώ πιο πιθανό είναι μια πολιτειακή μεταβολή με νέο σύνταγμα, προς ένα μοντέλο προεδρικής δημοκρατίας από πρωθυπουργοκεντρική που είναι σήμερα, με παράλληλο έλεγχο των πελατειακών σχέσεων που έχει συνάψει το σύστημα εκλογής βουλευτών με σταυρό.
Το παράδειγμα της Γαλλίας στις αρχές της δεκαετίας του ’50 που άλλαξε το πολίτευμα σε προεδρική δημοκρατία και έλυσε πολλά από τα παρόμοια προβλήματα του προηγούμενου καθεστώτος είναι αρκετά θετικό προς αυτή την κατεύθυνση.
από το capital
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου